Dissent van de Anglicaanse kerkedit
In de sociale en religieuze geschiedenis van Engeland en Wales, en, bij uitbreiding, Ierland, verwijst echter in het bijzonder naar een lid van een religieuze instantie die om een of andere reden gescheiden is van de gevestigde kerk of enige andere vorm van Protestant die weigert de suprematie van de gevestigde kerk te erkennen in gebieden waar de gevestigde kerk Anglicaans is of was.De term omvatte oorspronkelijk Engelse en Welshe rooms-katholieken die in het oorspronkelijke ontwerp van de Nonconformist Relief Act 1779 als “protesterende Katholieke Dissenters”werden bestempeld. In de praktijk worden echter Protestantse Dissenters aangeduid als bedoeld in sec. ii. van de Act of Toleration van 1689 (zie Engelse Dissenters). De term recusant, in tegenstelling, kwam te verwijzen naar rooms-katholieken in plaats van Protestantse dissenters.
Dissent from the Presbyterian churchdit
de term is ook toegepast op die lichamen die het niet eens zijn met de Presbyterian Church of Scotland, de nationale kerk van Schotland. In deze connotatie hebben de termen “dissenter” en “dissenting”, die een enigszins minachtende smaak hadden gekregen, sinds het midden van de 18e eeuw de neiging om te worden vervangen door “nonconformist”, een term die oorspronkelijk geen afscheiding impliceerde, maar alleen weigering om in bepaalde bijzonderheden (bijvoorbeeld het dragen van het bovenlichaam) te voldoen aan de toegestane gebruiken van de gevestigde kerk.