(UroToday.com) als onderdeel van de AUA richtlijnen update van de American Urological Association 2020 Virtual Annual Meeting, gaf Steven Kaplan, MD, van Mount Sinai Medical Center updates van de benigne prostaathyperplasie (BPH) richtlijnen van de chirurgische kant van de behandeling. Het doel van deze richtlijn is om een evidence-based, multidisciplinaire nuttige referentie te bieden voor clinici die de nadruk leggen op gedeelde besluitvorming. Voor de 2018-richtlijn is literatuuronderzoek verricht naar artikelen die tussen januari 2007 en September 2017 zijn gepubliceerd, en voor de 2019-wijziging zijn negen studies toegevoegd die tussen September 2017 en januari 2019 zijn gepubliceerd. Voor de huidige 2020-wijziging zijn tussen januari 2019 en September 2019 twee studies toegevoegd.
de voor het richtsnoer gebruikte bewijsclassificatie is als volgt:
- A (hoog): zeer zeker dat het werkelijke effect dicht bij dat van de schatting van het effect ligt
- B (matig): Matig vertrouwen in de effectschatting, waarbij het werkelijke effect waarschijnlijk dicht bij de schatting van het effect ligt, maar er is een mogelijkheid dat het aanzienlijk verschilt
- C (laag): vertrouwen in de effectschatting is beperkt, waarbij het werkelijke effect aanzienlijk kan verschillen van de schatting van het effect
- C (zeer laag): Zeer weinig vertrouwen in de effectschatting, waarbij het werkelijke effect waarschijnlijk substantieel zal verschillen van de schatting van het effect
richtsnoer 1 suggereert dat bij de eerste evaluatie van patiënten met hinderlijke lagere urinewegsymptomen die mogelijk worden toegeschreven aan BPH, clinici een medische anamnese moeten afnemen, een lichamelijk onderzoek moeten uitvoeren, de AUA symptoom Index (AUA-SI) moeten gebruiken en een urineanalyse moeten uitvoeren (klinisch Principe). Richtlijn 6 is een nieuwe verklaring met betrekking tot de noodzaak van secundaire behandeling, waarin staat dat artsen patiënten moeten informeren over de mogelijkheid van falen van de behandeling en de noodzaak van aanvullende secundaire behandelingen bij het overwegen van chirurgische en minimaal-invasieve behandelingen voor lagere urinewegen symptomen secundaire BPH (klinisch Principe).
in de geactualiseerde richtsnoeren zijn verscheidene aanvullende verklaringen gewijzigd. Richtlijn 15 stelt dat prostaatlift als optie kan worden aangeboden voor patiënten met lagere urinewegsymptomen toegeschreven aan BPH, mits het prostaatvolume <80 g is en de afwezigheid van een obstructieve mediane kwab wordt geverifieerd (matige aanbeveling, graad C). Eerdere informatie over herbehandeling werd uit deze verklaring verwijderd en toegevoegd aan de nieuwe verklaring 6 (hierboven). Richtlijn verklaring 16 merkt op dat prostatic urethral lift kan worden aangeboden aan in aanmerking komende patiënten die het behoud van erectiele en ejaculatoire functie wensen (voorwaardelijke aanbeveling, graad C). Richtlijn Statement 17 stelt dat transurethrale microgolftherapie kan worden aangeboden aan patiënten met lagere urinewegsymptomen toegeschreven aan BPH (klinische aanbeveling, graad C). Net als In verklaring 15 werd informatie over herbehandeling uit deze verklaring verwijderd en toegevoegd aan de nieuwe verklaring 6.
Richtlijn 18 stelt dat thermische therapie met waterdamp kan worden aangeboden aan patiënten met lagere urinewegsymptomen toegeschreven aan BPH, mits zij een prostaatvolume <80 g hebben (matige aanbeveling, graad C). Informatie over herbehandeling werd ook uit deze verklaring verwijderd en toegevoegd aan de nieuwe verklaring 6. Richtlijn verklaring 19 merkt op dat waterdamp thermische therapie kan worden aangeboden aan in aanmerking komende patiënten die het behoud van erectiele en ejaculatoire functie wensen (voorwaardelijke aanbeveling, Grade C). Er werd geen wijziging aangebracht in deze verklaring, maar de ondersteunende tekst werd bijgewerkt op basis van nieuwe literatuur. Richtlijn Statement 21 stelt dat clinici holmium laser enucleatie van de prostaat (HoLEP) of thulium laser enucleatie van de prostaat (ThuLEP) moeten overwegen, afhankelijk van hun expertise met beide technieken, als prostaat grootte-onafhankelijke opties voor de behandeling van lagere urinewegen symptomen toegeschreven aan BPH (matige aanbeveling, graad B).
voor deze verklaring werd het woord “geschikt” verwijderd vóór de Woordopties, en werd ondersteunende tekst bijgewerkt op basis van nieuwe literatuur. Richtlijn 22 merkt op dat aquablatie kan worden aangeboden aan patiënten met lagere urinewegsymptomen toegeschreven aan BPH, op voorwaarde dat het prostaatvolume >30 g/<80 g is (voorwaardelijke aanbeveling, graad C). Net als sommige van de bovengenoemde verklaringen werd informatie over herbehandeling uit deze verklaring geschrapt en toegevoegd aan een nieuwe verklaring 6. Guideline Statement 23 merkt op dat Prostatic artery embolization voor de behandeling van lagere urinewegen symptomen secundair aan BPH wordt niet ondersteund door de huidige gegevens en trial designs, en voordeel over risico blijft onduidelijk; daarom wordt embolisatie van de prostaatslagader niet aanbevolen buiten de context van klinische studies (advies van deskundigen).
een samenvatting van de chirurgische behandeling van de richtlijn is als volgt:
er zijn enorme lacunes in de kennis en dus de daaruit voortvloeiende mogelijkheden voor ontdekking. Deze omvatten maar zijn niet beperkt tot vele onbeantwoorde vragen met betrekking tot de rol van ontsteking, metabolische dysfunctie, zwaarlijvigheid, en milieufactoren in etiologie, evenals de rol van gedragswijziging, zelfbeheer, en evoluerende therapeutische algoritmen in zowel de preventie als de vooruitgang van ziekte.
Dr. Kaplan merkte op dat het panel momenteel werkt aan het medisch beheer van de BPH-richtlijn en het algoritme en verwacht dat het in 2021 zal worden vrijgegeven. Voor deze richtlijn, werd de literatuur getrokken van 2010-December 2019, die 107 gerandomiseerde gecontroleerde proeven observationele studies omvatte. Bepaalde uitspraken uit de BPH-richtlijn 2010 zullen worden opgenomen in de richtlijn 2021 en bijgewerkt op basis van de huidige literatuur.
gepresenteerd door: Steven Kaplan, MD, Director of Men ‘ s Health Program, Professor Urologie, Mount Sinai Medical Center, New York, NY, VS
geschreven door: Zachary Klaassen, MD, MSc, Assistant Professor of Urology, Georgia Cancer Center, Augusta University/Medical College of Georgia, Augusta, GA, USa, Twitter: @zklaassen_md, op de 2020 American Urological Association (AUA) Annual Meeting, Virtual Experience #AUA20, 27-28 juni 2020.
gerelateerde inhoud:
AUA 2019: AUA Guidelines Update: chirurgische behandeling van BPH