onderdeel van de prentenserie over
Hindoeïsme
Geschiedenis · Godheden
Denominaties · Mythologie
Reïncarnatie · Moksha
Karma · Puja · Maya
Nirvana · Dharma
Yoga · Ayurveda
Yuga · Vegetarisme
Bhakti · Artha
Upanishads · Veda ‘ s
Brahmana · Bhagavad Gita
Ramayana · Mahabharata
Purana · Aranyaka
Hindoeïsme door land
leiders * Mandir·
* Mantra
verklarende woordenlijst * Hindoefestivals
Murti
hindoeïsme is een overkoepelende term voor verschillende religieuze tradities die zijn ontstaan in India, en nu worden beoefend over de hele wereld, hoewel meer dan 90 procent van de Hindoes worden gevonden in India. De derde grootste georganiseerde religie in de wereld, na het christendom en de Islam, hindoeïsme is gebaseerd op de leringen van de Veda ‘ s, oude geschriften, waarvan vele werden gebracht naar India rond 1500 v.Chr. door de Ariërs. De sociale gelaagdheid van de Arische samenleving beïnvloedde ook India, en samen met het hindoeïsme ontwikkelde zich een aantal sociale klassen, kasten genaamd, gelijktijdig na de komst van de Ariërs.
net zoals het hindoeïsme een verscheidenheid aan religieuze tradities omvat, heeft het ook een verscheidenheid aan verschillende soorten religieuze leiders. Volgens de strikte interpretatie van het kastenstelsel, moeten alle priesters uit de hoogste, of Brahman kaste komen. Gedurende zijn hele leven blijft een persoon in dezelfde kaste waarin hij zijn hele leven geboren is, met de mogelijkheid om bij zijn volgende reïncarnatie in een hogere kaste geboren te worden, wat in veel gevallen betekent dat het priesterschap erfelijk is. Naast de priesters, heeft het Hindoeïsme ook ascetische monastieke orden, aangeduid als Sannyasa, waarvan de leden ook voornamelijk uit de Brahman kaste komen. Een derde categorie van religieuze leiders in het hindoeïsme zijn asacharya of goeroes, leraren van goddelijke persoonlijkheid die naar de aarde zijn gekomen om te onderwijzen door het voorbeeld, en om gewone aanhangers te helpen de Schrift te begrijpen.
omdat het hindoeïsme een verscheidenheid aan goden, religieuze praktijken en religieuze leiders omvat, is het geloof van elke persoon een individuele zaak, en zal ieder een vorm van toewijding en een geestelijke leider kiezen die past bij de doelen en de aard van zijn geloof. Al deze religieuze leiders hebben de verantwoordelijkheid om hen die hen volgen te leiden en hen als voorbeelden te zien, om te leven en een oprecht en heilig leven te onderwijzen.
Het Brahman, of priester, kaste in het Hindoeïsme
De verschillende religieuze tradities beoefend in India en bedoeld als Hindoeïsme hebben hun wortels in een oude religie gebaseerd op de Veda ‘ s, die kwam naar India, samen met de binnenvallende Ariërs ongeveer 1500 B. C. E. Een aspect van het Hindoeïsme dat is gebaseerd op de Arische samenleving is het kastenstelsel, een hiërarchie van sociaaleconomische categorieën genaamd varna ‘ s (kleuren), bestaande uit priesters, krijgers en gewone mensen zoals vastgelegd in de Rigveda.
de Rigveda beschrijft vier varna:
- Brahmanen, de priesters en religieuze ambtenaren, leraren van de heilige kennis van de veda.
- Rajanyas, bestaande uit heersers en krijgers.
- Vaishyas, die boeren, handelaren en ambachtslieden waren
mensen in deze drie varna ’s mogen de Veda’ s bestuderen en hebben de mogelijkheid om herboren te worden in een hogere kaste, die uiteindelijk verlichting of Moksha bereiken.
- shudra ‘s, De laagste kaste, mochten de Veda’ s niet bestuderen en hadden hun eigen religie en priesters.
Later werd een andere kaste toegevoegd:
- onaanraakbaren, die taken verrichtten die te vies waren voor anderen, inclusief jagers en slagers.
de naam voor de priesterlijke of Brahmanskaste lijkt oorspronkelijk de gebeden van de priesters te hebben aangeduid, maar werd uiteindelijk aangenomen om de priesters zelf aan te wijzen. Brahman wordt vaak gespeld Brahmaan om het te onderscheiden van een andere betekenis van Brahman, een term die verwijst naar de Hindoe concept van de ultieme realiteit, of universele ziel.De kaste van Brahman is door de hindoeïstische geschriften geïnstrueerd om zich te wijden aan het bestuderen van de Schrift, zuiver gedrag en spirituele groei. Hoewel de Brahman kaste is gerangschikt de hoogste in het varna-systeem, ze zijn niet de rijkste klasse. Heel vaak leden van de Rajanya kaste van heersers en krijgers hebben zijn rijker. Oorspronkelijk werd de Brahman kaste geïnstrueerd om voornamelijk te leven van aalmoezen uit de rest van de samenleving. Naast het bestuderen van de Schrift, Brahmanen dienen de hindoeïstische samenleving als priesters, het vervullen van een verscheidenheid van sociale en religieuze functies.
in het hindoeïstische concept van wedergeboorte kunnen de laatste stappen naar moksha of verlossing alleen worden gemaakt door leden van de Brahman-klasse. Sommige mannelijke leden van de Brahman-klasse sluiten zich aan bij spirituele orden genaamd Sannyasa en streven een ascetisch leven van spirituele achtervolging na.
nog andere leden van de brahmaanse kaste vinden spirituele roeping als goeroes, of leraren. Succesvolle Goeroes kunnen grote volgers verzamelen en soms nieuwe takken van het hindoeïsme vormen.
Hindoeïstische priesters
Hindoeïstische priesters verzorgen de tempels, leiden de devoties in de verering van de vele godheden van het hindoeïsme, bereiden offers voor, neigen naar heilige vuren, en voeren een aantal rituelen en ceremonies uit, waarvan velen diep geworteld zijn in de Vedische traditie. Deze omvatten rituelen en ceremonies met betrekking tot:
- geboorte: Ceremonies het welzijn van de moeder tijdens de zwangerschap om te zorgen voor de gezonde ontwikkeling van haar kind, evenals ceremonies voor een veilige geboorte en voor het schenken van de naam van het kind.
- verjaardagen, met inbegrip van speciale ceremonies voor de eerste verjaardag van een kind en het op leeftijd komen.
- huwelijk, met inbegrip van rituelen die de priester de dag voor de huwelijksceremonie in het huis van de familie uitvoert.
- Zuiveringsceremonies voor het verwijderen van negatieve invloeden uit nieuw aangekochte woningen of andere eigendommen.
- overlijden: laatste rituelen en andere rituelen om de overledene te helpen vreedzaam over te gaan.
Sannyasa, de laatste fase van het varna-systeem
Hindoes die geloften hebben afgelegd om spirituele bezigheden te volgen, worden aangeduid als Sannyāsa (Devanagari: ABD), en zijn lid van de wereldverzakende orde van het leven binnen het hindoeïsme. Dit wordt beschouwd als de bovenste en laatste fase van de varna-en ashramsystemen en wordt traditioneel ingenomen door mannen vanaf of ouder dan vijftig jaar of door jonge monniken die hun hele leven willen wijden aan spirituele bezigheden. Een binnen de sannyasa orde staat bekend als een sannyasi of sannyasin.
etymologie
Saṃnyāsa in het Sanskriet betekent “afstand doen”, “verlaten”.”Het is een tripartiete samenstelling; saṃ -, betekent “collectief,” ni-betekent “neer” en āsa is van de wortel als, wat betekent “gooien ” of” zetten”, dus een letterlijke vertaling zou zijn ” het allemaal neer leggen. In het Dravidisch wordt “sanyasi” uitgesproken als “sannasi.”
de Danda, of heilige staf
Sannyasin dragen soms een ‘danda’, een heilige staf. In het Varnashrama systeem of Dharma van Sanatana Dharma, de ‘danda’ (Sanskriet; Devanagari: dooler, lit. stok) is een spiritueel attribuut en symbool van bepaalde godheden zoals Bṛhaspati, en heilige mensen dragen de danda als een marker van hun positie.
categorieën sannyasi
er zijn een aantal soorten sannyasi. Traditioneel waren er vier soorten, elk met een andere graad van religieuze toewijding. Meer recent, sannyasi hebben meer kans om te worden verdeeld in slechts twee verschillende orden: “ekadanda “(letterlijk enkele stok) en “tridanda’ (drievoudige stok of stok) monniken. Ekadanda monniken maken deel uit van de sankaracarya traditie, en tridanda monniken maken deel uit van de sannyasa discipline gevolgd door verschillende vaishnava tradities, die is geïntroduceerd in het westen door volgelingen van de hervormer Siddhanta Sarasvati. Elk van deze twee orden heeft zijn eigen tradities van verzaking, eigenschappen en verwachtingen.De sannyasi leeft een celibatair leven zonder bezittingen,beoefent yoga meditatie — of in andere tradities, bhakti, of devotionele meditatie, met gebeden tot hun gekozen godheid of God. Het doel van de Hindoe Sannsyasin is moksha (bevrijding), waarvan de opvatting ook varieert. Voor de op toewijding georiënteerde tradities bestaat bevrijding uit vereniging met het Goddelijke, terwijl voor Yoga georiënteerde tradities bevrijding de ervaring is van de hoogste samadhi (verlichting). Voor de Advaita traditie is bevrijding het verwijderen van alle onwetendheid en het zich realiseren als één met het Allerhoogste Brahman. Onder de 108 Upanishads van de Muktika, 23 van hen worden beschouwd als sannyasa Upanishads.
binnen de Bhagavad Gita wordt sannyasa door Krishna als volgt beschreven:
“het opgeven van activiteiten die gebaseerd zijn op materieel verlangen is wat grote geleerde mensen de wereldverzakende orde van het leven noemen . En het opgeven van de resultaten van alle activiteiten is wat de wijzen verzaking noemen .” (18.2)
de term wordt over het algemeen gebruikt om een bepaalde fase van het leven aan te duiden. In deze fase van het leven ontwikkelt de persoon vairāgya, of een staat van vastberadenheid en onthechting van het materiële leven. Hij doet afstand van alle wereldse gedachten en verlangens, en brengt de rest van zijn leven door in geestelijke contemplatie. Het is de laatste in de vier fasen van een mens, die worden aangeduid als brahmacharya, grihastha, vanaprastha, en tenslotte sannyasa, zoals voorgeschreven door Handsmriti voor de Dwija kasten, in het Hindoe-systeem van het leven. Deze vier fasen zijn niet noodzakelijk opeenvolgend. Men kan één, twee of drie ashrams overslaan, maar nooit terugkeren naar een eerdere ashrama of fase. Verschillende Hindoe tradities zorgen ervoor dat een man de materiële wereld afzweren van een van de eerste drie stadia van het leven.In tegenstelling tot monniken in de westerse wereld, wiens leven wordt geregeld door een klooster of een abdij en zijn regels, zijn de meeste Hindoe sannyasin eenlingen en zwervers (parivrājaka). Hindoeïstische kloosters (mathas) hebben nooit een groot aantal monniken die onder één dak leven. De kloosters bestaan voornamelijk voor educatieve doeleinden en zijn centra van bedevaart voor de leken bevolking geworden. De wijding in een hindoeïstische monastieke orde is puur aan het oordeel van de individuele goeroe, of leraar, die zelf een gewijde sannyasi zou moeten zijn binnen die orde. De meeste traditionele hindoe orden hebben geen vrouwen sannyasis, maar deze situatie ondergaat veranderingen in de afgelopen tijd.
de goeroe-shishya traditie
een ander belangrijk leiderschapsaspect in het hindoeïsme is de goeroe-shishya-traditie, een spirituele relatie waarbij kennis wordt overgedragen van een goeroe (leraar, in de zin van de chela) naar een ‘śiṣya’ (discipel, in de zin van de leer) of chela. Het dichtstbijzijnde woord in het Engels voor guru is ” geweldig.”Verwante woorden in het Sanskriet zijn Guruttar en Garishth, die betekenissen hebben die lijken op groter en groter. Hindoeïsme benadrukt het belang van het vinden van een guru die transcendentale kennis kan overdragen, of (vidyā). Dergelijke kennis, of het nu Vedische, agamische artistieke, architectonische, muzikale of spirituele kennis is, wordt overgedragen door de zich ontwikkelende relatie tussen de goeroe en de discipel. Er wordt van uitgegaan dat deze relatie, gebaseerd op de echtheid van de guru, en het respect, toewijding, toewijding en gehoorzaamheid van de student, de beste manier is om subtiele of gevorderde kennis over te brengen. De student beheerst uiteindelijk de kennis die de guru belichaamt.
In de Indiase cultuur werd een persoon zonder goeroe of leraar (acharya) ooit neergekeken als een wees of ongelukkige. Het woord anatha in het Sanskriet betekent ” degene zonder leraar.”Een acharya is de gever van gyan (kennis) in de vorm van shiksha (instructie). Een guru geeft ook diksha initiatie, wat het spirituele ontwaken is van de discipel door de genade van de guru. Diksha wordt ook beschouwd als de procedure van het schenken van de goddelijke krachten van een guru aan de discipel, waardoor de discipel voortdurend vordert op het pad naar goddelijkheid.
Parampara is het woord dat traditioneel wordt gebruikt in de oude Indiase cultuur voor een opeenvolging van leraren en discipelen. In het parampara-systeem wordt aangenomen dat kennis (op elk gebied) wordt doorgegeven van leraar aan student door opeenvolgende generaties. Het Sanskriet woord betekent letterlijk een ononderbroken reeks of opvolging. Soms gedefinieerd als” het doorgeven van Vedische kennis “wordt aangenomen dat het altijd wordt toevertrouwd aan de leraren, of ācārya’ s.
een gevestigde parampara wordt vaak sampradāya, of school van denken genoemd. Bijvoorbeeld, in het vaishnavisme worden een aantal Sampradaya ‘ s ontwikkeld na een enkele acharya. Terwijl sommigen pleiten voor vrijheid van interpretatie anderen beweren dat “hoewel een ācārya spreekt volgens de tijd en omstandigheden waarin hij verschijnt, hij handhaaft de oorspronkelijke conclusie, of siddhānta, van de Vedische literatuur.”
historische achtergrond
beginnend in de vroege mondelinge tradities van de Upanishads (c. 2000 v. Chr.), is de goeroe-shishya relatie geëvolueerd tot een fundamenteel onderdeel van het hindoeïsme. De term Upanishad is afgeleid van de Sanskriet woorden upa (dichtbij), ni (beneden) en şad (zitten)—dus het betekent “zitten in de buurt” van een geestelijk leraar om instructie te ontvangen. De relatie tussen Krishna en Arjuna in het Bhagavad Gita gedeelte van de Mahabharata, en tussen Rama en Hanumân in de Ramayana zijn voorbeelden. In de Upanishads verschijnen guru ‘ s en shishya in verschillende settings (een echtgenoot die vragen beantwoordt over onsterfelijkheid, een tiener die onderwezen wordt door Yama, de Heer van de dood van de Hindoe religie, enz. Soms zijn de wijzen vrouwen, en de instructies kunnen worden gezocht door koningen.
in de Veda ‘ s wordt de brahmavidya of kennis van Brahman door middel van mondelinge overlevering door de goeroe aan shishya doorgegeven. Hoewel guru ’s traditioneel alleen uit de Brahman-klasse komen, zijn sommige guru’ s uit de lagere kasten, waaronder Guru Ravidass, verschenen en zijn ze gerenommeerde leraren geworden met veel volgelingen.
gemeenschappelijke kenmerken van de goeroe-shishya relatie
binnen het brede spectrum van de Hindoe religie, kan de goeroe-shishya relatie worden gevonden in tal van varianten, waaronder Tantra. Enkele gemeenschappelijke elementen in deze relatie omvatten:
- de totstandbrenging van een relatie tussen leraar en student.
- een formele erkenning van deze relatie, meestal in een gestructureerde initiatieceremonie waarbij de goeroe de ingewijde als een shishya aanvaardt en ook de verantwoordelijkheid aanvaardt voor het spirituele welzijn en de vooruitgang van de nieuwe shishya.
- soms omvat dit initiatieproces het overbrengen van specifieke esoterische wijsheid en/of meditatietechnieken.
- Gurudakshina, waar de shishya een geschenk aan de guru geeft als teken van dankbaarheid, vaak de enige geldelijke of andere vergoeding die de student ooit geeft. Het traditionele geschenk was een koe, een geschenk van grote waarde, omdat koeien heilig zijn voor hindoes. De traditie is in de loop van de tijd geëvolueerd, en elke student kiest een geschenk dat hij passend acht, die kan variëren van een eenvoudig stuk fruit tot een aanzienlijke financiële donatie voor het werk van de guru.
galerij
-
Lahiri Mahasaya (1828-1895) was een Indiase yogi en een discipel van Mahavatar Babaji die de yogawetenschap van Kriya Yoga nieuw leven inblies.
-
Sri Anandamoyi Ma (1896-1982), een geestelijk leraar (Guru), heilige en mysticus uit Bengalen, een van de prominente mystici van de twintigste eeuw.
-
Guru Ravidas, Indiase Hindoeïstische religieuze leider en oprichter Satguru van de Ravidasi overtuigingen, vereerd door de meeste Hindoes als een Sant
-
Narayan Maharaj (1885-1945) was een Hindoe-Indiase spirituele meester beschouwd door zijn volgelingen te worden van een sadguru, of ware leraar.
-
een priester in de Kapaleeshwar tempel, de oudste tempel in Chennai, India.
-
Drie brahmaanse priesters deelnemen aan hele dag yajna ceremonie op Kothavala in Ganeshpuri, India
-
Een Brahmaan priester heeft de neiging om de ceremoniële vuur op een Hindoestaanse bruiloft.
Zie ook
- Guru
- Guru en de Discipel
- Hindoeïsme
- Islamitische religieuze leiders
- Heilige bestellingen
- Kaste-systeem
- Indo-Arische migratie
Opmerkingen
- Hindoe Priest.net – Voor de komende reis Geraadpleegd op 7 oktober 2008.
- Bhagavad Gita 18,2
- 3,0 3.1 Satsvarupa Dasa Goswami. Lezingen in de Vedische literatuur: de traditie spreekt voor zich. (Bhaktivedanta Book Trust, 1985, ISBN 0912776889).
- Sri Guru Ravi Das ji website. Geraadpleegd Op 7 Oktober 2008.
- Besant, Annie Wood. Het pad van discipelschap. Adyar, Madras, India: Theosophical Publishing House, (origineel 1896) 1989. ISBN 9788170591238
- Case, Margaret H. Seeing Krishna: the religious world of a Brahman family in Vrindaban. New York: Oxford University Press, 2000. ISBN 9780195130119
- Cosgrove, Eugene Milne. De hoge wandeling van discipelschap 1945. Gardners Books, 2007. ISBN 9780548054888
- Goswami, Satsvarupa Dasa. Lezingen in de Vedische literatuur: de traditie spreekt voor zich. Bhaktivedanta Book Trust, 1985, ISBN 0912776889.
- Jagannātha Dīkṣita Cipolaṇakara, en H. G. Ranade. Brahmatva-mañjarī = Brahmatva-mañjarī: rol van de Brahman priester in het Vedische ritueel. (Ranade publication series, no. 3.) Poona: H. G. Ranade, 1984. OCLC: 15487624
- Barnes, Michael, Margaret Hebblethwaite en Peter Hebblethwaite. Tradities van spirituele begeleiding: de guru in het hindoeïsme. London: The Way, 1984. OCLC: 128292184
- Pechilis, Karen. De sierlijke goeroe: Hindoe vrouwelijke goeroes in India en de Verenigde Staten. New York: Oxford University Press, 2004. ISBN 9780195145380
- Thekkudan, Anto P. Sannyasa And Spiritual Formation in Hinduism. Alwaye, India: St. Thomas Academy for Research, 1988.
- Abhishiktananda. The further shore: Sannyasa and the Upanishads, een inleiding: twee essays. Delhi: I. S. P. C. K., 1975, OCLC: 2929851
alle links geraadpleegd op 24 December 2017.
- ‘het lied van de Sannyasin’, gedicht van Swami Vivekanandaariseawake.com.
- de interne Betekenis van Sannyasa gosai.com.
- Brahman als priester van het Scheppingsoffer
- encyclopedie voor Epics of Ancient India: Brahmanmythfolklore.net.
- HinduPriest.org
- Hindoeïstische goeroe boloji.com.
Credits
New World Encyclopedia schrijvers en redacteuren herschreven en voltooiden het Wikipedia-artikel in overeenstemming met de New World Encyclopedia standards. Dit artikel houdt zich aan de voorwaarden van de Creative Commons CC-by-sa 3.0 Licentie (CC-by-sa), die kunnen worden gebruikt en verspreid met de juiste naamsvermelding. Krediet is verschuldigd onder de voorwaarden van deze licentie die kan verwijzen naar zowel de New World Encyclopedia bijdragers en de onbaatzuchtige vrijwilligers bijdragers van de Wikimedia Foundation. Om dit artikel te citeren Klik hier voor een lijst van aanvaardbare citing formaten.De geschiedenis van eerdere bijdragen van Wikipedianen is hier toegankelijk voor onderzoekers:
- sannyasa geschiedenis
- Guru geschiedenis
- Guru-shishya_tradition geschiedenis
de geschiedenis van dit artikel sinds het werd geïmporteerd in de nieuwe wereld encyclopedie:
- geschiedenis van het Hindoe leiderschap”
Opmerking: sommige beperkingen kunnen van toepassing zijn op het gebruik van individuele afbeeldingen die afzonderlijk gelicentieerd zijn.