“in 2002 publiceerde het Institute of Medicine Crossing the Quality Chasm, een invloedrijk boek dat alle toekomstige discussies over de kwaliteit van de gezondheidszorg omlijst. Crossing kwam op de hielen van de IOM-publicatie To Err is Human (2000) en een Journal of the American Medical Association report (1998) dat waarschuwde voor “ernstige en wijdverbreide kwaliteitsproblemen…de hele Amerikaanse geneeskunde.”In het verslag wordt de aandacht gevestigd op drie grote categorieën kwaliteitsgebreken:
- onderbenutting, waarbij wetenschappelijke praktijken niet zo vaak worden gebruikt als zou moeten;
- overmatig gebruik, met name van beeldvormingsprocedures en het voorschrijven van antibiotica; en
- misbruik, wanneer een juiste procedure niet correct wordt toegediend (zoals het voorschrijven van het verkeerde geneesmiddel)
om Err Is menselijk geschat dat maar liefst 98.000 mensen sterven elk jaar in ziekenhuizen aan verwondingen of ziekte opgelopen tijdens de zorg.
bij Crossing schetste de IOM zes specifieke doelen (uitgelegd door Dr. Donald Berwick in de video hierboven) die een systeem van gezondheidszorg moet vervullen om kwaliteitszorg te leveren:
- veilig: Zorg moet even veilig zijn voor patiënten in zorginstellingen als thuis;
- effectief: de wetenschap en het bewijs achter de gezondheidszorg moeten worden toegepast en dienen als de standaard bij de levering van zorg;
- efficiënt: zorg en service moeten kosteneffectief zijn, en afval moet uit het systeem worden verwijderd;
- tijdig: patiënten moeten geen wachttijden of vertragingen ervaren bij het ontvangen van zorg en service;
- patiëntgericht: het zorgsysteem moet rond de patiënt draaien, de voorkeuren van de patiënt respecteren en de patiënt onder controle;
- billijk: Ongelijke behandeling moet een feit van het verleden zijn; verschillen in zorg moeten worden uitgeroeid.
Erkennend dat de doelstellingen vergezeld moeten gaan van waarneembare metrics, heeft de IOM voor elk doel een reeks metingen gedefinieerd. Bijvoorbeeld::
- veilig: totale sterftecijfers of het percentage patiënten dat veilige zorg krijgt;
- effectief: hoe goed bewezen praktijken worden gevolgd, zoals het percentage tijd dat diabetespatiënten bij elk bezoek alle aanbevolen zorg ontvangen;
- efficiënt: Analyse van de kosten van zorg per patiënt, zorgverlener, organisatie en gemeenschap;
- tijdig: wachten en vertragingen bij het ontvangen van zorg, service of resultaten;
- patiëntgericht: patiënttevredenheid en gezin;
- billijk: verschillen in kwaliteitsmaten naar ras, geslacht, inkomen en andere demografische en socio-economische factoren.
natuurlijk is dit allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Ziekenhuizen zouden evidence-based practices gemakkelijker kunnen volgen als er een nationale resultatendatabase was die op populatie gebaseerde informatie verschafte. Het uitvoeren van efficiëntieprogramma ‘ s kan een compleet herontwerp van de institutionele cultuur betekenen, zoals in Virginia Mason (Seattle) 20-jarige toewijding aan Lean management principes. Billijke zorg is onwaarschijnlijk zonder een ingrijpende verandering in het nationale gezondheidsbeleid (niet dat er een is) die veel verder gaat dan de beperkingen van de Affordable Care Act.
de meest bemoedigende ontwikkelingen in de sectorbrede herbeoordeling van kwaliteit zijn de erkenning dat veiligheid en efficiëntie elkaar niet hoeven uit te sluiten, een grotere capaciteit voor de praktijk van evidence-based medicine en een nieuwe nadruk op patiënten bij het vaststellen van doelen en het meten van resultaten.”