er wordt aangenomen dat de pathofysiologie van depressie gepaard gaat met een abnormale dopaminerge D2-receptorfunctie die mogelijk in verband wordt gebracht met desensitisatie van de D2-receptor4. Een observatiestudie heeft aangetoond dat patiënten een terugval met depressieve symptomen hadden wanneer een D2-antagonist werd gegeven na succesvolle behandeling met SSRI. Het resultaat was vergelijkbaar in een diermodel van depressie waarin de symptomen werden omgekeerd door tricyclische antidepressiva 4. Daarom kan de preventie van desensibilisatie van de D2-receptor essentieel zijn om depressie effectief te behandelen wanneer gecombineerd met kalmeringsmiddelen zoals SSRI ’s of SNRI’ s. Antidepressiva kunnen de sensibilisatie van D2-receptoren bevorderen en LDN kan antidepressieve effecten uitoefenen door desensibilisatie van de D2-receptor te voorkomen en zo dopaminerge signalering te verbeteren.
bovendien zijn er in meerdere onderzoeken anekdotisch bewijs dat LDN gunstige stemmingseffecten heeft onder verschillende aandoeningen. Na het RLS-onderzoek werd op basis van deze achtergrondinformatie een gerandomiseerd, dubbelblind pilotonderzoek gestart. De studie werd uitgevoerd om de hypothese te evalueren dat patiënten die depressieve doorbraken ervaren een grotere verbetering van hun depressie zouden aantonen wanneer ze hun huidige antidepressivumregime aanvulden met LDN versus placebo, zonder significant verschil in bijwerkingen 5. In de studie werden 12 volwassenen met recidiverende depressieve stoornis (MDD) op dopaminerge antidepressiva (stimulantia, dopamine-agonisten, bupropion, aripiprazol of sertraline) gerandomiseerd aan naltrexon 1 mg tweemaal daags (n=6) of placebo (n=6) augmentatie gedurende 3 weken. De studie toonde aan dat LDN-augmentatie de ernst van depressiesymptomen verminderde bij 12 depressieve patiënten die teruggevallen waren op dopamine-verbeterende antidepressiva. De belangrijkste bevinding van de studie is dat als een patiënt depressie heeft en een terugval heeft ervaren tijdens het nemen van een eerder effectief antidepressivum dat voornamelijk werkt door dopaminerge mechanismen, de toevoeging van LDN de depressieve symptomen zou kunnen verminderen wanneer gecombineerd met het oorspronkelijke antidepressivum. Nochtans, is een belangrijke beperking met deze studie dat de geduldige steekproef klein is. Het kan nodig zijn om deze studie met een grotere steekproefgrootte te reconducteren om het significante verschil tussen de LDN-en de placebogroep te bevestigen. De studie omvatte ook alleen antidepressiva die werken via dopaminerge mechanismen. Daarom moeten aanvullende studies worden uitgevoerd om te bepalen hoe effectief het zou werken met andere soorten antidepressiva.
een retrospectieve casestudy, uitgevoerd door de afdeling Psychiatrie van het UCLA Kern Medical Center in Californië, had de werkzaamheid van LDN onderzocht bij een comorbide depressieve stoornis. 6 In het rapport kregen 5 patiënten ten minste één maand LDN, 2 patiënten hadden een diagnose van MDD en 2 patiënten hadden Bipolair type II en 1 patiënt had Bipolair type I. De resultaten van deze studie toonden aan dat van deze patiënten 2 patiënten met fibromyalgie slechts een minimale verbetering hadden, 1 patiënt met lumbale discopathie geen verbetering had en 1 patiënt met Lupus veel verbetering had met vloeibaar LDN. Aan het einde van deze casestudy ondervond 80% van de patiënten een zekere mate van verbetering met LDN in week 4. Een andere studie uitgevoerd door een Duitse onderzoeksgroep in 2015 bleek dat patiënten met ernstige trauma-gerelateerde dissociatieve stoornissen positieve effecten hadden na behandeling met LDN in doses variërend van 2 – 6 mg daily7. In dit onderzoek rapporteerden 11 van de 15 patiënten onmiddellijke positieve effecten en beschreven 7 patiënten een blijvend gunstig effect. Hoewel niet bekend is hoe LDN patiënten met depressie of posttraumatische psychotische stoornissen positief beïnvloedt, lijkt het erop dat LDN enig verband heeft met gunstige effecten op depressieve of psychotische symptomen bij deze patiënten. Deze studies blijven echter beperkt vanwege hun kleine steekproefomvang. Deze studies moeten worden herhaald met een grotere patiëntenpopulatie om de positieve werkzaamheid van LDN op die geestelijke gezondheidsproblemen te valideren.
zoals eerder vermeld, is het algemeen bekend dat LDN gunstige effecten heeft op chronische pijn en auto-immuunziekten. Deze kennis leidde tot klinische studies die het effect van LDN op bepaalde medische aandoeningen zoals multiple sclerose (MS), fibromyalgie, of ziekte van Crohn uit te voeren1. LDN is het onderwerp geweest van vele debatten en ondanks het feit dat er weinig klinische studies zijn uitgevoerd, zijn deze studies belangrijke klinische studies die aantonen hoe LDN resulteert in een significante verbetering van de symptomen.