Dit is een cross-post van het Climate Lab Book blog, geschreven door Dr Ed Hawkins, universitair hoofddocent bij de afdeling meteorologie aan de Universiteit van Reading.
de VN-Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering heeft tot doel ervoor te zorgen dat de stijging van de mondiale temperatuur minder dan 2 ° C boven het pre-industriële niveau ligt, met een beoogde limiet van 1,5 ° C. De startlijn van het pre-industriële tijdperk wordt echter niet bepaald door de VN-overeenkomsten of door het Intergouvernementeel Panel inzake klimaatverandering (IPCC).
een nieuwe analyse door een internationaal team van onderzoekers heeft tot doel het pre-industriële referentiescenario beter te definiëren en de besluitvormers in de wereld te informeren over de vereiste grenswaarden voor broeikasgasemissies die nodig zijn om aan de voorwaarden van de Overeenkomst van Parijs te voldoen.
het onderzoek concludeert dat 2015 waarschijnlijk de eerste keer in de geregistreerde geschiedenis was dat de mondiale temperaturen meer dan 1C boven het pre-industriële niveau lagen.
welke periode is “pre-industrieel”?Sinds de uitvinding van een efficiënte stoommachine door James Watt in 1784, zijn mensen in staat geweest om fossiele brandstoffen om te zetten in energie, een proces dat koolstofdioxide (CO2) afgeeft in de atmosfeer. Toen de industriële revolutie in de 19e eeuw in gang werd gezet, begon de toename van CO2 en andere broeikasgassen de aarde op te warmen.
om de verplichtingen van de Overeenkomst van Parijs beter te definiëren, moeten we een geschikt uitgangspunt kiezen voor wanneer de mens het klimaat begon te beïnvloeden. Er is echter geen perfecte keuze.
voorheen werd de periode 1850-1900 gebruikt als historische basis, maar deze periode omvat enkele grote vulkaanuitbarstingen en is nadat de broeikasgasconcentraties al begonnen te stijgen.
we stellen voor dat de eerdere periode van 1720-1800 een betere keuze is voor deze basislijn. Dit komt omdat de belangrijkste natuurlijke factoren die ook het klimaat op aarde beïnvloeden – de niveaus van zowel zonne-als vulkanische activiteit-beide op hetzelfde niveau waren als vandaag (zie Figuur 1).
dit is belangrijk omdat we de veranderingen als gevolg van menselijke activiteit willen beoordelen, in plaats van veranderingen als gevolg van andere factoren. Bijvoorbeeld, de vroege jaren 1800 werden gekoeld door verschillende grote vulkaanuitbarstingen en zijn dus ongeschikt voor een basislijn. En voor 1720 was er minder zonneactiviteit en ook een aantal grote vulkaanuitbarstingen.
figuur 1: historische veranderingen in verschillende klimaatstructuren. Linksboven: zonnevlekkengetal als maat voor zonneactiviteit. Rechtsboven: geschatte vulkanische activiteit op basis van ijskern gegevens. Bodem: koolstofdioxide – en methaanconcentraties uit ijskerngegevens en directe waarnemingen. De grijze regio ’s geven de gekozen periode aan om” pre-industrieel ” te vertegenwoordigen. Bron: Hawkins et al. (2017)
hoeveel zijn de temperaturen wereldwijd veranderd sinds de pre-industriële tijd? Een probleem met onze gekozen pre-industriële periode is de beperkte beschikbaarheid van waargenomen temperatuurrecords. We kunnen een inschatting maken van de veranderingen in de mondiale temperatuur sinds de periode 1720-1800, maar de onzekerheden zijn vrij groot. In ons onderzoek hebben we gekeken naar de lange temperatuurrecords die bestaan voor Midden-Engeland, Nederland en Europa, evenals naar ons begrip van historische veranderingen in factoren zoals broeikasgassen, de zon en vulkaanuitbarstingen.
we stelden vast dat de mondiale temperaturen van de pre-industriële periode tot 1986-2005 waarschijnlijk met meer dan 0,6 C. Dit betekent dat het jaar 2015 ten minste 1C warmer was dan het pre-industriële tijdperk, en dat 2016 waarschijnlijk meer dan 1,1 C warmer zou zijn (zie Figuur 2).
mondiale temperatuurveranderingen uit meerdere datasets, gepresenteerd als de ondergrens voor opwarming sinds het pre-industriële tijdperk. Bron: Hawkins et al. (2017)
wat betekent dit voor de Overeenkomst van Parijs?
nu kunnen we de startlijn voor de Overeenkomst van Parijs definiëren, kunnen we ook de eindlijn beter definiëren. Het IPCC 5th Assessment Report gebruikte 1850-1900 als een historische basislijn (maar definieerde dit niet formeel als “pre-industrieel”), en schatte de opwarming van toen tot 1986-2005 op 0,61 C. De nieuwe analyse vindt dat deze historische opwarming aangenomen door het IPCC op de ondergrens ligt van wat we beoordelen is de ware verandering sinds pre-industriële tijden.
Er valt ook meer te leren. We hebben vrijwilligers nodig om extra waarnemingen van het klimaat uit verschillende onvertichte bronnen te redden om het klimaat van de 19e eeuw beter te begrijpen. Het verzamelen van aanvullende gegevens over het paleoklimaat voor de periode 1720-1800 kan ook bijdragen tot het beperken van schattingen van de opwarming sinds het pre-industriële tijdperk.
de studie suggereert ook dat beleidsmakers de onvermijdelijke onzekerheid bij het definiëren van pre-industriële kunnen vermijden door de temperatuurgrenzen te herkaderen in termen van een modernere uitgangssituatie. Bijvoorbeeld, 2C boven het pre-industriële tijdperk kan worden vertaald in X graden boven 1986-2005 (of een andere moderne baseline). Dit zou het gebruik van betere waarnemingen en atmosferische reanalyses mogelijk maken om het uitgangspunt te bepalen, maar zou meer nadenken over wat X zou moeten zijn. Het zou ook een betere basis vormen voor de moeilijke beslissingen over de vraag hoeveel broeikasgasemissies moeten worden verminderd om te voorkomen dat de overeengekomen mondiale temperatuurdrempels worden overschreden.
This post was published on January 25, 2017 7: 15 am