ze staan ruim voor zonsopgang buiten een onopvallend winkelpand in een onopvallend winkelcentrum in Alief in de hoop een laag aantal te krijgen. Dan zitten ze urenlang in rijen van rechte stoelen binnen, wachtend op een audiëntie met de boeddhistische helderziende Cau Chin.
de kamer is rustig, behalve de hypnotische drone van zangmuziek en het getjilp van vogels die continu door het geluidssysteem lopen. Sommige tegels in het plafond zijn vervangen door backlit panelen van blauwe lucht, pluizige wolken, bloemen en vlinders. De lucht is scherp van wierook.
er is een stapel schoenen net binnen de deur. De stoelen kijken uit op een altaar versierd met Boeddhabeelden en kaarsen. Naast het, op de vloer, is een kleine kerstboom en een cluster van potten kerststerren.
foto ‘ s van Cau Chin, schilderijen en wandtapijten beslaan de muren. Langs de lengte van een muur zijn goedkope boekenkasten, waarvan sommige met Offers van fruit in plaats van boeken. Er is een groot bureau voor de planken waar het personeel zit, rustig beheren van de kamer.
een gele plastic fles motorolie is gepropt onder een tafel met een grote Boeddha. In a frame is een artikel uit een tijdschrift, in het Spaans, met een kop lezen Buda Para Todos, Con Virgen Includa (Boeddha voor iedereen, met Maagd inbegrepen).
vrijwel alle wachters zijn Spaans. Er is een oudere man met draad-omrande bril, een stijlvol gekleed jonge vrouw die een blauwe Coach handtas op haar schoot, een moeder met een onberispelijk gedragen jonge dochter, een jonge man zit ramrod recht, zijn handen op zijn dijen, zijn ogen gesloten.Cau Chin is een Vietnamese boeddhistische monnik. Hij noemt zichzelf ook oom 9. Hij wordt blijkbaar niet graag helderziend genoemd. Hij geeft de voorkeur aan de titel spiritueel adviseur.
wat hij ook is, mensen massaal om hem te zien. Ze wachten acht, negen, tien uur voor een sessie van 15 minuten in een rommelige kamer achterin de winkel die door een scherm van het zicht wordt afgeschermd.
‘ What your miracle?’
hij ziet tussen 60 en 80 personen per dag, zes dagen per week. Ze gaan achter het scherm in groepen van vijf of zes. Nadat elke groep klaar is, verschijnt Cau Chin in de wachtkamer voor een paar minuten bizarre scherts, die door een tolk in het Spaans wordt vertaald.”Lady, what your miracle?”hij blaft, wijzend naar een vrouw.
ze vertelt hem over haar zus die werd gediagnosticeerd met een kanker die plotseling verdween.
” You, what your miracle?”hij vraagt het aan een man.
hij zegt dat hij werd aangehouden en een boete kreeg omdat hij geen rijbewijs of verzekering had, maar toen hij naar de rechtbank ging, waren ze het papierwerk kwijt en werd zijn zaak afgewezen.
iemand heeft het over een baby die een hartoperatie nodig had, maar op miraculeuze wijze genezen was. Een vrouw zegt dat zijn voorspelling dat haar man zou terugkeren naar haar was uitgekomen.
” tussen een koe en een tijger, welke is gevaarlijker?”hij vraagt plotseling, zonder antwoord te verwachten.
“je plant Oranje, je krijgt oranje,” zegt hij plotseling, zonder duidelijke reden. “Als je mango plant, krijg je mango. Als je drinkt, krijg je DWI. Neem je verantwoordelijkheid.”
hij pept zijn geklets met vermaningen dat Amerika zijn weg kwijt is, dat we te geobsedeerd zijn door materiële dingen en beroemdheid.
” Wat kunt u voor uw land doen?”vraagt hij, opnieuw retorisch. “Dat komt van John F. Kennedy. Het is onze verantwoordelijkheid. Grote verantwoordelijkheid.”
donaties welkom
hij rekent niets voor zijn diensten, maar donaties worden aangemoedigd. Terwijl hij aan het praten is, komt een vrouw binnen met twee roze Slaapfietsen. Een man die eerder was gezien kwam terug met boodschappentassen vol speelgoed van Walmart.
Johnny Whiting, een Cubaanse immigrant, kwam laat aan bij Cau Chin ‘ s tempel/winkel, om 5:30 uur. hij was nummer 57 en kreeg pas om 13: 00 uur zijn audiëntie met de meester.
hij kwam met “bepaalde vragen” over zichzelf, vertelt hij, en kreeg antwoorden die het waard waren om bijna acht uur op te wachten. Hij heeft nu meer duidelijkheid.”
de meester loopt de voorste rij van stoelen af en raakt elke persoon op de schouder aan. Ze staan op en gaan achter het scherm.
“I like everybody treat each other nice,” zegt hij voordat hij ze volgt. “Ik vind het leuk dat iedereen van elkaar houdt. Ik vind het leuk dat iedereen elkaar laat zien dat we broer, zus zijn. Doe geen gekke dingen.
“Merry Christmas.”
