definitie: de stroom die in een elektrisch circuit stroomt is te wijten aan het bestaan van elektromotorische kracht gelijkaardig magnetomotorische kracht (MMF) is nodig om de magnetische flux in het magnetische circuit aan te drijven. De magnetische druk, die de magnetische flux in een magnetisch circuit wordt genoemd Magnetomotorische kracht. De SI-eenheid van MMF is Ampere-turn (AT), en hun CGS-eenheid is G (gilbert). De MMF voor de inductieve spoel in onderstaande figuur wordt uitgedrukt als
waarbij N-aantal windingen van de inductieve spoel
I-stroom
de sterkte van MMF gelijk is aan het product van de stroom om de windingen en het aantal windingen van de spoel. Volgens de arbeidswet wordt de MMF gedefinieerd als het werk dat wordt gedaan bij het verplaatsen van de magnetische pool van de eenheid (1weber) eenmaal rond het magnetische circuit.
het MMF wordt ook wel het magnetische potentiaal genoemd. Het is de eigenschap van een materiaal dat aanleiding geeft tot het magnetisch veld. De magnetomotorische kracht is het product van de magnetische flux en de magnetische terughoudendheid. De tegenzin is de tegenstand die het magnetische veld biedt om de magnetische flux erop op te zetten. De MMF met betrekking tot terughoudendheid en magnetische flux wordt gegeven als
waarbij R – terughoudendheid
Φ – magnetische flux
de magnetomotorische kracht kan meten met betrekking tot de intensiteit van het magnetische veld en de lengte van de stof. De magnetische veldsterkte is de kracht op de eenheid Pool geplaatst op het magnetische veld. MMF met betrekking tot de veldsterkte wordt uitgedrukt als 
waarbij H de magnetische veldsterkte is en l de lengte van de stof.