hoofdstuk 12-beginselen van het faillissement

Achtergrond

hoofdstuk 12 is bedoeld voor “familieboeren” of “familievissers” met ” een regelmatig jaarlijks inkomen.”Het stelt financieel noodlijdende familieboeren en vissers in staat om een plan voor te stellen en uit te voeren om hun schulden geheel of gedeeltelijk terug te betalen. In hoofdstuk 12 stellen de debiteuren een terugbetalingsplan voor om aan de crediteuren termijnen van drie tot vijf jaar te betalen. In het algemeen moet het plan voorzien in betalingen over een periode van drie jaar, tenzij de rechter om gegronde redenen een langere periode goedkeurt.”Maar tenzij het plan voorstelt om 100% van de binnenlandse steunaanvragen (dat wil zeggen, alimentatie en alimentatie) te betalen, moet het voor vijf jaar zijn en moet alle beschikbare inkomen van de schuldenaar omvatten. In geen geval mag een plan voorzien in betalingen over een periode van meer dan vijf jaar. 11 U. S. C. § 1222 (b)-(c).Bij de aanpassing van het faillissementsrecht aan de economische realiteit van de familiebedrijven en de familievissers, worden in hoofdstuk 12 Veel van de belemmeringen weggewerkt waarmee deze schuldenaren te maken zouden krijgen als zij zich op grond van hoofdstuk 11 of 13 van de Faillissementswet zouden willen reorganiseren. Hoofdstuk 12 is bijvoorbeeld gestroomlijnder, minder ingewikkeld en goedkoper dan hoofdstuk 11, dat beter geschikt is voor grote bedrijfsreorganisaties. Bovendien vinden weinig familieboeren of vissers hoofdstuk 13 voordelig omdat het bedoeld is voor werknemers met kleinere schulden dan die waarmee familieboeren te maken hebben. In hoofdstuk 12 probeerde het Congres de kenmerken van de faillissementscode te combineren, die een kader kan bieden voor succesvolle reorganisaties van familieboeren en vissers.

de Faillissementswet bepaalt dat alleen een familieboer of een familievisser met een “regelmatig jaarinkomen” een verzoek om vrijstelling krachtens hoofdstuk 12 kan indienen. 11 U. S. C. §§ 101 (18), 101(19A), 109(f). Het doel van dit vereiste is ervoor te zorgen dat het jaarinkomen van de schuldenaar voldoende stabiel en regelmatig is om de schuldenaar in staat te stellen betalingen uit hoofde van een plan van hoofdstuk 12 te verrichten. In hoofdstuk 12 wordt echter rekening gehouden met situaties waarin familieboeren of vissers een seizoensgebonden inkomen hebben. De vrijstelling uit hoofde van hoofdstuk 12 is vrijwillig en alleen de schuldenaar kan een verzoekschrift indienen uit hoofde van het hoofdstuk.

volgens de Faillissementswet vallen” familieboeren” en “familievissers” in twee categorieën: (1) een persoon of een persoon en echtgenoot en (2) een vennootschap of partnerschap. Landbouwers of vissers die tot de eerste categorie behoren, moeten vanaf de datum van indiening van het verzoekschrift aan elk van de volgende vier criteria voldoen om in aanmerking te komen voor vrijstelling op grond van Hoofdstuk III. 12:

1. de persoon of de echtgenoot / echtgenote moet betrokken zijn bij een landbouwactiviteit of een commerciële visserijactiviteit.
2. de totale schulden (gedekt en ongedekt) van de operatie mogen niet meer bedragen dan $4.153.150 (bij een landbouwactiviteit) of $1.924.550 (bij een commerciële visserijactiviteit).
3. indien een gezinshoofd, ten minste 50%, en indien een gezinshoofd ten minste 80%, van de totale schuld die in bedrag is vastgesteld (exclusief de schuld voor het huis van de schuldenaar), moet verband houden met de landbouw-of commerciële visserijactiviteit.
4. meer dan 50% van het bruto-inkomen van de persoon of de echtgenoot / echtgenote over het voorafgaande belastingjaar (of, alleen voor familieboeren, voor elk van het tweede en derde belastingjaar) moet afkomstig zijn van de landbouw-of commerciële visserijactiviteit.

wil een vennootschap of vennootschap tot de tweede categorie van schuldenaren behoren die in aanmerking komen om als familieboeren of familievissers in te dienen, dan moet de Vennootschap of vennootschap vanaf de datum van indiening van het verzoekschrift aan elk van de volgende criteria voldoen::

1. meer dan de helft van de uitstaande aandelen of aandelen in de onderneming of het Partnerschap moet in het bezit zijn van één familie of van één familie en zijn verwanten.
2. het gezin of het gezin en zijn familieleden moeten de landbouw-of commerciële visserijactiviteit uitoefenen.
3. meer dan 80% van de waarde van het bedrijfs-of partnerschapsvermogen moet verband houden met de landbouw-of visserijactiviteit.
4. de totale schuld van het bedrijf of de vennootschap mag niet meer bedragen dan $4.153.150 (bij een landbouwactiviteit) of $1.924.550 (bij een commerciële visserijactiviteit).
5. ten minste 50% voor een landbouwactiviteit of 80% voor een visserijactiviteit van de totale schulden van het bedrijf of de vennootschap die in bedrag zijn vastgesteld (exclusief schulden voor een woning die door een aandeelhouder wordt bewoond) moet verband houden met de landbouwactiviteit of de visserijactiviteit.
6. indien het bedrijf aandelen uitgeeft, kan het aandeel niet openbaar worden verhandeld.

Een schuldenaar niet bestand in het kader van hoofdstuk 12 (of een ander hoofdstuk) als tijdens de voorgaande 180 dagen voorafgaand faillissement werd ontslagen door de schuldenaar opzettelijk het niet verschijnen voor de rechtbank of in overeenstemming met de beschikkingen van de rechtbank of was vrijwillig ontslagen nadat de schuldeisers gezocht verlichting van het faillissement de rechtbank te herstellen goederen waarop zij in het bezit liens. 11 U. S. C. § § 109 (g), 362(d) en (e). Bovendien kan geen enkele persoon een debiteur zijn op grond van hoofdstuk 12 of een hoofdstuk van de faillissementscode, tenzij hij of zij binnen 180 dagen voor het indienen kredietbegeleiding heeft ontvangen van een goedgekeurd kredietbegeleidingsbureau, hetzij in een individuele of groepsbriefing. 11 U. S. C. §§ 109, 111. Er zijn uitzonderingen in noodsituaties of wanneer de Amerikaanse trustee (of curator van het faillissement) (1) heeft vastgesteld dat er onvoldoende erkende instanties zijn om de vereiste begeleiding te bieden. Als een schuld management plan wordt ontwikkeld tijdens de vereiste credit counseling, moet het worden ingediend bij de rechtbank.

hoe hoofdstuk 12 Werkt

een zaak van hoofdstuk 12 begint met het indienen van een verzoekschrift bij de faillissementsrechtbank in het gebied waar het individu woont of waar de schuldenaar van de Vennootschap of het partnerschap zijn hoofdvestiging of voornaamste activa heeft. Tenzij de rechter anders beslist, dient de schuldenaar ook bij de rechter een overzicht in van de activa en passiva, een overzicht van de lopende inkomsten en uitgaven, een overzicht van de uitvoerbare contracten en lopende huurovereenkomsten en een overzicht van de financiële zaken. Gevoed. R. Bankr. P. 1007(b). Een man en vrouw kunnen een gezamenlijke petitie of individuele petities indienen. 11 U. S. C. § 302(a). (De officiële formulieren kunnen worden gekocht bij juridische briefpapier winkels of gedownload van het Internet op www.uscourts.gov/bkforms/index.html. ze zijn niet beschikbaar bij de rechtbank.)

de rechtbanken moeten een vergoeding van 200 dollar voor het indienen van zaken en een vergoeding van 75 dollar voor diverse administratieve kosten in rekening brengen. Normaal gesproken moeten de kosten worden betaald aan de griffier van de rechtbank bij het indienen. Met toestemming van de rechtbank kunnen zij echter in termijnen worden betaald. 28 U. S. C. § 1930(a); Fed. R. Bankr. P. 1006 (b); Faillissementsrechtbank Divers Fee Schedule, Punt 8. Het aantal termijnen is beperkt tot vier en de schuldenaar moet de laatste termijn uiterlijk 120 dagen na het indienen van de petitie. Gevoed. R. Bankr. P. 1006 (b). Het Hof kan de termijn van een bepaalde termijn om gegronde redenen verlengen, mits de laatste termijn uiterlijk 180 dagen na de indiening van het verzoekschrift wordt betaald. ID. De debiteur kan ook betalen de $ 75 administratiekosten in termijnen. Indien een gezamenlijk verzoekschrift wordt ingediend, worden slechts één indieningstaks en één administratiekosten in rekening gebracht. Schuldenaars dienen zich ervan bewust te zijn dat het niet betalen van deze kosten kan leiden tot ontslag van de zaak. 11 U. S. C. § 1208(c)(2).

om de officiële Faillissementsformulieren die deel uitmaken van het verzoekschrift, de financiële balans en de schema ‘ s in te vullen, moet de debiteur de volgende informatie verzamelen::

1. een lijst van alle schuldeisers en de bedragen en aard van hun vorderingen;
2. bron, bedrag en frequentie van het inkomen van de schuldenaar;
3. een lijst van alle vermogen van de schuldenaar; en
4. een gedetailleerde lijst van de maandelijkse uitgaven voor landbouw en levensonderhoud van de schuldenaar, d.w.z. voedsel, onderdak, nutsvoorzieningen, belastingen, vervoer, medicijnen, diervoeders, kunstmest, enz.

gehuwde personen moeten deze informatie voor elke echtgenoot verzamelen, ongeacht of zij een gezamenlijk verzoek indienen, afzonderlijke individuele verzoekschriften indienen of zelfs indien slechts één echtgenoot een verzoek indient. In een situatie waarin slechts één echtgenoot bestanden, de inkomsten en uitgaven van de niet-indiening echtgenoot zijn vereist, zodat de rechtbank, de trustee, en de schuldeisers kunnen de financiële positie van het huishouden te evalueren.

wanneer een verzoekschrift in het kader van hoofdstuk 12 wordt ingediend, wordt een onpartijdige trustee aangesteld om de zaak te behandelen. 11 U. S. C. § 1202. In sommige districten benoemt de Amerikaanse trustee een permanente trustee om te dienen in alle hoofdstuk 12-zaken. 28 U. S. C. § 586(b). Net als in hoofdstuk 13 beoordeelt de trustee de zaak en fungeert hij als uitbetalende instantie, die betalingen van de debiteur incasseert en uitkeringen aan crediteuren verricht. 11 U. S. C. § 1202.

het indienen van het verzoekschrift onder hoofdstuk 12 “automatisch blijft” (stopt) de meeste incassoacties tegen de schuldenaar of het vermogen van de schuldenaar. 11 U. S. C. § 362. Het indienen van de petitie blijft echter niet van toepassing op bepaalde soorten acties die zijn vermeld onder 11 U. S. C. § 362(b). Het verblijf ontstaat door de werking van de wet en vereist geen gerechtelijke stappen. Zolang het verblijf van kracht is, kunnen schuldeisers over het algemeen geen rechtszaken, loongarnishments, of zelfs telefoongesprekken eisen betalingen initiëren of voortzetten. De faillissementssecretaris stelt alle schuldeisers van wie de naam en het adres door de schuldenaar worden verstrekt, in kennis van de faillissementszaak.

hoofdstuk 12 bevat ook een speciale bepaling inzake automatische schorsing die medeschuldigen beschermt. Tenzij de faillissementsrechter anders toestaat, mag een schuldeiser niet trachten een “consumentenschuld” te innen van een persoon die tegenover de schuldenaar aansprakelijk is. 11 U. S. C. § 1201(a). Consumentenschulden zijn schulden die door een individu in de eerste plaats voor een persoonlijk, familie, of huishouden doel. 11 U. S. C. § 101(8).

21 tot 35 dagen na de indiening van het verzoekschrift zal de curator van hoofdstuk 12 een “vergadering van schuldeisers houden.”Als de V. S. trustee of curator van het faillissement de vergadering plant op een plaats die geen regelmatige V. S. trustee of curator personeel, de vergadering kan worden gehouden niet meer dan 60 dagen nadat de debiteur dossiers. Tijdens de vergadering legt de trustee de debiteur onder ede en kunnen zowel de trustee als de crediteuren vragen stellen. De debiteur moet de vergadering bijwonen en vragen beantwoorden over de financiële zaken van de debiteur en de voorgestelde voorwaarden van het terugbetalingsplan van de debiteur. 11 U. S. C. § 343; Fed. R. Bankr. P. 4002. Als een man en een vrouw een gezamenlijk verzoekschrift hebben ingediend, moeten zij beiden de vergadering van de schuldeisers bijwonen. Om hun onafhankelijke oordeel te vrijwaren, is het faillissementsrechters verboden aanwezig te zijn. 11 U. S. C. § 341(c). De partijen lossen doorgaans problemen met het plan op tijdens of kort na de vergadering van de crediteuren. In het algemeen kan de debiteur problemen voorkomen door ervoor te zorgen dat de petitie en het plan volledig en accuraat zijn, en door voorafgaand aan de vergadering met de trustee te overleggen.

in een hoofdstuk 12-zaak moeten ongedekte schuldeisers hun vorderingen bij de rechtbank indienen binnen 90 dagen na de eerste datum voor de vergadering van schuldeisers. Gevoed. R. Bankr. P. 3002(c). Een overheidseenheid heeft echter 180 dagen vanaf de datum waarop de zaak is ingediend, een bewijs van claim indienen. 11 U. S. C. § 502 (b) (9).

na de vergadering van de schuldeisers zullen de debiteur, de trustee van hoofdstuk 12 en de belangstellende schuldeisers een hoorzitting bijwonen over de bevestiging van het aflossingsplan van hoofdstuk 12 van de debiteur.

hoofdstuk 12 Plan en bevestiging hoorzitting

tenzij de rechter een verlenging verleent, moet de schuldenaar een plan van terugbetaling indienen bij het verzoekschrift of binnen 90 dagen na het indienen van het verzoekschrift. 11 U. S. C. § 1221. Het plan, dat ter goedkeuring aan de rechter moet worden voorgelegd, voorziet in regelmatige betalingen van vaste bedragen aan de trustee. De trustee verdeelt de middelen vervolgens onder de schuldeisers volgens de voorwaarden van het plan, dat schuldeisers doorgaans minder dan de volledige betaling van hun vorderingen biedt.

er zijn drie soorten vorderingen: prioriteit, veilig en onbeveiligd. Prioriteitsvorderingen zijn die welke door de faillissementswet een speciale status krijgen, zoals de meeste belastingen en de kosten van een faillissementsprocedure. (2) gedekte vorderingen zijn vorderingen waarvoor de schuldeiser het recht heeft bepaalde goederen te liquideren indien de schuldenaar de onderliggende schuld niet betaalt. In tegenstelling tot gedekte vorderingen zijn ongedekte vorderingen over het algemeen die waarvoor de schuldeiser geen bijzondere rechten heeft om te innen tegen bepaalde goederen die eigendom zijn van de schuldenaar.

een hoofdstuk 12-plan duurt meestal drie tot vijf jaar. Het moet voorzien in de volledige betaling van alle prioritaire vorderingen, tenzij een prioritaire schuldeiser akkoord gaat met een andere behandeling van de vordering of, in het geval van een binnenlandse ondersteuningsverplichting, tenzij de schuldenaar al het “beschikbare inkomen” – dat hieronder wordt besproken – bijdraagt aan een vijfjarenplan. 11 U. S. C. § 1222 (a) (2), (4).

schuldeisers met zekerheid moeten ten minste evenveel worden betaald als de waarde van het onderpand dat Voor de schuld in pand is gegeven. Een van de kenmerken van hoofdstuk 12 is dat betalingen aan schuldeisers met zekerheid soms langer kunnen duren dan de periode van drie tot vijf jaar van het plan. Als bijvoorbeeld de onderliggende schuldverplichting van de debiteur volgens de planning over meer dan vijf jaar zou worden betaald (d.w.z. een apparatuurlening of een hypotheek), kan de debiteur de lening volgens het oorspronkelijke aflossingsschema aflossen, zolang de achterstallige bedragen tijdens het plan worden verrekend.

het plan hoeft niet alle ongedekte vorderingen te betalen, zolang het al het verwachte “beschikbare inkomen” (of het daarmee gelijk te stellen vermogen) van de debiteur verbindt aan betalingen over een periode van 3 tot 5 jaar ,en zolang de ongedekte crediteuren ten minste evenveel ontvangen als zij zouden ontvangen indien de niet-vrijgestelde activa van de debiteur overeenkomstig hoofdstuk 7 zouden worden geliquideerd. 11 U. S. C. § 1225. “Beschikbaar inkomen” wordt gedefinieerd als inkomen dat redelijkerwijs niet noodzakelijk is voor het onderhoud of de ondersteuning van de schuldenaar of de personen ten laste of voor het verrichten van betalingen die nodig zijn om de activiteiten van de schuldenaar voort te zetten, in stand te houden en uit te voeren. 11 U. S. C. § 1225(b)(2).

binnen 45 dagen na indiening van het plan beslist de faillissementsrechter tijdens een “bevestigingszitting” of het plan haalbaar is en voldoet aan de normen voor bevestiging volgens de Faillissementswet. 11 U. S. C. §§ 1224, 1225. Schuldeisers met een opzegtermijn van 21 dagen kunnen ter terechtzitting verschijnen en bezwaar maken tegen bevestiging. Gevoed. R. Bankr. P. 2002(a) (8). Hoewel er verschillende bezwaren kunnen worden gemaakt, zijn de typische argumenten dat de betalingen die in het kader van het plan worden aangeboden, lager zijn dan de schuldeisers zouden ontvangen indien de activa van de schuldenaar zouden worden geliquideerd, of dat het plan niet het volledige beschikbare inkomen van de schuldenaar voor de periode van drie tot vijf jaar van het plan verbindt.

indien de rechtbank het plan bevestigt, zal de trustee van hoofdstuk 12 de ontvangen middelen verdelen overeenkomstig de voorwaarden van het plan.11 U. S. C. § 1226(a). Indien de rechtbank het plan niet bevestigt, kan de schuldenaar een gewijzigd plan indienen. 11 U. S. C. § 1223. De schuldenaar kan de zaak ook omzetten in een liquidatie overeenkomstig hoofdstuk 7. (3) 11 U. S. C. § 1208(a). Indien de schuldenaar een plan niet bevestigt en de zaak wordt afgewezen, kan de rechter de trustee machtigen om een deel van de middelen voor de kosten te behouden, maar de trustee moet alle resterende middelen aan de schuldenaar teruggeven (met uitzondering van de middelen die reeds aan crediteuren zijn uitbetaald). 11 U. S. C. § 1226(a).

soms zullen gewijzigde omstandigheden van invloed zijn op het vermogen van de debiteur om betalingen uit te voeren. Een schuldeiser kan bezwaar maken of dreigen te maken tegen een plan, of de schuldenaar kan onbedoeld niet alle schuldeisers hebben vermeld. In dergelijke gevallen kan het plan vóór of na de bevestiging worden gewijzigd. 11 U. S. C. §§ 1223, 1229. Wijziging na bevestiging is niet beperkt tot een initiatief van de debiteur, maar kan ook worden gedaan op verzoek van de trustee of een ongedekte crediteur. 11 U. S. C. § 1229(a).

het Plan laten werken

de bepalingen van een bevestigd plan binden de debiteur en elke crediteur. 11 U. S. C. § 1227. Zodra de rechtbank het plan bevestigt, moet de schuldenaar het plan laten slagen. De schuldenaar moet regelmatig betalingen aan de trustee verrichten, wat een aanpassing van het leven op een vast budget voor een langere periode vereist. Hoewel de bevestiging van het plan de schuldenaar het recht geeft om goederen te behouden zolang de betalingen worden verricht, mag de schuldenaar geen belangrijke nieuwe schulden aangaan zonder de trustee te raadplegen, omdat extra schulden het vermogen van de schuldenaar om het plan te voltooien in gevaar kunnen brengen.11 U. S. C. §§ 1222 (a) (1), 1227. In ieder geval kan niet-betaling van het plan leiden tot verwerping van de zaak. 11 U. S. C. § 1208(c). Bovendien kan de rechter de zaak seponeren of de zaak omzetten in een liquidatiezaak overeenkomstig hoofdstuk 7 van de Faillissementswet, wanneer hij aantoont dat de schuldenaar in verband met de zaak fraude heeft gepleegd. 11 U. S. C. § 1208(d).

hoofdstuk 12 kwijting

de debiteur ontvangt kwijting na het voltooien van alle betalingen in het kader van het hoofdstuk 12-plan, zolang de debiteur verklaart (indien van toepassing) dat alle binnenlandse ondersteuningsverplichtingen die verschuldigd waren voordat een dergelijke verklaring werd afgelegd, zijn betaald. De kwijtschelding heeft tot gevolg dat de schuldenaar wordt bevrijd van alle schulden waarin het plan voorziet dat krachtens artikel 503 is toegestaan of krachtens artikel 502 niet is toegestaan, met beperkte uitzonderingen. De schuldeisers die geheel of gedeeltelijk in het kader van het plan zijn voorzien, kunnen niet langer juridische of andere stappen tegen de schuldenaar ondernemen of voortzetten om de nakoming van de verplichtingen te innen.

bepaalde categorieën schulden worden niet afgewikkeld in de procedure van hoofdstuk 12. 11 U. S. C. § 1228(a). Deze categorieën omvatten schulden voor alimentatie en alimentatie voor kinderen; geld verkregen door het indienen van valse financiële overzichten; schulden wegens opzettelijk en kwaadwillig letsel aan personen of goederen; schulden wegens overlijden of persoonlijk letsel veroorzaakt door de bediening van een motorvoertuig door de schuldenaar terwijl de schuldenaar dronken was; en schulden wegens fraude of defalcatie terwijl hij handelde in een fiduciaire hoedanigheid, verduistering of diefstal. De faillissementswet met betrekking tot de reikwijdte van een hoofdstuk 12 kwijting is echter complex, en debiteuren moeten bevoegde juridische raad in dit verband te raadplegen alvorens in te dienen. De schulden die niet zullen worden voldaan, moeten volledig worden betaald volgens een plan. Met betrekking tot gedekte verplichtingen kunnen deze schulden na het verstrijken van de betalingstermijn van het plan worden voldaan en worden zij derhalve niet kwijtgescholden.

hoofdstuk 12 kwijting wegens onbillijkheid

de rechtbank kan een “kwijting wegens onbillijkheid” verlenen aan een debiteur van hoofdstuk 12, ook al heeft de debiteur de betalingen van het plan niet voltooid. 11 U. S. C. § 1228(b). Over het algemeen is een ontberingsaflossing alleen beschikbaar voor een schuldenaar wiens niet-nakoming van de betalingen van de regeling te wijten is aan omstandigheden buiten de wil van de schuldenaar en buiten de schuld van de schuldenaar. Schuldeisers moeten ten minste evenveel hebben ontvangen als in een liquidatiezaak van hoofdstuk 7 zouden hebben ontvangen en de schuldenaar mag het plan niet kunnen wijzigen. Zo kan bijvoorbeeld letsel of ziekte die werk uitsluit dat voldoende is om zelfs een gewijzigd plan te financieren, als basis dienen voor een ontlading van de ontberingen. De ontheffingsaflossing is niet van toepassing op schulden die in een hoofdstuk 7-zaak niet kunnen worden geïnd. 11 U. S. C. § 523.

Notes

1. in North Carolina en Alabama vervullen faillissementsbeheerders vergelijkbare functies als de VS. trustees presteren in de overige achtenveertig Staten. Het curator program wordt beheerd door het Administrative Office of the United States Courts, terwijl het trustee program wordt beheerd door het Department of Justice. Voor de toepassing van deze publicatie zijn verwijzingen naar Amerikaanse trustees ook van toepassing op faillissementsbeheerders.
2. in sectie 507 worden 10 categorieën ongedekte vorderingen beschreven die het Congres om redenen van openbare orde voorrang heeft gegeven aan de verdeling boven andere ongedekte vorderingen.
3. een vergoeding van $60 wordt in rekening gebracht voor de omzetting van een zaak onder hoofdstuk 12 in een zaak onder hoofdstuk 7.