Acute toxiciteit

Little Pro op 2016-04-24 bekeken:

Acute toxiciteit beschrijft de nadelige effecten van een stof die het gevolg zijn van één enkele blootstelling of van meerdere blootstellingen in een korte periode (gewoonlijk minder dan 24 uur). Acute toxiciteitstesten bij dieren (d.w.z. ratten) gebruiken sterfte als het belangrijkste observationele eindpunt om een LD50 of LC50 af te leiden.

Acute toxiciteitsstudies omvatten gewoonlijk 3 routes: oraal, dermaal en inhalatie.

Dosisdescriptor voor Acute toxiciteit

een veel voorkomende dosis-responsdescriptor voor acute toxiciteit is de LD50 (letale dosis 50%). Dit is een statistisch afgeleide dosis waarbij naar verwachting 50% van de individuen zal sterven. Voor inhalatietoxiciteit worden luchtconcentraties gebruikt voor blootstellingswaarden. Zo wordt de LC50 (letale concentratie 50%) gebruikt.

de eenheden van LD50 en LC50 worden als volgt vermeld::

LD50: mg / kg / lg. mg / kg lg / dag staat voor mg stof per kg lichaamsgewicht toegediend per dag.
LC50: mg / L. mg / L is de geschatte luchtconcentratie van een stof die via inhalatie wordt toegediend.

er moet worden opgemerkt dat LD50 / LC50 uit onderzoek naar acute toxiciteit voornamelijk wordt gebruikt voor GHS-Classificatie voor acute toxiciteit, kwalitatieve risicobeoordeling en dosisselectie voor onderzoek naar toxiciteit bij herhaalde toediening. Ze kunnen niet worden gebruikt om No-observed-adverse-effect-level (NOAEL) af te leiden.

GHS-indelingscriteria voor Acute toxiciteit

LD50-en LC50-waarden worden gebruikt om de relatieve acute toxiciteit van een chemische stof te beschrijven. Onderstaande tabel toont GHS-indelingscriteria voor acute toxiciteit. Acute toxiciteit Categorie 1 is de ernstigste toxiciteit.

acute toxiciteit LD50 lc50