Kurt Lewin (Luh-veen) werd door sommigen beschouwd als de vader van de moderne sociale psychologie als gevolg van zijn handeling van het baanbrekend terrein in het gebruik van wetenschappelijke methoden en experimenten in de studie van sociaal gedrag. Zijn focus op het versmelten van psychologie met de wetenschapsfilosofie resulteerde in een uitgebreid aantal empirische studies uitgevoerd op het gebied van de ontwikkeling van kinderen, motivatie en sociaal gedrag, met name met observationele studies en experimenten op het gedrag van kinderen.Lewin paste niet alleen de Gestaltprincipes aan, maar paste ze ook toe op een theorie over persoonlijkheid en ontwikkeling tot wat nu bekend staat als de psychologische veldtheorie. Hij vertaalde Gestaltfilosofie in sociale ervaring met mensen die als gehelen moeten worden beschouwd in plaats van uit discrete delen te bestaan. Een persoon wordt gepresenteerd als een geheel systeem dat bestaat uit subsystemen die enigszins gescheiden zijn maar toch in staat zijn om met elkaar te interageren en te combineren.Hij was een van de eerste psychologen die stelde dat de ontwikkeling van een individu het product was van de interactie tussen aangeboren predisposities (natuur) en levenservaringen (opvoeding). Deze opvatting werd gepresenteerd door Lewin in de vorm van een wiskundige vergelijking bekend als Lewin ‘ s vergelijking voor gedrag, waarin staat dat gedrag de functie is van de persoon die interageert binnen zijn omgeving of B = f (P,E).
als zodanig, Lewin verantwoordelijk voor menselijk gedrag door het benadrukken van krachten en spanningen die het beïnvloeden. Hij beweerde dat het gedrag van een individu altijd gericht is op een of ander doel of doel en het is precies deze intentie die het belangrijkst is in de uitvoering van gedrag. Deze intenties zouden veldprincipes volgen en worden beïnvloed door psychologische krachten zoals hoe het individu een situatie waarneemt.
volgens Levin bestaat gedrag in een totaliteit van op elkaar inwerkende feiten die een dynamisch veld vormen. De omstandigheden of omstandigheden in een deel van het veld worden beïnvloed door en zijn afhankelijk van elk ander deel van het veld. Dit psychologische veld is ook bekend als de levensruimte die het individu en zijn psychologische of gedragsmilieu omvat ook bekend als feiten die het gedrag of gedachten van het individu op een bepaald punt in de tijd beà nvloeden.
de levensruimte wordt meestal bepaald door de fysieke en sociale omgeving waarin het individu zich bevindt. Het kan plaatsen omvatten waar hij gaat, gebeurtenissen die plaatsvinden, gevoelens over plaatsen en mensen die zijn tegengekomen, wat hij ziet op TV of leest in boeken, zijn ingebeelde gedachten en doelen. Omsloten door de levensruimte van een kind zijn krachten waarvan het kind zich bewust kan zijn of niet, naast krachten die door het kind als waar worden aanvaard, ook al zijn ze dat niet.
bijvoorbeeld, als een kind ervan overtuigd is dat zijn broer of zus meer geliefd is bij hun ouders, zelfs als het niet waar was, zou de perceptie van het kind voor hem nog steeds een feit zijn in zijn levensruimte. Opererend vanuit deze misvatting, zou het gedrag en de houding van het kind net zo veel worden beïnvloed als als wat hij wist inderdaad een feit was. Feiten in de levensruimte van een kind kunnen voortkomen uit verschillende bronnen, zoals de huidige fysiologische toestand, zoals honger of opwinding, zijn sociale behoeften zoals verlangen naar goedkeuring, zijn ervaringen uit het verleden, de huidige realiteit en toekomstige doelen.
rapport deze Adde ontwikkeling van een kind wordt gekenmerkt door een persoonlijkheidssysteem dat voortdurend uitbreidt en differentieert om het leren van nieuwe rollen, normen en sociale codes tegemoet te komen. Lewin gaf verder een verklaring waarom kinderen van dezelfde leeftijd verschillen in ontwikkeling vertonen. Elk kind ervaart een unieke combinatie van feiten die deel uitmaken van zijn levensruimte die nooit precies hetzelfde kan zijn als de levensruimte van een ander kind.
sommigen zeggen dat Lewin ‘ s opvattingen meer een benadering dan een theorie waren, en wijzen erop dat Lewin er niet in slaagde een georganiseerde beschrijving en uitwerking van zijn opvattingen over de ontwikkeling van kinderen te presenteren.Ondanks kritiek verdient Lewin erkenning voor het stimuleren van een grote hoeveelheid innovatief onderzoek op kinderen. Hij was heel effectief in het motiveren van andere onderzoekers om nieuwe wegen van onderzoek te verkennen. Hij ontvouwde nieuwe perspectieven op ontwikkeling door ideeën uit natuurkunde en wiskunde te lenen.Lewin wordt ook gecrediteerd voor zijn bijdrage aan het Amerikaanse onderwijs door de praktijk van coöperatief leren, waarbij twee of meer studenten elkaar helpen bij het leren van een gemeenschappelijk onderwerp, wat resulteert in meer succesvol leren. Hij leverde ook andere nuttige concepten die hielpen in leiderschap, klassikaal management en discipline, en het gebied van actie onderzoek. Zijn invloed op de psychologie heeft hem stevig verankerd als een van de meest gerespecteerde psychologen van de twintigste eeuw.