een paar jaar geleden had mijn schoonvader een operatie om een vrij grote galsteen, & met zijn galblaas te verwijderen. Het had hem een aantal dringende ziekenhuisopnames veroorzaakt, doordat het galkanaal & werd geblokkeerd, waardoor een back-up van gal ontstond. Hij was een tijdje ernstig ziek, maar is nu volledig hersteld, hoewel hij zijn dieet moet volgen.
hoe dan ook, hij zou geïntrigeerd zijn geweest door een item dat ik zojuist heb beluisterd in de Skeptics Guide podcast – een luisteraar had geschreven in vragen over iets dat een van haar familieleden probeerde om zich te ontdoen van galstenen. In principe ging het om het drinken van grote hoeveelheden appelcider voor een paar dagen, waarna de galstenen zouden worden doorgegeven in de darm & komen met alle andere onverteerde smurrie. De persoon (website?) bij het geven van het advies werd opgemerkt dat deze “stenen” groenachtig & “zacht aanvoelend” zouden zijn. Wie raakt die dingen aan?Dus, hier is een vraag voor u – op basis van uw kennis van het menselijke spijsverteringskanaal & misschien wat chemie, hoe waarschijnlijk is het dat het drinken van appelcider galstenen zou verzachten tot het punt waarop u ze in uw ontlasting zou kunnen passeren?Galstenen worden overigens gevormd uit gal die een tijdje in de galblaas heeft gezeten. Ze bevatten onder andere cholesterolen, galpigmenten, & calcium, en hebben een kristallijne structuur die beide hard & scherp is (dit laatste is wat pijn veroorzaakt wanneer de galblaas samentrekt). In het geval van mijn schoonvader blokkeerden ze periodiek zijn galgang, wat betekende dat de galblaas opgezwollen werd met gal &, zeer pijnlijk was.
hoe dan ook, het uitgangspunt van deze behandeling lijkt te zijn dat het drinken van appelcider (of appelsap, het hangt ervan af wie het advies geeft), meestal gecombineerd met olijfolie, de aard van galstenen zal “emulgeren” of anderszins veranderen, zodat ze door het galkanaal & in de darm kunnen gaan. Eerlijk gezegd, het is moeilijk te zien hoe dit zou werken-er is een sluitspier op het galkanaal dat ervoor zorgt dat de vloeistofstroom is zeer zeker eenrichtingsverkeer, uit het galkanaal. Dus de mayonaise mix die je hebt gedronken – & dat is in wezen wat het is – gaat niet omhoog & naar de galblaas. Het verandert ook niet op een vreemde manier de pH van je bloed: dat wordt binnen vrij strikte grenzen gecontroleerd door de homeostatische mechanismen van je lichaam. (Blijkbaar zijn er dingen die je kunt nemen – onder medisch toezicht-die kunnen werken om galstenen op te lossen, maar ze worden door bloed overgedragen & duurt maanden in plaats van dagen om hun effect te hebben.)
ondanks dit, zullen de promotors van deze ‘kuur’ u vertellen dat ja, het werkt, & u kunt & buigzame ‘galstenen’ in uw feces zien voelen… verbazingwekkend grote aantallen van hen – meer dan je zou verwachten dat een galblaas bevat. Wat zien ze eigenlijk? (Laten we niet denken aan het gevoel deel!) Het resultaat van een chemische reactie, in de darm, tussen lipasen (de enzymen die vetten & oliën verteren) en de olijfolie component van de “cure”. We weten dit omdat artsen het nodige experimentele werk hebben gedaan aan de zelf geleverde ‘galstenen’ van een patiënt, geproduceerd nadat ze het mayonaise regime had gevolgd (vertrouw Orac om de details van deze dingen te vinden!)
microscopisch onderzoek van de stenen van onze patiënt bleek dat ze geen kristallijne structuur, gesmolten tot een olieachtige groene vloeistof na 10 minuten bij 40°C, en bevatten geen cholesterol, bilirubine, of calcium door gevestigde natte chemische methoden. Traditionele fecale vetextractietechnieken gaven aan dat de stenen vetzuren bevatten die zure hydrolyse nodig hadden om vrije vetzuren te verkrijgen voordat ze in ether werden geëxtraheerd. Deze vetzuren waren goed voor 75% van het oorspronkelijke materiaal.Uit experimenten is gebleken dat het mengen van gelijke volumes oliezuur (het belangrijkste bestanddeel van olijfolie) en citroensap na toevoeging van een klein volume van een kaliumhydroxideoplossing verscheidene halfvaste witte bolletjes opleverde. Bij het drogen aan de lucht bij kamertemperatuur werden deze ballen vrij stevig en hard.
zij concludeerden dat
… deze groene “stenen” zijn het resultaat van de werking van maaglipasen op de eenvoudige en gemengde triacylglycerolen waaruit olijfolie bestaat, wat lange ketencarboxylzuren oplevert (voornamelijk oliezuur). Dit proces werd gevolgd door verzeping in grote onoplosbare micellen van kaliumcarboxylaten (citroensap bevat een hoge concentratie kalium) of “zeepstenen”.
met andere woorden, de combinatie appelsap / cider & olijfolie, plus de eigen lipasen van het lichaam, vormt kleine klontjes olieachtige zeep …
een beetje kennis van de biologie gaat in deze context ver 🙂