Wat is de conjunctuurcyclus?
de conjunctuurcyclus is de fluctuatie van de economie tussen perioden van expansie (groei) en krimp (recessie). Factoren zoals het bruto binnenlands product (BBP), de rente, de totale werkgelegenheid en de consumentenuitgaven kunnen helpen om de huidige fase van de economische cyclus te bepalen.
4 fasen van de conjunctuurcyclus
hoe de conjunctuurcyclus werkt
de vier fasen van de conjunctuurcyclus worden ook wel de conjunctuurcyclus genoemd. Deze vier stadia zijn expansie, piek, samentrekking en Dal.
tijdens de expansiefase kende de economie een relatief snelle groei, de rente is doorgaans laag, de productie neemt toe en de inflatoire druk neemt toe. De piek van een cyclus wordt bereikt wanneer de groei zijn maximale snelheid bereikt. Piekgroei veroorzaakt doorgaans een aantal onevenwichtigheden in de economie die moeten worden gecorrigeerd. Deze correctie vindt plaats in een periode van krimp, waarin de groei vertraagt, de werkgelegenheid daalt en de prijzen stagneren. Het dieptepunt van de cyclus wordt bereikt wanneer de economie een dieptepunt bereikt en de groei begint te herstellen.
belangrijke afhaalmaaltijden
- economische cyclus verwijst naar de algemene toestand van de economie die vier fasen in een cyclisch patroon doorloopt.Economische cycli zijn een belangrijk aandachtspunt van economisch onderzoek en beleid, maar de exacte oorzaken van een cyclus worden in de verschillende economische scholen sterk besproken.
- inzicht in economische cycli kan zeer nuttig zijn voor bedrijven en investeerders.
het National Bureau of Economic Research (NBER) is de definitieve bron van het vaststellen van officiële data voor de Amerikaanse economische cycli. De NBER meet voornamelijk de lengte van de economische cycli van dal tot dal of Van piek tot piek, gemeten aan de hand van veranderingen in het bruto binnenlands product (BBP). Vanaf de jaren 1950 tot vandaag hebben de Amerikaanse economische cycli gemiddeld ongeveer vijf en een half jaar geduurd. Er is echter een grote variatie in de lengte van cycli, variërend van slechts 18 maanden tijdens de piek-tot-piek cyclus in 1981-1982, tot de huidige record-lange expansie die begon in 2009.
deze grote variatie in cycluslengte verdrijft de mythe dat economische cycli kunnen sterven aan ouderdom, of een regelmatig natuurlijk ritme van activiteit zijn dat lijkt op fysieke golven of schommels van een slinger. Er is echter enige discussie over wat bepaalt hun lengte en wat veroorzaakt cycli te bestaan in de eerste plaats.
voorbeelden van economische cycli
de monetaristische school van economisch denken verbindt de economische cyclus met de kredietcyclus. Veranderingen in de rente kunnen de economische activiteit verminderen of stimuleren door het lenen door huishoudens, bedrijven en de overheid meer of minder duur te maken. Toe te voegen aan de complexiteit van het interpreteren van conjunctuurcycli, beroemde econoom en proto-monetaristische Irving Fisher betoogde dat er niet zoiets als evenwicht en daarom, cycli bestaan omdat de economie van nature verschuift over een waaier van onevenwichtigheden als producenten voortdurend over – of onder-investeren en over – of onder-produceren als ze proberen te voldoen aan de steeds veranderende vraag van de consument.
bedrijven en investeerders moeten hun strategie ook in economische cycli beheren, niet zozeer om ze te beheersen, maar om ze te overleven en er misschien van te profiteren.
de Keynesiaanse benadering stelt dat veranderingen in de totale vraag, gestimuleerd door inherente instabiliteit en volatiliteit van de investeringsvraag, verantwoordelijk is voor het genereren van cycli. Wanneer, om welke reden dan ook, het bedrijfssentiment somber wordt en de investeringen vertragen, kan een self-fulfilling lus van economische malaise resulteren.
minder uitgaven betekent minder vraag, wat bedrijven ertoe aanzet werknemers te ontslaan en nog verder te bezuinigen. Werkloze werknemers betekenen minder consumptieve uitgaven en de hele economie verzuurt, met geen duidelijke oplossing anders dan overheidsinterventie en economische stimuli, volgens de Keynesianen.
Oostenrijkse economen stellen dat de manipulatie van krediet en rente door de centrale bank leidt tot onhoudbare verstoringen in de structuur van de relaties tussen industrieën en bedrijven, die worden gecorrigeerd tijdens een recessie.
wanneer de Centrale bank de rente verlaagt onder wat de markt van nature zou bepalen, worden investeringen en bedrijven scheefgetrokken in de richting van industrieën en productieprocessen die het meest profiteren van lage rente. Maar tegelijkertijd wordt de werkelijke besparing die nodig is om deze investeringen te financieren onderdrukt door de kunstmatig lage tarieven. Uiteindelijk gaan de niet-duurzame investeringen failliet in een golf van bedrijfsfaillissementen en dalende activaprijzen die resulteren in een economische neergang.
bijzondere overwegingen
overheden en grote financiële instellingen gebruiken verschillende middelen om het verloop en de gevolgen van economische cycli te beheersen. Een van de instrumenten waarover de regering beschikt, is het fiscaal beleid. Om te proberen een recessie te beëindigen, kan de regering gebruik maken van expansief begrotingsbeleid, wat snelle deficit spending impliceert. Omgekeerd kan zij proberen een contraproductief begrotingsbeleid te gebruiken om te voorkomen dat de economie oververhit raakt tijdens expansies, door een begrotingsoverschot te belasten en uit te voeren om de totale uitgaven te verminderen.
centrale banken proberen het monetaire beleid te gebruiken om de economische cyclus te helpen beheren en beheersen. Wanneer de cyclus de neergang raakt, kan een centrale bank de rente verlagen of een expansief monetair beleid voeren om de uitgaven en Investeringen te stimuleren. Tijdens de expansie kan zij een contractionair monetair beleid voeren door de rente te verhogen en de kredietstroom naar de economie te vertragen om de inflatoire druk en de noodzaak van een marktcorrectie te verminderen.
in tijden van expansie trachten investeerders bedrijven in technologie, kapitaalgoederen en basisenergie te kopen. In tijden van krimp zoeken beleggers naar bedrijven die gedijen tijdens recessies, zoals nutsbedrijven, financials en gezondheidszorg.
bedrijven die de relatie tussen hun prestaties en bedrijfscycli in de loop van de tijd kunnen volgen, kunnen strategisch plannen om zichzelf te beschermen tegen naderende neergang, en zich positioneren om maximaal te profiteren van economische uitbreidingen. Bijvoorbeeld, als uw business general volgt dezelfde economische cyclus als de rest van de economie, dan de waarschuwingssignalen van een dreigende recessie suggereren dat het niet een goed moment voor u om uit te breiden uw bedrijf advertentie kunt u in plaats daarvan beter worden gediend door het opbouwen van een kasreserve tegen moeilijke tijden vooruit.