hoewel er enige overlapping is met een MBA, bieden de finance Masters een bredere en diepere blootstelling aan finance, maar een beperktere blootstelling aan algemene managementthema ‘ s. Het programma richt zich dus op financiële en financiële markten, terwijl een MBA daarentegen meer divers is en algemene aspecten van het bedrijfsleven omvat, zoals human resource management en operations management. Een MBA zonder specialisatie in de financiële sector zal niet veel van de in de MSF behandelde onderwerpen (breedte) hebben behandeld, en vaak zelfs wanneer er sprake is van specialisatie, kunnen de gebieden die worden behandeld minder diep gaan (zeker wat het M. Fin betreft). MBA-kandidaten zullen soms “dual major” met een MBA/MSF-bepaalde universiteiten bieden deze combinatie ook als een gezamenlijke graad-of later een M. Fin-graad nastreven om gespecialiseerde financiële kennis op te doen; sommige universiteiten bieden een advanced certificate in finance toegevoegd aan de MBA, waardoor studenten om cursussen te voltooien buiten de standaard finance specialisatie. De separator of M.Com financiën (of financieel beheer ) komen nauw overeen met de multisectorale kaderregeling. Deze graden leggen doorgaans meer nadruk op theorie en (soms) minder op praktijk.
zoals hierboven beschreven overlappen sommige MSF ’s en alle M. Fin-programma’ s met graden in financial engineering, computational finance en mathematical finance; zie Master of Quantitative Finance (MQF). Merk echter op dat de behandeling van alle gemeenschappelijke onderwerpen — meestal financiële modellering, derivaten en risicomanagement — zal verschillen wat betreft de mate van gedetailleerdheid en aanpak. De MSF behandelt deze onderwerpen conceptueel, in tegenstelling tot technisch, en de overlap is daarom gering: hoewel praktisch, deze onderwerpen zijn te technisch voor een generalistische Finance degree, en de blootstelling zal worden beperkt tot het generalistische niveau. De M. Fin / MSc daarentegen behandelt deze onderwerpen inhoudelijk mathematisch, en de behandeling is vaak identiek. Het onderscheid hier is echter dat deze relatief meer nadruk leggen op de financiële theorie dan het MQF, en ook keuzevakken buiten de kwantitatieve financiering toestaan; tegelijkertijd is hun bereik van kwantitatieve keuzevakken vaak kleiner. De toelatingseisen voor het MQF zijn beduidend wiskundig meer dan voor de MSF, terwijl voor de M. Fin / MSc de eisen identiek kunnen zijn.
een Master of Financial Economics richt zich op theoretische financiën, en op het ontwikkelen van modellen en theorie. De overlap met de M. Fin / MSc is dus, net als met het MQF, vaak aanzienlijk. Wat de MSF betreft, is er, hoewel de twee programma ’s verschillen in het gewicht dat aan de theorie wordt toegekend, enige overlapping: ten eerste omvatten sommige MSF-curricula een formele studie van de financiële economie; ten tweede omvatten MSF-programma’ s, zelfs wanneer de theorie niet formeel wordt bestudeerd, de veronderstellingen die ten grondslag liggen aan de bestudeerde modellen (ten minste in overzicht); ten derde omvatten veel programma ‘ s voor financiële economie dekking van individuele financiële instrumenten, bedrijfsfinanciering en portefeuillebeheer, hoewel deze behandeling meestal minder praktisch is. (Wat de managementeconomie betreft, zijn soortgelijke opmerkingen van toepassing. De cursus wordt onderwezen om de theoretische onderbouwing van de graad te versterken; echter, omdat de nadruk ligt op toepassing, is het niet ontwikkeld. Aan sommige universiteiten combineert de meer algemene Master of Applied Economics economische theorie met selecties uit finance en data analytics.
de aanwijzing van Chartered Financial Analyst (CFA) wordt soms vergeleken met een Masters in Finance. In feite hebben verschillende universiteiten een aanzienlijk percentage van het CFA-programma “Candidate Body of Knowledge” ingebed in hun opleidingen; en de titel van de graad kan dit weerspiegelen:” Master in financiële analyse ” of iets dergelijks. In het algemeen is het CFA-programma echter gericht op portefeuillebeheer en beleggingsanalyse, en biedt het meer diepte op deze gebieden dan de standaard Finance Masters, terwijl voor andere financiële gebieden de CFA-dekking minder diep is. Ook verschillende programma ‘ s hebben curricula afgestemd op de FRM / PRM, of de CAIA; merk op dat de zogenaamde “Indiase C. F. A.” is, in feite, een master ‘ s degree.) Een ander onderscheid — met betrekking tot al deze aanduidingen-is dat (de meeste) masterprogramma ‘ s de praktijk omvatten op bijvoorbeeld de Bloomberg Terminal, of in het bouwen van geavanceerde financiële modellen, terwijl “hands on” training van dit soort niet (Meestal) zal worden opgenomen in een professionele certificeringsprogramma.