waarschijnlijk is het meest voorkomende articulatorische proces Assimilatie. U kunt raden uit de naam dat het gaat om geluiden steeds meer op elkaar lijken. Geluiden lijken vaak meer op wat er in het woord opkomt. Hier is een voorbeeld; zeg de woorden kat en kan. Ze hebben beide de klinker als de kern, maar voor can, als we dat produceren we al anticiperen op de komende nasale dus we hebben al het velum verlaagd om lucht toe te laten in de neusholte. Dus de klinker wordt ook nasalized – het wordt geassimileerd met de volgende nasale. We transcriberen een nasale klinker met de diakritische voor nasalisatie, als volgt:. Omdat deze nasalisatie in afwachting is van een aankomende nasale medeklinker, noemen we dit proces anticiperende Assimilatie: de klinker lijkt meer op het geluid dat erop volgt. In sommige boeken zou je dit regressieve Assimilatie kunnen zien, omdat de nasale eigenschap van de achteruit beweegt of achteruit gaat op de klinker.
Assimilatie kan ook in de andere richting gaan: soms blijven de eigenschappen van het ene spraaksegment voortbestaan in het volgende segment. Zeg deze twee woorden hardop: bloeden, alsjeblieft. De twee geluiden in deze twee woorden zijn een beetje verschillend van elkaar. Voor bloeden, de vocale plooien trillen voor de stemhebbende en ze blijven trillen om de stemhebbende produceren . We weten dat dat meestal wordt geuit, dus daar is niets opmerkelijks aan. Maar alsjeblieft, de vocale plooien worden apart gehouden voor de stemlozen . We beginnen het voor de vocale vouwen te laten trillen, zodat het stemloos wordt in deze context. We zeggen dat het volgende Een stemloze stop is devoiced, en het wordt getranscribeerd met de diakritische voor stemloosheid, als volgt:. In dit geval is de stemloze eigenschap van het volhardend; het blijft hangen om invloed te hebben op het, dus noemen we het doorzettingsvermogen Assimilatie. Je zou dit ook wel progressieve Assimilatie kunnen zien, omdat de stemloosheid van de eerste klank voortschrijdt, of naar voren beweegt, naar de volgende klank. Een ding om op te merken over de diakritische voor stemloosheid: het wordt alleen gebruikt wanneer een geluid dat normaal gesproken wordt stemloos wordt in een van deze articulerende processen. Een wordt meestal geuit, dus als het wordt devoiced krijgt het de diakritische. Maar een geluid als of is al stemloos, dus het zou geen zin hebben om het te transcriberen met de diakritische.Assimilatie kan dus anticiperend zijn, waarbij een spraakgeluid wordt beà nvloed in afwachting van het geluid dat erna wordt gesproken, of doorzettingsvermogen, waarbij een geluid wordt beà nvloed door eigenschappen die volharden of blijven hangen van het geluid dat net werd gesproken.