Abstract
schattingen van inteelt depressie verkregen uit de literatuur werden gebruikt om het verband tussen inteelt depressie en de mate van zelfbemesting in natuurlijke plantenpopulaties te evalueren. Theoretische modellen voorspellen dat de omvang van inteelt depressie zal afnemen met inteelt als schadelijke recessieve allelen worden uitgedrukt en gezuiverd door selectie. Als selectie verschillend werkt tussen de stadia van de levensgeschiedenis en schadelijke effecten niet gecorreleerd zijn tussen de stadia, dan kan de timing van inteelt depressie ook evolueren met inteelt. Schattingen van cumulatieve inteelt depressie en stadium-specifieke inteelt depressie (vier stadia: zaadproductie van de ouder, kieming, juveniele overleving, en groei/voortplanting) werden samengesteld voor 79 populaties (met behulp van replicaten, N = 62) bestaande uit 54 soorten uit 23 families van vaatplanten. Indien beschikbaar, gegevens over de paring systeem ook werden verzameld en gebruikt als een maat van inteelt geschiedenis Een significante negatieve correlatie werd gevonden tussen de cumulatieve inteelt depressie en van de primaire zelfbestuiving tarief voor de gecombineerde steekproef van angiospermen (N = 35) en naaktzadigen (N = 9); de correlatie is significant voor angiospermen maar niet naaktzadigen afzonderlijk De gemiddelde inteelt depressie in de overwegend zelfbestuiving soorten (δ = 0.23) was significant minder (43%) dan in de overwegend uitkruising soorten (δ = 0.53). Deze resultaten ondersteunen de theoretische voorspelling dat zelfvorming de omvang van inteelt depressie vermindert. De meeste zelf-bevruchtende soorten vertoonden het grootste deel van hun inteelt depressie laat in de levenscyclus, in het stadium van groei/voortplanting (14 van de 18 soorten), terwijl outcrossing soorten een groot deel van hun inteelt depressie ofwel vroeg, bij zaadproductie (17 van de 40 soorten), of laat (19 soorten). Voor soorten met vier onderzochte levensstadia verschilden zelf-en uitkruissoorten in de omvang van inteelt depressie in het stadium van zaadproductie (zelfvorming δ = 0.05, N = 11, outcrossing δ = 0,32, N = 31), kieming (selfing δ = 0,02, outcrossing δ = 0,12), en overleving naar voortplanting (selfing δ = 0,04, outcrossing δ = 0,15), maar niet bij groei en voortplanting (selfing δ = 0,21, outcrossing δ = 0,27); inteelt depressie in selfers ten opzichte van outcrossers nam toe van vroege tot late levensstadia. Deze resultaten ondersteunen de hypothese dat de meeste vroegwerkende inteeltdepressie te wijten is aan recessieve lethales en kan worden gezuiverd door inteelt, terwijl veel van de laatwerkende inteeltdepressie te wijten is aan zwakke schadelijke mutaties en zeer moeilijk te zuiveren is, zelfs onder extreme inteeltdepressie.Evolution, uitgegeven voor de Society for the Study of Evolution, is de belangrijkste publicatie gewijd aan de studie van organische evolutie en de integratie van de verschillende gebieden van de wetenschap die betrokken zijn bij evolutie. Het tijdschrift presenteert belangrijke en originele resultaten die ons inzicht in evolutionaire fenomenen en processen vergroten.