voormalig wereldkampioen Max Schmeling was een solide 10-tegen-1 underdog toen hij tegenover rising contender en awesome knockout artiest Joe Louis stond in een major heavyweight showdown in juni 1936. Een enorme menigte in Yankee Stadium verwacht te zien de veteraan nederig vallen aan de ongeslagen mededinger die werd gezien als niet te stoppen, maar in plaats daarvan Schmeling geschokt de sportwereld toen hij domineerde “Joltin’ Joe,” landing een lange reeks van harde rechterhand tellers voordat Louis neer voor de telling in ronde 12.
Joe en Max wegen in.Maar een jaar later was het Louis, niet Schmeling, die een kans kreeg op de wereldtitel. “The Brown Bomber” had opnieuw gewonnen met zeven opeenvolgende overwinningen, waaronder een knock-out op voormalig kampioen Jack Sharkey, maar zonder twijfel de belangrijkste reden Louis, in plaats van zijn veroveraar, kreeg een kans om te vechten voor het kampioenschap, was de politiek. Als burger van Nazi-Duitsland wilde niemand Schmeling nog een kans geven op de wereldtitel terwijl de gehate Adolf Hitler de wereld bedreigde met zijn fascistische ideologie. In plaats daarvan kreeg Louis het schot en hij liet geen twijfel over zijn waardigheid toen hij scoorde een schone knock-out op James J. Braddock.
een verdwaasde Schmeling keert Louis de rug toe.Toch was Louis zelf niet tevreden nadat hij de titel van “The Assepoester Man” had overgenomen.”Ik wil Schmeling,” zei Joe na zijn achtste ronde knockout winnen. Ik ben pas kampioen als ik Schmeling versla.”
Louis rustte niet op zijn lauweren toen hij wachtte op een terugkeerwedstrijd met “The Black Uhlan of the Rhine”, waarbij hij een beslissing nam over tough Tommy Farr, twee maanden nadat hij kampioen werd en Nathan Mann en Harry Thomas knock-out sloeg. Uiteindelijk werd een rematch met Schmeling getekend en ingesteld op 22 juni.
het was de strijd waar Louis op had gewacht, maar, zoals iedereen al snel leerde, het was een sportfans waren ook angstig te wachten om te zien. De politieke achtergrond voor de wedstrijd was onmogelijk om te negeren en in de jaren sinds het is gekomen om te worden beschouwd als een van de belangrijkste sportevenementen in de wereldgeschiedenis. Tickets verkocht in een recordtempo. De top prijs voor ringside werd vastgesteld op $40 en organisatoren al snel besefte dat het was veel te laag. Een week voor de strijd wisten de promotors dat ze een miljoen dollar poort hadden. Op fight night meer dan zeventig duizend gepropt in Yankee Stadium na alle” rush ” tickets waren verkocht. En dan te bedenken dat het hoofdevenement voorbij was in slechts twee ruwe minuten.
de herkansing was een nederlaag.
het verhaal van het gevecht is eenvoudig: Louis lokte zijn man in een hinderlaag. Seconden in de openingsronde, Schmeling, zijn rechterhand gespannen, terug van de stalking kampioen en “Joltin’ Joe” besprongen. Een fusillade van harde schoten regende neer op de challenger, voornamelijk zware linkerhanden, en misschien een dozijn landde netjes, Schmeling ‘ s hoofd knapte heen en weer. Toen bracht de kampioen zijn eerste geladen rechterkruis over en de uitdager zeilde achteruit in de touwen.
daar werd de wedstrijd beslist. Het gevecht was nog geen minuut oud en Schmeling was verbijsterd, bijna weerloos. Dazed, hij reikte naar het bovenste touw als Louis trok in voor de kill, de jonge kampioen te laten vliegen met angstaanjagende stoten van beide vuisten, de slagen zinken in Schmeling ‘ s flank en rug. Sommige ringsiders zeiden later dat ze de challenger hoorden schreeuwen terwijl Joe hem sloeg.
de langverwachte strijd is over twee minuten voorbij.
Schmeling viel, maar steeg onmiddellijk. Een recht op het hoofd stuurde hem een tweede keer naar beneden. De voormalige kampioen was zo gekwetst en in de war dat hij niet wachtte op een telling en snel klauterde op zijn voeten alsof in de hoop dat niemand het zou merken dat hij weer gevloerd was. Toen kwam de afwerkingscombinatie, een krachtige linkse hoek gevolgd door een verwoestende rechtse. Schmeling crashte op het doek toen een handdoek uit de hoek van de uitdager de ring in zeilde. Scheidsrechter Arthur Donovan negeerde het en bestuurde zijn telling, maar de Duitse uitdager kon niet opstaan. Het bloedbad was voorbij om 2: 04 van de eerste ronde.
na de wedstrijd werd Schmeling in het ziekenhuis bezocht door zijn manager, Joe Jacobs.Joe Louis wiste zijn nederlaag tegen Schmeling, liet het lijken op een soort vreemde fluke, een phantom, en beweerde dat hij de meest ontzagwekkende, machtige en ontzagwekkende kampioen van de grote mannen was sinds Jack Dempsey.Daarna gaf de normaal kalme Louis de pers een zeldzame zelfgenoegzame grijns. “Nu, “zei hij,” voel ik me de kampioen.”- Robert Portis