vorig jaar betaalden Bernice Radle en haar vriend Jason Wilson $16.000 voor een huis in Amerikaanse Foursquare-stijl met drie slaapkamers aan Buffalo ‘ s West Side. Na haar jeugd in de nabijgelegen Niagara Falls, het bijwonen van Buffalo State College, vervolgens wonen en muziek te maken in Los Angeles voor twee jaar, ze kwam terug naar Buffalo, waar ze actief is geworden in een beweging van jonge conservatoriã ” rs die zijn gericht op het herstel van de oude huizen en gebouwen van de stad.”The new American Dream is niet het bezit van een huis van $200.000 of het bezit van een zeer dure auto, maar het bezit van iets dat belangrijker is voor u dat toegankelijk is,” zegt ze. “Ik denk dat de hele Amerikaanse droom echt aan het verschuiven is, maar het probleem is dat je dat in grote steden niet kunt krijgen.Op 28-jarige leeftijd is Bernice ‘ s life een soort marketingcampagne voor Buffalo. Deze zomer, na het afronden van een aflevering van HGTV ’s American Rehab Buffalo—waarvoor ze volledig gerenoveerd dat huis in drie maanden—het echtpaar trouwde, in wezen Buffalo’ s eerste paar van historische behoud. Het evenement had zijn eigen hashtag, # abuffalovewedding, die de naam van hun bedrijf weerspiegelt, Buffalove Development, dat oude huizen herstelt. Bernice is net zo van plan om Buffalo ‘ s herstel aan de wereld te verkopen als Om haar eigen lot in dat herstel te verpakken (ze is niet verlegen over haar wens om burgemeester te worden).
Over fancy appelcider toast met triple cream brie ($5.44 plus belasting) op Five Points Bakery ‘ s nieuwe West Side locatie op een dag, vertelde ze me over een recente reis naar Detroit, en haar liefde voor de slogan van de stad, “Detroit Hustles Harder,” haar “favoriete slogan voor elke stad ooit.”Ik vroeg haar wat Buffalo’ s slogan moest zijn. “Buffalo: The Comeback City,” zei ze meteen. “Ik heb uren en uren gesprekken gehad over slogans voor Buffalo.”
(Jordan G. Teicher / Gothamist)
volgens volkstelling gegevens geanalyseerd door de New York Times, van 2000 tot 2012 het aantal afgestudeerden tussen de leeftijd van 25 en 34 in Buffalo sprong 34% – meer dan Los Angeles, New York, en Chicago.
als verhuizen naar New York is als daten met het populairste kind van je middelbare school om alleen “alle vlekken te ontdekken die niet zichtbaar zijn wanneer je van een afstand wordt bekeken”, dan zullen Buffaloniërs je vertellen dat verhuizen naar hun stad is als daten met het buurmeisje dat een transformatie ondergaat in She ‘ S All That-stijl.Buffalo was in 1900 de achtste grootste stad van het land en had de meeste miljonairs per hoofd van de bevolking in de wereld. In de eerste helft van de 20e eeuw, met de opening van het Binnenvaartkanaal, Buffalo ‘ s scheepvaart en productie boomde. De stad was ook ‘ s werelds grootste leverancier van graan. Na de opening van de Saint Lawrence Seaway in de jaren zestig begonnen de zaken te ontrafelen; de scheepvaart ging elders, en uiteindelijk ook andere industrieën. In de volgende decennia daalde de bevolking van de stad, en veel huizen en gebouwen werden leeg gelaten.
een deel van het aantrekken van een jongere demografische omvat het invullen van die vacatures door middel van programma ‘ s zoals het Buffalo Building Re-Use Project, dat leningen verstrekt aan bedrijven om onroerend goed in de binnenstad te verbeteren, en het Urban Homesteading programma, dat $1,00 verlaten huizen biedt voor gekwalificeerde aanvragers.
het vereist ook banen. In 2012 beloofde gouverneur Andrew Cuomo een zogenaamde “Buffalo Billion” voor economische ontwikkeling in de stad. De verdere bouw op de state-of-the-art Buffalo Niagara Medical Campus brengt nieuwe banen en ontwikkeling naar de omliggende binnenstad. En ergens volgend jaar, Elon Musk ‘ s SolarCity, een $750 miljoen fabriek ontworpen om hoog-efficiënte zonnepanelen te produceren, zal werken duizenden.
al deze initiatieven beginnen vruchten af te werpen. Volgens de Buffalo News, inkomens in de Buffalo Niagara regio groeide ongeveer 1,5% per jaar (na inflatie) tussen 2003 en 2013—het dubbele van de gemiddelde jaarlijkse stijging landelijk in die tijd. In 2003 was het persoonlijk inkomen per hoofd van de bevolking in de regio 11% lager dan het nationale gemiddelde, maar tegen het einde van 2013 was het $44.301, slechts 1% minder.
het aantrekken van jongeren impliceert ook zachte initiatieven, zoals het veranderen van de waterkant in een recreatiezone voor schaatsen en curling, en het creëren van een “masterplan” voor een fietsvriendelijke stad. Chris Hawley, een stedenbouwkundige die werkt voor het burgemeesterskantoor voor strategische Planning, gelooft dat nieuwe brouwerijen en distilleerderijen al mensen en dollars aantrekken naar de stad, een fenomeen dat hij “Biergerichte ontwikkeling” noemt.”
een gezicht op Buffalo vanaf het observatiedek van het stadhuis (Jordan G. Teicher / Gothamist)
bij mijn aankomst in Buffalo landde ik op de bank van Nora Cox, een 26-jarige die in 2011 in de stad belandde na een fiets langs de oostkust van Charleston, South Carolina. Ze was van plan om een maand of twee te blijven terwijl ze een werkruil deed in een houtwinkel aan de East Side, maar haar plannen veranderden nadat ze daar een huis kocht op een veiling voor $1000. Het huis is nog niet bewoonbaar, maar ze heeft het langzaam opgeknapt, een dak, goten en isolatie toegevoegd met hulp van handige vrienden in de stad. In de tussentijd betaalt ze $ 150 per maand (een rekening die ze meestal kan betalen na een wekelijkse dienst in de Founding Fathers Pub) om een kamer te huren in een twee-slaapkamer huis aan de westkant van haar vriendin Carrie Nader, 30, die er ook woont met haar vriend.
” ik verdien hier veel meer geld dan in het zuiden. En ik kan hier veel besparen—dat is hoe ik me veroorloven om te vertrekken voor de hele winter vorig jaar, ” zei ze. “Ik vertrok vier maanden om te reizen en werkte geen dag.”
Carrie, een inwoner van de nabijgelegen buitenwijk Cheektowaga die werkt voor de Green sloop aannemer ReUse Action, is ook eigenaar van het grotere huis in de voorkant van het pand, een enkele familie, vier-slaapkamer huis met een volledige kelder (waar Nora heeft opgericht een soort van fiets laboratorium) en zolder. Er is ook een grote achtertuin op het terrein, waar ze negen kippen houden en groenten en fruit verbouwen. Carrie kocht alles vier jaar geleden voor 180 dollar. Ze bezit ook vier braakliggende percelen in het gebied en een ander huis, die ze kocht voor $2.500 toen ze 23 was.
Bernice Radle (Jordan G. Teicher / Gothamist)
Momenteel zijn dit soort deals moeilijk te vinden aan de West Side, een multi-etnische wijk die nu de thuisbasis is van trendy cafés en winkels, evenals torenhoge huizenprijzen en het soort praat over gentrificatie dat New Yorkse inwoners kennen. Zelfs volledig uitgerukte huizen, vertelde Carrie me, gaan voor tienduizenden deze dagen als het aantal beschikbare percelen afneemt.
toch is de huur erg goedkoop in Buffalo, zozeer zelfs dat New Yorkers hun koffers kunnen pakken of hun vuisten kunnen klemmen als ze de cijfers horen. Op een avond stopte ik bij het huis van Pat en Billy Sandora-Nastyn, een echtpaar dat vorig jaar naar de bovenste verdieping van een “double”verhuisde—een huis met twee appartementen, een op elke verdieping—naar Buffalo vanuit Hell’ S Kitchen. Hun plaats heeft twee slaapkamers, twee kantoren, twee woonkamers, een grote keuken, en een wasmachine en droger. Ze betalen $1.000 / maand. Uiteindelijk hopen ze een eigen huis te kopen.
” we hadden allebei goede banen, maar we dachten dat we niet in staat waren om een level omhoog te gaan in New York City naar de volgende levensfase, of dat betekende iets bezitten of wonen in een grotere plaats, ” zei Pat.
Pat en Bill Sandora-Nastyn (Jordan G. Teicher / Gothamist)
het starten van een bedrijf, zoals het betalen van huur of het kopen van een drankje, is ook minder ontmoedigend in Buffalo. Op een dag bezocht ik BreadHive, een arbeidersbakkerij aan de West Side die vorig jaar werd geopend door eerste bedrijfseigenaren Tori Kuper, Allison Ewing en Emily Stewart, die eind 20 en begin 30 zijn. ze zamelden 65.000 dollar in om de bakkerij te starten van 40 publieke en private klasse B aandeelhouders en bouwden de keuken voor 45.000 dollar. Ze betalen nu $650 per maand op een afgestudeerde huurcontract voor de 900 vierkante voet ruimte. De ambachtelijke broodmarkt is niet verzadigd in buffels, en de zaken zijn levendig. Kuper, 30, die oorspronkelijk uit Rochester komt, behaalde haar master ’s degree in performance studies aan NYU’ s Tisch School of the Arts. Na haar afstuderen werkte ze een paar jaar bij MTV en Alvin Ailey, maar toen de recessie toesloeg, besloot ze dat ze in een kleinere stad wilde wonen waar ze werk kon doen waarover ze een groter gevoel van eigendom voelde. “I’ m glad we ‘re past the point where New York, Chicago, and Los Angeles are the only places to go to be successful and make your mark on the world, because that’ s so limiting, ” Kuper said. “Er zijn veel plaatsen om gelegenheid te hebben die iets toegankelijker zijn.”
Tori Kuper, mede-eigenaar van BreadHive (Jordan G. Teicher / Gothamist)
sommige mensen die ik in Buffalo ontmoette, waren hun hele leven in de stad opgegroeid, en nadat ze gezworen hadden dat ze nooit meer zouden terugkeren als ze naar de universiteit gingen, veranderden ze de laatste jaren van toon. Alexis Billups groeide op aan de East Side, en toen ze vertrok naar Tuskegee University in Alabama, was haar plan om naar Californië te verhuizen. Maar ze vond geen andere optie na school, ze verhuisde terug naar huis en vond drie jaar geleden een baan bij Roswell Park Cancer Institute. Onlangs verhuisde ze naar het centrum, waar ze graag winkelen en schaatsen op de nieuwe ijsbaan daar.
” toen ik voor het eerst terugkwam en begon te werken bij Roswell was ik nog steeds op zoek om weg te gaan. Maar ik ben gestopt met zoeken, ” zei ze. “Ik denk dat veel daarvan te maken heeft met de progressie van de stad.”
Alexis Billups, 26 (Jordan G. Teicher / Gothamist)
Casey Milbrand, 33, woonde in Buffalo tot hij 25 was, toen hij verhuisde naar Chicago en vervolgens Brooklyn. Vorig jaar verhuisde hij naar een huis met zijn vriend in Buffalo.
” ik was als architect een paar keer werkloos na de recessie in 2008 en ik besloot in principe dat ik geen naam voor mezelf kon maken in een van de steden waar ik woonde. De energie voelt nu goed in Buffalo, ” vertelde hij me in Sweet_ness 7 Café, waar we elkaar ontmoetten.
pal naast de deur, op Grant Street, verhuurt Casey een winkel voor $500 per maand. Hij heeft de naam van zijn winkel nog niet bekendgemaakt (op dit moment leest een vel papier over de voordeur “#SECRETSTOREFRONT”), maar hij stelt zich voor dat het zal dienen als een soort gemeenschappelijke evenementenruimte en welkomstcentrum voor nieuwe stadsbewoners. Terwijl hij de plek repareert, slaat het zijn enorme sculptuur op, een bos van onderling verbonden fietswielen die in beweging kunnen worden gezet door twee mensen die trappen. Hij noemt het CityHEART.
Casey Millbrand at CityHEART (Jordan Teicher / Gothamist)
op een avond werd ik lid van Mac McGuire, redacteur van een lokale muziekblog, Buffablog, en lokale muzikant/DJ Laura “Lulu” Robinson (die ook onlangs vanuit Brooklyn naar het gebied verhuisde) voor een aflevering van Wonk Sesh, een terugkerende performance serie waarin muzikanten spelen voor een projector met live Photoshop manipulatie. Op de zolder van een huis in Elmwood Village, stonden we rond, bevriezen, met een dozijn of zo anderen vastgeklemd goedkope biertjes, af en toe verwarmen onze handen over een bos van theelicht kaarsen gemonteerd op een salontafel. De volgende avond, in Duke Bohemian Grove Bar (DBGB), zag ik een James Brown coverband de menigte in zo ‘ n wilde razernij slaan dat een vrouw het shirt van haar danspartner rukte, hem met blote borst achterlatend, wat resulteerde in hun verbanning door een bewaker. Later op straat, zonder te vragen, gaf een dronken vreemdeling me een van de meest perfect geconstrueerde sneeuwballen die ik ooit heb gezien. Hij verdween onmiddellijk, bijna magisch,.
Dr. Henry Louis Taylor in zijn kantoor aan de Universiteit van Buffalo (Jordan G. Teicher / Gothamist)
er waren momenten, vooral in Allentown of de West Side, dat ik een ambachtelijke cocktail kreeg geserveerd door een getatoeëerde, opgeschorte mixoloog, of dat ik een bar passeerde die genoemd werd naar een 19e-eeuwse Duitse filosoof, ik vroeg me af of ik per ongeluk door een portaal naar Bedford Avenue gestruikeld was.Buffalo is niet helemaal de Williamsburg van West-New York, de hipster Rust Belt City, of een andere Timesiaanse naam, maar het weerspiegelt Brooklyn op een belangrijke manier: beide zijn vol van ongelijkheid. Ongeveer een derde van de inwoners van Buffalo, en de meerderheid van de kinderen, leven onder de armoedegrens. Buffalo maakt ook een verschijning op de nationale lijsten van de meest gescheiden steden in het land. Wat betekent Buffalo ‘ s veronderstelde comeback voor de bewoners die weinig positieve effecten zien? Niet veel, vertelde Dr. Henry Louis Taylor me toen ik hem bezocht op zijn kantoor aan de Universiteit van Buffalo. Als er iets is, zei hij, maakt het de dingen erger. Volgens zijn onderzoek heeft Buffalo ’s renaissance de achteruitgang van Buffalo’ s overwegend Afro-Amerikaanse East Side buurten versneld. Op zijn computer liet hij me twee kaarten zien. Een traceerde de locatie van bijna $ 3 miljard aan nieuwe residentiële, commerciële en medische ontwikkelingen in het centrum. De andere toonde Afro-Amerikaanse bevolking verliezen en winsten in de omliggende gebieden. Wanneer de kaarten worden overlay, ze tonen zwarten verlaten de East Side buurten naast de concentratie van de ontwikkeling van het centrum, en verhuizen naar verre uithoeken van de stad.
” ik ben er niet van overtuigd dat de meeste mensen hier verankerd zijn door een grotere visie van het type stad dat ze willen bouwen. Ze gelijk een gerevitaliseerde stad met een bos van witte mensen doen hun ding in het,” Taylor zei. “I’ m not anti-growth, but I think the purpose of growth is to build a city that is just and a good place to live and raise a family for everyone that is there, ” voegde hij eraan toe. “En dus denk ik dat je die stad beoordeelt op wat ze doet voor de minste van de leden van die samenleving en de mate waarin ze bewust probeert al deze gemeenschappen te ontwikkelen. Ik denk dat Buffalo gevangen zit in een groei omwille van groei model, en dat model kijkt nooit naar sociale gevolgen.”
David Torke in Sacred Heart Church on Buffalo ‘ s East Side (Jordan G. Teicher / Gothamist)
zwarten verhuisden massaal naar Buffalo in de decennia na de Tweede Wereldoorlog, net zoals blanken naar de buitenwijken begonnen te verhuizen. Ze vestigden zich voornamelijk aan de oostkant, die de stad begon te vernietigen, in delen, als onderdeel van een groot stadsvernieuwingsproject. Toen banen de stad verlieten, werd de East Side bijzonder hard getroffen, en vandaag de dag zijn de werkloosheid, slechte huisvesting en criminaliteit het gebied markeren. Een paar dagen nadat ik Dr.Taylor had ontmoet, heb ik een middag door de East Side Gereden met David Torke, een conservator wiens blog fixBuffalo de verwaarlozing van het gebied documenteert. We passeerden stukken van stedelijke prairie, waar gebouwen waren gesloopt en niets ze had vervangen, evenals gesloten bedrijven en leegstaande huizen. Bij de verlaten kerk van het Heilig Hart—graffiti die de muren bedekt en afval dat de met sneeuw bedekte vloeren vervuilt-leek het alsof er binnen een bom was afgegaan.
bij Mt. Olive Baptist Church aan de East Side, Pastoor William Gillison vertelde me dat hij optimistisch is over wat de East Side zou kunnen worden, maar dat het veel meer aandacht nodig heeft.
” je kunt een sterke stad niet bouwen als ze zwak is in haar kern. Ik zou graag denken dat de East Side een deel van de kern van de Stad Buffalo vertegenwoordigt. Je moet niet bouwen op een fantastische binnenstad en dan rijden vijf tot tien minuten van het centrum en ineens zie je blight. Dat is geen goed beeld voor elke stad, ” zei hij. “Buffalo beweegt zich nu in de goede richting, maar het heeft nog steeds een nog groter potentieel om een model te zijn voor de rest van het land voor hoe je een stad bouwt en geen deel van de stad achterlaat.”
Pastoor William Gillison bij Mt. Olive Baptist Church (Jordan G. Teicher / Gothamist)
ondanks de groei van de duizendjarige bevolking in Buffalo, is de totale bevolking van de stad nog steeds in verval. In 2000 telde de stad meer dan 328.000 inwoners. In 2013 was het net onder de 260.000—een beetje hoger dan het kiesdistrict van Community Board 7 aan de Upper West Side. Ik werd herinnerd aan hoe klein een stadsbuffel is door een man genaamd Lance Diamond, een legendarische R&B loungezanger die bekend staat om het uitdelen van knuffels en witticismes, dressing to the neines, en over het algemeen verleiden de hele stad. Zoals het toeval wilde, de dag voordat ik aankwam, stierf hij.Een paar dagen later, mijn laatste in de stad, was er een tribute concert voor Lance in de Kleinhans Music Hall. Honderden mensen kwamen opdagen, waaronder de Goo Goo Dolls, vertegenwoordigers van Erie County en de staat New York, en Buffalo burgemeester Byron Brown, die verklaarde dat 10 januari Lance Diamond Day was. Voordat hij Lance Diamond werd, heette de man waar ze om rouwden William Shingles, een voormalige bewaker die ooit bij de Marine diende. Diamond was niet getrouwd en hij had geen kinderen; ook hij had zichzelf opnieuw uitgevonden in Buffalo.
na het concert kwam ik Susan Chelowa tegen, een levenslange Buffalo en lerares die ik een paar dagen eerder had ontmoet. Toen mensen de zaal verlieten, vroeg ik Susan hoe alle nieuwe transplantaties de stad echt konden kennen zonder zijn patroonheilige.”When they hear a song by him, they’ ll know that ‘ s The spirit of Buffalo.Jordan G. Teicher is een freelance journalist uit New York. Hij is gepubliceerd door Slate, NPR en Wired, onder andere publicaties.