Achtergrond
discontinuïteit is een ongelukkige maar noodzakelijke realiteit van ziekenhuiszorg. Geen enkele zorgverlener kan de klok rond in het ziekenhuis blijven, zodat patiënten tijdens de ziekenhuisopname onvermijdelijk door veel verschillende zorgverleners worden verzorgd. Verpleegkundigen wisselen om de 8 tot 12 uur van dienst, en, vooral in onderwijsinstellingen, meerdere artsen kunnen verantwoordelijk zijn voor de zorg van een patiënt op verschillende tijdstippen van de dag. Deze discontinuïteit creëert kansen voor fouten wanneer klinische informatie niet nauwkeurig wordt overgedragen tussen aanbieders. Zoals een auteur het stelde, ” voor iedereen die kinderen heeft gezien die ’telefoon’speelden…is het inherente potentieel voor fouten in signouts duidelijk.”De problemen die worden veroorzaakt door de overdracht van zorg hebben meer aandacht gekregen sinds de implementatie van de regelgeving in 2003 die de diensturen van het huishoudelijk personeel beperkt, wat heeft geleid tot een grotere discontinuïteit onder huisartsen.
bron: Scott LD, Rogers AE, Hwang WT, Zhang Y. Effects of critical care nurses ‘work hours on vigilance and patients’ safety. Am J Crit Zorg. 2006;15:30-37.
het proces van overdracht van verantwoordelijkheid voor de zorg wordt aangeduid als de” overdracht”, waarbij de term” uitschrijving ” wordt gebruikt om te verwijzen naar de handeling van het doorgeven van informatie over de patiënt. (Deze Primer zal handoffs en signouts bespreken in het kader van overdrachten van zorg tijdens hospitalisatie. Voor informatie over veiligheidskwesties op het moment van ziekenhuisontslag, zie de gerelateerde primer voor patiëntveiligheid na Ziekenhuisontslag.)
Handoffs en signouts zijn in verband gebracht met ongewenste klinische voorvallen in omgevingen variërend van de spoedeisende hulp tot de intensive care unit. Een studie toonde aan dat het verzorgen door een dekkende bewoner een risicofactor was voor vermijdbare ongewenste voorvallen.; meer recent is gebleken dat communicatiefouten tussen zorgverleners een belangrijke oorzaak zijn van vermijdbare fouten in onderzoeken naar claims van gesloten wanpraktijken die van invloed zijn op spoedeisende artsen en stagiairs. De schijnbaar eenvoudige handeling van het communiceren van een nauwkeurige medicijnlijst is een bekende bron van fouten. Om dit probleem af te wenden, zijn ziekenhuizen verplicht om medicijnen in het hele zorgcontinuüm te “verzoenen”. (Voor meer informatie, zie de bijbehorende Primer ” afstemming van medicatie.”)
implementatie van effectieve Handoff en Signout protocollen
richtlijnen voor veilige handoffs zijn gericht op het standaardiseren van het signout mechanisme. Inspanningen om de kwaliteit van klinische handoffs te verbeteren moeten de kwaliteit van zowel schriftelijke als mondelinge signouts verbeteren. Naast accurate en volledige schriftelijke signouts vereisen effectieve handoffs een omgeving die vrij is van onderbrekingen en afleidingen, waardoor de clinicus die de signout ontvangt actief kan luisteren en een discussie kan aangaan wanneer dat nodig is. De baanbrekende I-PASS-studie toonde aan dat in een onderwijs ziekenhuis setting, de implementatie van een gestandaardiseerde handoff bundel—waaronder een ezelsbruggetje voor gestandaardiseerde mondelinge en schriftelijke signouts, training in handoff communicatie, facultaire ontwikkeling, en inspanningen om duurzaamheid te garanderen—aanzienlijk verminderd de incidentie van vermijdbare bijwerkingen geassocieerd met handoffs. De I-PASS mnemonic staat voor:
- ernst van de ziekte: samenvatting met één woord van de scherpte van de patiënt (“stabiel,” “watcher,” of “instabiel”)
- samenvatting van de patiënt: korte samenvatting van de diagnoses en het behandelingsplan van de patiënt
- actielijst: taken die moeten worden ingevuld door de arts die de uitschrijving ontvangt
- situatiebewustzijn en rampenplannen: aanwijzingen die moeten worden gevolgd in geval van veranderingen in de status van de patiënt, vaak in een “als—dan” – formaat
- synthese per ontvanger: een kans voor de ontvanger om vragen te stellen en het zorgplan te bevestigen
het I-PASS signout-formaat wordt beschouwd als de gouden standaard voor effectieve signout communicatie tussen artsen en is ook aangetoond dat het de kwaliteit van verzorgende handoffs verbetert.
huidige Context
de Gezamenlijke Commissie eist van alle zorgverleners dat zij “een gestandaardiseerde aanpak toepassen voor de overdracht van communicatie, met inbegrip van de mogelijkheid om vragen te stellen en te beantwoorden” (nationale Patiëntveiligheidsdoelstelling 2E 2006). De Gezamenlijke Commissie van de Nationale Veiligheid van de Patiënt Doel bevat ook specifieke richtlijnen voor de overdracht proces, vele afkomstig uit andere industrieën met een hoog risico:
- interactieve communicatie
- up-to-date en accurate informatie
- beperkte onderbrekingen
- een proces voor verificatie
- een mogelijkheid tot een beoordeling van alle relevante historische gegevens
de Raad voor De Accreditatie voor Afgestudeerde Medisch Onderwijs vereist ook dat residency-programma ’s behouden formele educatieve programma’ s in taakverschuiving en zorg overgangen.