Alla Pugacheva

Alla Pugacheva, voluit Alla Borisovna Pugacheva (Moskou, 15 April 1949), Russisch zangeres, bekend om haar unieke combinatie van Slavische muzikale gevoeligheid en westerse muzikale esthetiek.Pugacheva was een student aan een muziekschool in Moskou toen ze in 1965 haar populaire muziekcarrière startte met “Robot”, een rocknummer dat een bescheiden succes bleek te zijn. Teleurgesteld met soortgelijke nummers die voor haar werden geschreven, reisde Pugacheva door de Sovjet-Unie op zoek naar een zangstijl die zowel het publiek zou bewegen en gebruik zou maken van haar vocale finesse en boeiende podiumpresentatie. Tijdens het optreden in de vergetelheid in de komende tien jaar, ontwikkelde ze een veelzijdige popstijl die werd gekleurd door Westerse invloeden, maar typisch Slavisch in zijn dramatische en emotionele aantrekkingskracht.In 1975 won Pugacheva de grote prijs op het gouden Orpheus Songfestival in Bulgarije met haar vertolking van “Arlekino” (“de Harlekijn”). Haar uitvoering van het lied, dat werd uitgezonden op Sovjet-televisie en een korte tijd later opgenomen voor Melodiya, de Sovjet record monopolie, uiteindelijk bracht haar succes en publieke erkenning. Daarna volgde hit hit, haar concerten werden verkocht, en ze werd al snel de favoriete performer van elke Rus. Tijdens de late jaren 1970 en de jaren 1980 trad Pugacheva niet alleen regelmatig op op Europese songfestivals, maar begon ook te verschijnen in films als Jenschina, Kotoraya poet (1977; “The Woman Who Sings”) en Prishla I govoryo (1985); “Came to Say”) – en televisieproducties in heel Europa. In 1981 behaalde ze een graad aan het Loenatsjarski State Institute of Theatre Arts (later omgedoopt tot de Russische universiteit voor theaterkunst), Moskou, en in 1988 werd ze benoemd tot artistiek directeur van een Moskouse studio theater, het theater van het lied. Datzelfde jaar toerde ze voor het eerst door de Verenigde Staten. Pugacheva werd in 1991 door Pres uitgeroepen tot nationaal kunstenaar van de Sovjet-Unie. Michail Gorbatsjov.In 1997 had Pugacheva naar verluidt 250 miljoen platen verkocht, en dat jaar bracht ze een 13-delige set van haar opnamen uit, getiteld Kollektsiya (“Collection”). Pugacheva vond het echter moeilijk om een publiek te trekken voor haar muziek buiten het Russisch sprekende gebied, en na een lauwe ontvangst op het Eurovisie Songfestival 1997 in Dublin, begon ze zich te verdiepen in andere, niet-muzikale artistieke activiteiten. Ze lanceerde een lijn van kleding en een parfum en ontwikkelde een collectie schoeisel, die positief werd ontvangen door de pers en enthousiast door haar legioenen van Russisch sprekende fans. Haar volgende albums omvatten Zhivi spokoyno, strana! (2003; “Leef Vredig, Land!”) en Priglasheniye na zakat (2008; “Invitation to a Sunset”).