de meest bekende kenmerken van Arkansas kwartskristallen zijn de prachtig ontwikkelde terminaties. Het verhaal en de foto van Steve Voynick (9419>
ongeveer 245 miljoen jaar geleden begonnen silica-rijke oplossingen door deze gebroken zandsteen en leisteen te circuleren, waardoor grote hoeveelheden kwarts in complexe ader-systemen werden neergeslagen. Het grootste deel van dit kwarts is van de massieve, doorschijnende, melkachtige variëteit; kleinere hoeveelheden zijn van bergkristal.
deze met kwarts gevulde aderen zijn geconcentreerd in een 30 tot 40 mijl brede, 170 mijl lange zone die de geologische kern van het Ouachita gebergte vertegenwoordigt. Erosie verminderde uiteindelijk het oppervlak van de Ouachitas om veel van deze met kwartskristallen gevulde aderen bloot te leggen.Archeologen hebben contextueel het oudste bekende artefact uit Arkansas rock crystal, een pijlpunt, gedateerd op 9000 v. Chr. Tijdens het verkennen van de regio in 1541 merkte de Spaanse conquistador Hernando de Soto op dat veel Indiaanse projectielpunten waren gemaakt van kwartskristallen.In het eerste geschreven rapport over Arkansas rock crystal in 1819 schreef De Amerikaanse geograaf en geoloog Henry Rowe Schoolcraft deze passende beschrijving:”… zeer zuiver en transparant, en prachtig gekristalliseerd in zeszijdige prisma ‘s, afgesloten door zeszijdige piramides”. Toen Schoolcraft de Ouachitas bezocht, vond hij plaatsen waar bergkristal letterlijk de grond bedekte.Volgens historische gegevens uit de jaren 1860 verkochten kolonisten in de regio jaarlijks voor meer dan 1000 dollar aan kristallen—een aanzienlijk bedrag in die tijd. In de jaren 1870, de Amerikaanse mineraloog Dr. A. E. Foote (1846-95), hoofd van de in Philadelphia gevestigde Foote Mineral Co., dat was toen de natie ‘ s grootste marketeer van minerale specimens, huurde bemanningen om bergkristal in commerciële hoeveelheden te graven. En tijdens de jaren 1920, de eerste verharde wegen in de Ouachitas bracht een golf van toeristen en een enorme vraag naar kristallen.Toen de Tweede Wereldoorlog een dringende behoefte aan kwarts van elektronische kwaliteit creëerde voor gebruik in chronometers, radio ‘ s, radars, bommenwerpers en andere instrumenten, wees het Amerikaanse Ministerie van Oorlog het Kwarts van elektronische kwaliteit aan als strategisch materiaal. Brazilië was toen de enige bron van kwarts van elektronische kwaliteit, maar toen Duitse U-boten de maritieme levering vanuit Brazilië bedreigden, richtte de regering haar aandacht op Arkansas.Gesteund door federale subsidies haastten mijnwerkers en goudzoekers zich naar de Ouachitas. Alleen al in 1943 kocht de overheid 212.000 Pond (106 ton) bergkristal, ter waarde van $35.000. Slechts een deel van deze productie was Kwarts van elektronische kwaliteit, maar de rest ging naar optische toepassingen. Hoewel Brazilië uiteindelijk de meeste Kwarts van elektronische kwaliteit bleef leveren, leverde Arkansas kwarts toch een belangrijke bijdrage aan de oorlogsinspanning.In de jaren vijftig en zestig nam het autoverkeer toe en groeide de belangstelling voor zowel het verzamelen van mineralen als de metafysische aspecten van kristallen. Temidden van de stijgende vraag naar Arkansas rock crystal, een groot aantal rock winkels en collecting gebieden geopend, de meeste van hen in de buurt van de stad van Mount Ida. Tegen de late jaren 1980, 80 kwarts-mijnbouw claims waren geregistreerd op federale land, en top-kwaliteit kristallen brachten $ 100 per pond.
de historische bergkristalproductie van zowel federale als particuliere grond in Arkansas bedraagt waarschijnlijk meer dan 1.200 ton (2,4 miljoen pond). En omdat slechts naar schatting 5% van al het bergkristal dat aan of nabij het oppervlak van het Ouachita-gebergte wordt verondersteld te bestaan ooit is verzameld of Ontgonnen, is er nog veel meer te vinden.