ik realiseerde me niet hoe ongeduldig ik was totdat ik kinderen kreeg. Mijn kinderen leken al die verborgen emoties in mij naar boven te brengen! Ik besefte al snel dat ik niet de meest geduldige moeder was.
met 3 kinderen is er altijd lawaai in ons huis. Het is meestal rond etenstijd, ik voel woede beginnen te koken in mijn lichaam.
ik heb honger! Mag ik een snack? Wanneer is het eten klaar? Maar ik hou niet van dat Voor het diner (janken janken janken).
terwijl de baby aan mijn voeten huilt terwijl ik iets veilig in de oven probeer te zetten.
ahhhh!!!
bent u daar ooit geweest?
als het antwoord ja is, bent u normaal. Als moeders zijn er momenten waarop we ons gefrustreerd voelen. Dat is onvermijdelijk.
vooral in deze tijden van onzekerheid zijn de stressniveaus duidelijk verhoogd. Dus het is natuurlijk dat wanneer je peuter je geduld op de proef stelt of de baby de hele dag aan het janken is, je je geïrriteerd begint te voelen.
maar er zijn strategieën die we kunnen gebruiken om een meer geduldige moeder te zijn met uw baby ‘ s, peuters en kinderen.
in dit bericht deel ik drie manieren om kalm te blijven en niet je geduld te verliezen. Blijf lezen om erachter te komen hoe je meer geduld met kinderen kunt zijn!
gerelateerd: manieren om vrede te vinden in onze huizen tijdens deze stressvolle tijd. Lees: Hoe maak je vreedzame huizen gezinnen willen naar huis te komen
Geduld Verliezen? Ben Je Boos Geworden? Er is hulp!
het is natuurlijk om geïrriteerd te zijn. We kunnen niet verwachten dat we ons als moeder nooit gefrustreerd zullen voelen. Maar we kunnen manieren vinden om positief om te gaan met deze frustratie. Vind manieren om met de moeilijkheden van het leven om te gaan zonder te schreeuwen tegen onze kinderen de hele tijd.
als psycholoog en moeder heb ik een manier gevonden om mijn frustratie te beheersen en niet elke dag mijn kalmte te verliezen.
Wat is de eerste stap?
eerst moeten we onze gedachten controleren.
meestal nadat ik mijn geduld verlies en tegen mijn kinderen schreeuw, beginnen ze te huilen.
op een dag, toen ik bij mijn huilende kind zat, werd ik het beu om me boos te voelen. Ik besefte dat ik de controle over mijn gedachten moest nemen.
wanneer mijn gedachten uit de hand lopen, begint de woede op te borrelen en begint onvermijdelijk het geschreeuw.
maar hoe stop ik mezelf en doe ik dit in de hitte van het moment?
de eerste stap om uw gedachten te veranderen is om te herkennen wat u denkt.
Ik wil de cognitieve driehoek met u delen. Dit is iets wat ik leerde als een afgestudeerde student in de psychologie en het veranderde mijn gedachte leven voor altijd.
onze gedachten, gedrag en gevoelens zijn allemaal met elkaar verbonden. Als we willen veranderen hoe we ons voelen (gefrustreerd, overweldigd) of ons gedrag (schreeuwen tegen kinderen) kunnen we dit doen door onze gedachten te veranderen.
het klinkt simpel, ik weet het. Maar als we een stap terug nemen en onze gedachten analyseren, kunnen we ons realiseren dat veel van onze gedachten niet nuttig of rationeel zijn.
wanneer ik me gefrustreerd begin te voelen over al het vragen van snacks of het “Ik verveel me” – gesprek. Ik merk dat mijn gedachten negatief zijn.
” Why do they ALWAYS bug me? Kan iemand anders dit niet gewoon regelen? Ik wil alleen zijn. Kinderen zijn zo irritant.”Ik zal eerlijk zijn, Ik heb al deze dingen eerder gedacht.
maar ze zijn niet nuttig. Als mijn kinderen op mijn knoppen drukken en ik al in een neerwaartse spiraal zit, zal de uitkomst gewoon niet goed zijn.
dus in plaats daarvan moet ik mijn gedachten controleren en tegen mezelf zeggen: “Het is oké als hij een beetje zeurt. Je kunt het negeren. Dit moment zal voorbij gaan.”
handhaaf dan uw grens (zeg nee tegen de snack voor het diner) en probeer de rest te negeren.”
andere keren zeg ik tegen mezelf “Dit is moeilijk. Het is goed als ze een beetje zeuren. We komen hier samen doorheen. Wat kan ik nu doen om wat vreugde in ons huis te brengen?”
in plaats van me te richten op het negatieve, stop ik het slechte denken en probeer ik de situatie te herdefiniëren. Het kan zelfs gaan zo ver als het opschrijven van 3 dingen waar ik dankbaar voor ben op het moment om te helpen schakelen mijn hersenen in de andere richting.
Stap 2: We moeten onze triggers identificeren.
als we willen stoppen met schreeuwen tegen onze kinderen, moeten we ons bewust zijn van onze eigen emoties en gevoelens. Zijn we op een kookpunt? Hoe voelen we ons? Zijn er dingen die we kunnen doen om onszelf te stoppen voordat we bij dit kookpunt komen?
ZOEK UW TRIGGERS.
voor mij is het vermoeid. Als ik niet voldoende slaap krijg heb ik veel meer kans om mijn geduld te verliezen.
angst bij aanvang is een andere. Als ik bang ben, raakt het mijn hele huis. Dan word ik minder geduldig met mijn kinderen.
dus wat zijn uw triggers?
als slaap een prioriteit voor u is, dan moet u er een prioriteit van maken.
als het maken van een diner zonder onderbreking een trigger is, brainstorm dan manieren om dit tijdstip van de dag aan te pakken voordat het gebeurt.
kan ik een dienblad verse groenten voor de kinderen klaarzetten om te snacken? Hoe zit het met het plannen van screen time tijdens het diner voorbereiding?
wat uw triggers ook zijn, neem een stap terug en brainstorm oplossingen.
doe dit om te voorkomen dat u het kookpunt bereikt en zelfs als u het kookpunt bereikt, hebt u een concreet plan om te helpen de-escaleren.
vraag jezelf af: Hoe kan ik de situaties verbeteren die me het meest stress geven?
of het nu preventieve maatregelen zijn of dingen die je op dat moment kunt doen, denk erover na.
zo nu en dan is het goed om een zelfanalyse te maken en te zien hoe het met je gaat. Laat je grote gevoelens geen kookpunt bereiken.
neem enkele ogenblikken voordat u uw breekpunt bereikt om te vernieuwen en opnieuw in te stellen.
Moederschap is moeilijk. We kunnen dit niet alleen. Als je “me-time” nodig hebt om te vernieuwen, probeer dan manieren te vinden om dit toe te voegen aan je dag.
of het nu gaat om het vragen van uw echtgenoot om hulp, uw familie of vrienden voor een paar uur babysitten. Doe het. Doe het voor jezelf en je familie.
het is goed om om hulp te vragen of om een pauze te vragen. Het maakt je geen slechte moeder. Het maakt je menselijk.
Stap # 3: perspectief zoeken
een andere strategie die me keer op keer heeft geholpen is het vinden van perspectief. Dit is zo belangrijk als ik mijn geduld verlies en klaar ben om tegen mijn kinderen te schreeuwen.
ik daag mijn gedachten uit en zeg tegen mezelf dat deze fase niet eeuwig zal duren.
er komt een tijd dat ik zonder onderbreking kan koken. Een tijd waarin ik de hele nacht door slaap. In welke fase je ook zit, het zal niet altijd zo zijn.
onthoud ook dat u hier niet alleen in staat. Het is normaal om momenten van confrontatie te hebben. Als je je geduld verliest, ben je geen mislukkeling.
durf ik zelfs te zeggen dat het oké is als je kinderen zien dat je het af en toe verliest. Onze kinderen moeten weten dat we mensen zijn. Het leven is hard. Iedereen raakt gefrustreerd.
zo gaan we om met die frustratie. Als je het op je kinderen hebt verloren en dingen hebt gezegd waar je spijt van hebt, praat er dan met ze over. Verontschuldig je, leg uit hoe je je voelde op dat moment.
ga met uw kinderen zitten. Heb een eerlijke discussie over emoties en verontschuldig je als het nodig is.
brainstorm vervolgens samen manieren om de situatie te verbeteren. Wat had je anders kunnen doen? Laat je kinderen zien hoe ze problemen kunnen oplossen door dit samen door te werken!
kinderen hebben momenten van woede en mama kan ze ook hebben.
het is onrealistisch om te denken dat kinderen je nooit zullen irriteren.
het is een normaal deel van het leven. Maar je kunt de tools leren die je nodig hebt om kalm te blijven en je kind vreugdevol op te voeden.
ten slotte, wees eerlijk tegen jezelf. Praat er met je echtgenoot over. Als u meer professionele hulp nodig hebt, hoeft u zich niet te schamen. Praat met een therapeut of arts over je gevoelens en krijg de hulp die je nodig hebt.