Het voeren van een konijn: zijn dieet en voedingsbehoeften

Schatzie heeft een bachelordiploma in Dierwetenschappen en Engels en een master in onderwijs.

Wat moet een konijn worden gevoerd

er zijn veel verschillende classificaties van de voedingssamenstellingen voor dieren. Diëten die uit plantaardig materiaal zijn samengesteld worden gegroepeerd als herbivoor, diëten die uit dierlijk materiaal zijn samengesteld worden gegroepeerd als vleesetend, en diëten die uit zowel plantaardig als dierlijk materiaal worden samengesteld worden beschouwd als omnivoor. Dieren die materiaal van een van deze specifieke categorieën moeten eten, worden als verplicht beschouwd. Konijnen worden geclassificeerd als verplichte herbivoren, wat betekent dat ze plantaardig materiaal in hun voeding moeten consumeren om gezond te zijn en te gedijen.

er zijn vele redenen waarom dieren evolueren om bepaalde voedselsoorten te vereisen. Natuurlijke selectie zorgt ervoor dat dieren eigenschappen aannemen die het meest gunstig zijn voor hun overleving. Om predatie te overleven en te bestrijden, hebben konijnen veel aanpassingen die hun kans op ontsnapping vergroten. Ze hebben hun ogen gesitueerd aan de zijkant van hun hoofd, waardoor een goed gezichtsveld om hun omgeving te bekijken, rechtopstaande oren bedreven in het trechten van geluid, en een unguligrade voetstructuur om de langst mogelijke stap te garanderen. Dieet speelt een belangrijke rol in de verdedigingsstrategie van een konijn.

Konijnendiëten

met droog vezelmateriaal kunnen konijnen eten in open vlaktes, een habitat waarmee naderende roofdieren snel en gemakkelijk kunnen worden opgespoord. Bij het waarnemen van zo ‘ n bedreiging, helpt een zeer vezelig dieet ook een konijn in zijn snelle vluchtreactie. Met zijn Gespierde achterpoten, en een lichaamskelet dat slechts acht procent van zijn gehele lichaamsgewicht omvat, is een konijn in staat om zeer snel te vliegen, een vermogen dat niet zal worden gehinderd door een maag gevuld met een maaltijd van vezels. Een maaltijd met een hoog vet-of watergehalte zou aanzienlijk zwaarder in de maag van een konijn zitten, wat het mogelijk vertraagt en het slachtoffer maakt van een sneller roofdier.

Konijnenvoeding

in hun natuurlijke wilde habitat zijn konijnen in staat om voor zichzelf te zorgen en maaltijden te eten die aan hun dieetbehoeften voldoen. In gevangenschap is het echter gemakkelijk om konijnen zo te voeden dat ze bepaalde voedingsstoffen en het hoge vezelgehalte dat ze nodig hebben, niet meer nodig hebben.

wanneer dergelijke tekortkomingen optreden, zijn er schadelijke gevolgen voor de gezondheid van het dier. Gastro-intestinale problemen komen vaak voor bij gezelschapskonijnen, en de meeste “zijn gerelateerd aan ongepaste diëten (weinig vezels, veel eiwitten, veel koolhydraten) en het zelden voeren van lekkernijen waaraan het konijn niet gewend is” (Davies). Andere problemen komen ook voort uit een onevenwichtig dieet.

gezondheidsproblemen veroorzaakt door onjuiste voeding

het voeden van jonge konijnen te veel koolhydraten veroorzaakt enteritis die wordt gekarakteriseerd door overmatige groei van ongewenste bacteriën, overmatig calcium kan nierziekte veroorzaken, zwangerschapstoxemie treedt op wanneer door dracht niet de juiste voedingsstoffen worden gevoerd en kan leiden tot epileptische aanvallen, en urolithiasis is een aandoening waarbij urinestenen ontstaan als gevolg van de consumptie van te veel calcium.

de voedingsbehoeften van konijnen zijn niet goed begrepen, behalve dat ze het beste doen als ze een combinatie van voedsel krijgen dat ze normaal gesproken in het wild eten, en “problemen kunnen worden vermeden als konijnen in gevangenschap een dieet krijgen dat voornamelijk bestaat uit vezelige vegetatie, zoals gras, hooi en vezelig onkruid” (Davies).

coprofagie bij konijnen

een ander evolutionair voedingskenmerk van het konijn is de praktijk van coprofagie. Dit verwijst naar de productie van zowel harde als zachte ontlasting en de inname van het laatste type rechtstreeks uit de anus. Het doel van dit specifieke gedrag is om toegang te krijgen tot “water, eiwitten en B-vitamines die het konijn nodig heeft” (Gendron 41), die allemaal zijn opgenomen in hun zachte ontlasting.

er ontstaan problemen bij het fokken van konijnen in gevangenschap als eigenaren dit gedrag verafschuwen en proberen te stoppen. Coprophagy is noodzakelijk voor de gezondheid van een konijn, en “wanneer u probeert te voorkomen dat een konijn deze ontlasting eet of als uw konijn is aangetast en niet de ontlasting passeert, zal hij ziek worden van het missen van deze voedingsstoffen” (41). Vanwege hun anatomische beperkingen, konijnen zijn niet in staat om alle benodigde voedingsstoffen uit hun maaltijden te absorberen tijdens de eerste spijsvertering; en voedsel moet meerdere malen worden verwerkt om het grootste voordeel van de inhoud ervan te halen.

de evolutie heeft de voedingsbehoeften van het konijn bepaald. De inname van voer met een hoog vezelgehalte heeft het konijn laten overleven en bloeien, en het heeft vele kenmerken ontwikkeld die een aanvulling vormen op en afhankelijk zijn van dit dieet. Met deze afhankelijkheid moet rekening worden gehouden wanneer konijnen in gevangenschap worden grootgebracht en hun voedselbron uitsluitend door hun verzorgers wordt verstrekt. Om ideale gezonde huisdieren te hebben, moeten diëten zoveel mogelijk de natuurlijke voedselinname van een konijn nabootsen, aangezien de meeste afwijkingen van natuurlijk voer leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.

Bronnen

1. De dierenklinieken van Noord-Amerika. Exotic animal practice Davies, RR yr: 2003 vol: 6 iss: 1 pg: 139

2. Gendron, Karen. Het Konijn Handboek. Barron ‘ s Educational Series, Inc. Hauppauge, New York 2000.

dit artikel is accuraat en waarheidsgetrouw voor zover de auteur Weet. Het is niet bedoeld als vervanging voor diagnose, prognose, behandeling, recept, of formeel en geïndividualiseerd advies van een dierenarts medische professional. Dieren die tekenen en symptomen van nood vertonen, moeten onmiddellijk door een dierenarts worden gezien.

© 2008 Schatzie spreekt

Schatzie spreekt (auteur) op 21 februari 2012: