Charlotte Mason noemde ze leven of vol leven. Sommigen hebben naar hen verwezen als geheel of volledig, aan niets ontbroken. Toch beschrijven anderen ze met woorden als fantasierijk, origineel of vol menselijke aanraking.
het maakt niet uit welke naam je ze geeft, een ding is duidelijk, een levend boek is allesbehalve gemiddeld. Levende boeken zijn de beste. Dat zijn niet mijn woorden. (Hoewel, ik ben het niet oneens. Zij schrijft,
” For the children? Ze moeten opgroeien op de beste . . . Er is nooit een tijd dat ze ongelijk zijn aan waardige gedachten, goed gezegd; inspirerende verhalen, goed verteld.”(Charlotte Mason, Parents and Children, p. 263)
zij beschrijft een levend boek als “The fit and beautiful expression of inspiring ideas and pictures of life.”
(dit bericht bevat affiliate links. Zie mijn disclosure policy voor alle details.)
ik was in gesprek met een nieuwe thuisschool moeder onlangs en merkte dat ze had een enigszins off-center uitzicht op wat een levend boek vormt. In haar eigen woorden, ze dacht dat ze een merk van boek verkocht door een bepaald curriculum bedrijf. Ter verdediging, de term “living book” is een beetje moeilijk vast te leggen. Veel thuisschoolbedrijven verkopen in feite levende boekengerichte curriculumcollecties.
maar de waarheid is dat een levend boek minder te maken heeft met een curriculum en meer met een opleiding. Het is een boek dat verder gaat dan een opdracht of de toevallige aandacht van een klaslokaal en diep reikt in iemands gedachten, gevoelens, gevoeligheden…en ik durf het te zeggen…persoonlijkheid. Levende boeken veranderen mensen.
het tegenovergestelde van een levend boek zou een droog-als-stof leerboek zijn. Schoolboeken zijn opgeblazen beesten gevuld met feiten omwille van de feiten. Ze zijn monochromatisch en hol en tonen alleen wat nodig is.
maar leren moet overvloedig zijn. De ervaring van een kind met een onderwerp mag nooit worden beperkt tot vetgedrukte termen en samengevoegde alinea ‘ s. Kinderen leren het beste door middel van verhaal. We leren allemaal het beste op die manier, wat de reden zou kunnen zijn waarom Jezus, Zelf, ervoor koos om verhalen te gebruiken om echt grote waarheden aan de wereld te leren.
maar als een levend boek geen leerboek is, wat is het dan wel? Het antwoord is simpel maar ingewikkeld.
hier zijn vier eenvoudige vragen die je jezelf kunt stellen bij het bepalen of een boek “levend” is of niet?
heeft het literaire waarde?
een levend boek is noch droog noch ” twaddly.”Op het eerste gezicht is de term “geklets” een beetje vaag. Het is een term bedacht door Miss Mason en heeft veel verschillende definities en kenmerken afhankelijk van wie je het vraagt. Bijvoorbeeld, sommigen zouden ineens Dr. Seuss in met de twaddle titels, terwijl anderen het gevoel dat zijn werken de tand des tijds hebben doorstaan. Sommige terzijde alle boeken geschreven na 1965, terwijl anderen liever diagnosticeren twaddle op een geval-per-geval basis.
men is het er algemeen over eens dat twadly boeken zijn met platte, oninteressante karakters. Ze bevatten “dumbed down” taal en komen vaak in serie vorm met repetitieve plot lijnen en meerdere auteurs. Vaak zijn ze voorzien van tv-personages en zijn te vinden op koopje tafels en in korting bakken. Net als chips, een beetje gekibbel in je leesleven is prima, maar je zou er geen vast dieet van willen maken. Aan de andere kant zijn levende boeken geschreven door één auteur met een passie voor dat specifieke onderwerp en een unieke gave om complexe zinnen en rijke taal te gebruiken om een stuk literatuur te maken.
” met een boek bedoelen we geen drukwerk in een binding, maar een werk dat bepaalde literaire kwaliteiten bezit en dat de lezer de zinnige vreugde kan geven die behoort tot een literair woord dat goed gesproken wordt.”(Charlotte Mason,” ouders en kinderen ” pg. 263)
is het narratief van aard?
levende boeken leiden met een verhaal. Ze zijn verhalend. Dat wil niet zeggen dat ze allemaal fictie zijn. Sommige van de beste levende boeken die ik ooit heb gelezen zijn non-fictie. Biografieën zoals de kindertijd van beroemde Amerikanen kunnen de chronologische feiten van het leven van een persoon en hun opmerkelijke bijdragen aan de wereld, maar ook hun gedachten en gevoelens over beide bieden. Kleurrijke non-ficties zoals appels kunnen een kind in staat stellen om meer te leren dan alleen een paragraaf over een wetenschappelijke notie of idee. Historische romans zoals Johnny Tremain kunnen een kind kennis laten maken met een hele periode, een belangrijke gebeurtenis, en de gewoonten, cultuur en zelfs dialect van een bepaalde cultuur of gebied van de wereld. En prentenboeken als een schat aan juwelen kunnen complexe grammaticale vaardigheden subtiel en zonder pretentie aanleren.
sommige zijn snel encyclopedische boeken zoals Usborne ‘ s World of Animals op de levende boekenplanken te schuiven. Maar, ik zou beweren dat ze beter worden gebruikt als “stekels.”Stekels zijn vergelijkbaar met schoolboeken in die zin dat ze informatie bevatten over een breed scala aan onderwerpen, maar ze zijn geschreven met rijke taal. Ze hebben zeker verdienste: ze kunnen het wiel van het leren van een kind insmeren door hen in staat te stellen veel verschillende ideeën te proeven en ze kunnen de chronologische punten van de ene historische periode met de andere verbinden. Maar omdat ze veel op schoolboeken lijken, moeten ze spaarzaam worden gebruikt.
stimuleert het verbeelding?
een levend boek moet de verbeelding van een kind vastleggen. Charlotte Mason moedigde lezers aan om de “één of twee pagina’ s test te gebruiken.”Met andere woorden, als na het lezen van de eerste twee pagina’ s van een boek, je kind niet wordt aangetrokken door beelden, hij niet het gevoel dat hij in het midden van de actie, hij is niet getransporteerd naar een andere tijd, plaats, of manier van leven, moet hij het boek te sluiten en te reiken naar iets meer boeiende.Goede boeken bouwen aan verbeelding, maar niet alleen omwille van de verbeelding. Verbeelding is slechts de poort naar de laatste van de vier kenmerken van een levend boek…
bevat het ideeën of alleen feiten?Charlotte Mason concludeerde dat een levend boek de geest benadert als een levend wezen dat gevoed moet worden, niet als een container die gevuld moet worden. De feiten in een leerboek (zoals namen, data en geografische locaties) kunnen zeker een geest vullen, maar ze kunnen het nooit voeden. Ze roepen geen groei op. Aan de andere kant, omdat ze fantasierijk zijn en gevuld met ideeën, ontwikkelen levende boeken Het vermogen van een kind om te denken, te vragen, te veronderstellen.Het is door verbeelding dat vernieuwers en intellectuelen door de eeuwen heen hebben getheoretiseerd, uitgevonden, ontdekt en geschapen. Feiten vertellen wat er in het verleden is gebeurd; ideeën dwingen een lezer zich af te vragen wat er in de toekomst kan gebeuren.
een kind is nooit meer hetzelfde na het lezen van een levend boek. Zoals alle levende dingen, voeden ze groei. Ze planten zaden van kennis die kunnen blijven groeien en bloeien lang nadat de laatste pagina is gedraaid. In tegenstelling tot een leerboek, hebben ze niet nodig, ze inspireren.
Booklists of living books
Sneaky Learning Library of Living Books
Top 25 Living Book Series for Learning History
Top 10 No Twaddle Book Lists for Every Age
Top 10 American History Read Alouds
50 + Living Books for an Ancient Rome Unit
50 MUST READ Books for Middle School