Merlin Holland is Oscar Wilde ‘ s kleinzoon en de enige executeur van zijn nalatenschap. Hij is de auteur van de Irish Peacock & Scarlet Marquess, de eerste onverkorte publicatie van het beroemde lasterproces.
“Oscar” is de bekendste “Wilde”
waar, maar onterecht. Zijn vader, Sir William, was een opmerkelijke Dublin arts wiens medische werk aan de 1851 en 1861 tellingen leverde hem zijn ridderschap, en wordt nog steeds aangeduid als essentieel bronmateriaal voor de 19e eeuwse Ierse geschiedenis. Sir William publiceerde ook belangrijke bijdragen aan de studie van Keltische oudheden en Ierse folklore. Oscar ‘ s moeder, Jane, was een prominente Ierse Nationalist en dichter die bijna werd opgesloten voor haar opruiende anti-Engels schrijven in 1848. Zoals Oscar zou schrijven vanuit de gevangenis in 1897: “Zij en mijn vader hadden mij een naam nagelaten die zij nobel en geëerd hadden gemaakt, niet alleen in literatuur, kunst, Archeologie en wetenschap, maar in de publieke geschiedenis van mijn eigen land in zijn evolutie als natie.”
hij was homoseksueel vanaf zijn schooltijd
dit is zeer onwaarschijnlijk, te oordelen naar zijn correspondentie. Hij lijkt verliefd te zijn geweest op Florence Balcombe (die later trouwde met Bram Stoker) voor twee jaar totdat hij Oxford verliet in 1878, en had eerder geflirt met andere jonge vrouwen in Dublin. Hij trouwde in 1884 met Constance Lloyd, kreeg snel twee kinderen bij haar en was, naar eigen zeggen, in de eerste jaren van zijn huwelijk zalig gelukkig. Zijn’ bekering ‘ tot homoseksualiteit kwam waarschijnlijk tot stand in 1886/7 met een jonge man die een levenslange vriend zou blijven, Robert Ross.Oscar was zeker beïnvloed door de esthetische theorieën van John Ruskin en Walter Pater tijdens zijn studie in Oxford, en hij nam de pose aan van een jonge man, maar hij ging als geleerde naar Magdalen en behaalde een dubbele eerste plaats in de klassieken en de Newdigate prize for poetry. Dit nam veel toepassing, zoals zijn tijdgenoten later getuigden en zijn overlevende Oxford notebooks aantonen.Behalve het schrijven van een paar toneelstukken, een paar kinderverhalen, De Ballade van het lezen van Gaol en het beeld van Dorian Gray lijkt hij niet veel te hebben gedaan, wordt Oscar ‘s’ serieuze ‘ kant vaak over het hoofd gezien. Hij bracht in 1882 een jaar door in de VS en gaf lezingen over de decoratieve kunsten; hij redigeerde twee jaar lang een spraakmakend vrouwentijdschrift; hij schreef tot nadenken stemmende en controversiële kritische essays, evenals vele kunsttentoonstellingen, theater en boekrecensies. Hij solliciteerde ook tweemaal, zonder succes, om inspecteur van scholen te worden; zijn effect op het Engels onderwijs kan verrassend zijn geweest.Iers zijn was gewoon een geboorteongeval; hij was toch een Engelse schrijver?
In die zin dat het belang van Serieus zijn en Lady Winderemere ’s Fan archetypisch’ Engelse ‘ toneelstukken zijn – misschien; maar er is een diep Irisme ten grondslag aan veel van wat Oscar schreef en dacht, vooral in zijn correspondentie. Hij kan hebben opgemerkt dat het eerste wat hij vergat in Oxford was zijn Ierse accent, maar toen zijn toneelstuk Salomé werd verboden beschuldigde hij openlijk de Engelsen van zijn bekrompen zeggen: “Ik ben niet Engels; Ik ben Iers en dat is iets heel anders.”
‘Earnest ‘was een codewoord voor’ gay ‘en het dragen van een groene anjer was een’ geheim ‘ teken van homoseksualiteit
beide verklaringen lijken jaren later gemakkelijk te zijn uitgevonden met weinig of geen basis in feite. ‘Earnest ‘was vermoedelijk een corruptie van’ Uraniste ‘ of iemand die Uranische of homoseksuele liefde beoefent, en de groene anjer zou het insigne zijn van Parijse pederasten. Als een van beide waar was geweest, zou Edward Carson, De Markies van Queensberry ‘ s advocaat in het lasterproces, ze zeker hebben aangewezen, zoals hij deed de openlijk homoseksuele passages in het tijdschrift publicatie van de foto van Dorian Gray (die later werden onderdrukt in het boek.)
de arrestatie van Oscar Wilde werd enkele uren uitgesteld om hem in staat te stellen de laatste boottrein te nemen en naar het continent te ontsnappen
toen Oscar ’s lasteractie tegen Queensberry instortte, stuurden Queensberry’ s advocaten al hun papieren naar de directeur van het openbaar ministerie, die de advocaat-generaal en de minister van Binnenlandse Zaken raadpleegde en vervolgens onmiddellijk de magistraten om een bevel vroegen. Oscar werd om 18.20 uur gearresteerd, maar er waren nog vier treinen naar Parijs die nacht. Hij werd twee keer vervolgd door de kroon. De jury was het bij de eerste gelegenheid niet eens, en de kroon, hoewel niet verplicht om dat te doen, berechtte hem opnieuw – nauwelijks de actie van een regering die hem graag wilde zien ontsnappen.Toen Oscar Wilde gearresteerd, berecht en gevangen gezet werd, liet Lord Alfred Douglas, die hem in de mess kreeg, hem in de steek.’Bosie’ Douglas, op een toegewijde maar vaak warrige manier, was opmerkelijk ondersteunend toen de crash kwam. Hij bezocht Oscar in voorarrest in Holloway elke dag en ging alleen naar Frankrijk voor de eerste rechtszaak op aandringen van zijn broer en Oscar ‘ s advocaten. Na Oscar ‘ s veroordeling schreef hij een verdediging van hun liefde voor een Frans tijdschrift, dat meer kwaad dan goed zou hebben gedaan, en werd nooit gepubliceerd. Hij hielp Oscar ook financieel na zijn vrijlating uit de gevangenis.Oscar Wilde stierf aan syfilis
Dit is een oude canard die de ronde al bijna een eeuw doet, en onlangs werd verdedigd op het dunste bewijs door zijn beste moderne biograaf, Richard Ellmann. Het doden van Oscar met de klassieke ‘disease of the decadents’ is altijd een geschikte sensationele manier gebleken om een sensationeel leven af te ronden, maar de moderne medische opinie is het er bijna universeel over eens dat het een oorontsteking en meningitis was die hem uiteindelijk wel lukte.Oscar Wilde was slechts een hedonist die, zoals hij toegaf, zijn genialiteit in zijn leven plaatste, maar alleen zijn talent in zijn werken tijdens zijn proces zei Wilde dat zijn doel in het leven zelfrealisatie was door plezier in plaats van lijden. Later, in zijn lange gevangenisbrief aan Douglas, De Profundis, herroept hij en geeft toe dat alleen door pijn en verdriet echte adel van de ziel kan worden bereikt. Hij was ontegenzeggelijk een eersteklas grappenmaker, maar de jury vraagt zich nog steeds af of Wilde in de hoogste literatuurdivisie thuishoort, een paradox die deel uitmaakt van zijn blijvende aantrekkingskracht.
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Deel op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via e-Mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger