Disclaimer: This post contains affiliate links to handpicked partners, including tours, gear and booking sites. Als u doorklikt of iets via een van hen koopt, kan ik een kleine commissie ontvangen. Dit is zonder extra kosten voor u en maakt het mogelijk deze site te blijven draaien.
modern Iran of oud-Perzië? Reizen naar Iran betekent eigenlijk beide zien. Oude Perzische sites zijn bewaard gebleven, toegankelijk en te zien, maar gehuld in de regels van de hedendaagse islamitische Republiek Iran horen we meer over.
een medereiziger op mijn Iran tour gaf me een boek genaamd The Tipping Point. Het gaat over de theorie van hoe kleine dingen een groot verschil kunnen maken; om te begrijpen dat het idee van trends, maatschappelijke transformaties en andere belangrijke veranderingen als epidemieën zijn – besmettelijk en in staat om zich snel te verspreiden.
om de auteur, Malcolm Gladwell, in zijn inleiding te citeren: “We moeten ons voorbereiden op de mogelijkheid dat soms grote veranderingen voortvloeien uit kleine gebeurtenissen, en dat deze veranderingen soms heel snel kunnen gebeuren. Deze mogelijkheid van plotselinge verandering staat centraal in het idee van het omslagpunt en is misschien wel het moeilijkst te accepteren.”
ik realiseerde me dat mijn mix van emoties bij terugkeer uit Iran rond mij draaide, bereid om dit omslagpunt te bereiken. Ik voelde me verward en bedroefd voor mijn vrienden die binnen gedwongen grenzen leefden die afbreuk deden aan de meer liberale dagen van het oude Perzië; en vreugde over degenen die hen geduwd om gelukkig te blijven en het beste te maken van een slechte situatie (door middel van mode, uitgesproken stemmen en vrij mengen).Ik voelde me overweldigd door de overvloed aan beelden en propaganda van Ayatollah Khomeini die de revolutie in 1979 leidde, naast de verheerlijking van oorlogsmartelaren. Toch voelde ik hoop bij het horen van die anti-Amerikaanse slogans die binnenkort naar beneden worden getrokken, en dat anti-westerse sentiment is niet zo sterk als het ooit was. Ik voelde me gelukkig dat er nog steeds een vleugje van de mysteries van het oude Perzië in de lucht was, vooral in die overblijfselen van het Perzische Rijk die nog steeds doorprikken.
maar het enige wat Iran definieert is verandering. Het is geen enge plek. De schatten van het oude Perzië staan nog steeds en zijn niet platgewalst op de manier die we hebben gezien met andere extreme ideologische samenlevingen. De mensen zijn niet extreem en buitenstaanders worden verwelkomd, zij het dat sommige nationaliteiten met meer beperkingen (maar nog steeds binnengelaten).
de nieuwe generatie Iraniërs dringt aan op aanpassing en transformatie. Sommigen noemen zichzelf zelfs Perzisch in plaats van ‘Iraans’. Strikte handhaving kan niet langer alles controleren en de huidige President, Hassan Rouhani (die zelfs naar Twitter gaat) lijkt de weg te effenen voor betere communicatielijnen met de Opperste Leider.
het vat samen hoe ik me voelde over Iran-dat de eens zo glorieuze tradities en wonderen van de oude beschaving van het oude Perzië (de grootste die de wereld ooit heeft gezien) op een dag echt door de donkere mantel van een repressief regime zullen breken en nog levendiger zullen zijn dan ze al zijn.
reis naar Iran en onthoud dat het volk niet altijd representatief is voor zijn regering.Bezoek Iran in de wetenschap dat er resten zijn van het oude Perzië en de moderne geschiedenis van Iran.Een bezoeker zijn in Iran is hier zijn, is jezelf verliezen in het eerste, en je uiterste best doen om het laatste te begrijpen.
om het oude Perzië te bezoeken
het is niet eerlijk om Iran alleen te beoordelen op de negatieve dingen die we horen. Dit is een land met uitgestrekte landschappen en verhalen over het Rijk; een islamitisch land dat nog steeds een nationale taal behoudt; een land dat oude kunsten, nationale schatten en Koninklijk erfgoed bewaart.
als er één ding is dat het huidige regime niet vernietigde, dan was het wel de opmerkelijke geschiedenis van het land. Die kleine geromantiseerde elementen van een gouden eeuw kunnen overal gezocht worden.
Lees meer: voor een uitgebreid overzicht over pre-planning en reizen, zie mijn Iran reisgids.
geschiedenis van Perzië Fact Box
dit gebied van de wereld was ooit de thuisbasis van een groot rijk tussen 1100 v.Chr. en 550 v. Chr. Pas in de 7e eeuw ontstond het eerste Perzische Rijk (het Achaemenidische Rijk 550-330 v. Chr.), geleid door Cyrus de grote.Perzië werd bekend als het grootste rijk dat de wereld ooit gekend heeft – met de Persepolis het grootste symbool van zijn macht (en nu een van de meest populaire Perzische sites om te bezoeken). Het rijk omvatte wat nu het hedendaagse gebied van het Midden-Oosten is (waaronder Turkije, Israël, Palestina, Libanon, Jordanië, egypte, syrië, koeweit, Oman, Saudi-Arabië en de VAE), de Zwarte Zee regio ‘ s (van wat nu Georgië, Armenië en Azerbeidzjan is) en delen van Afghanistan, Pakistan en China.Het was Alexander De grote van Macedonië die een einde maakte aan het enorme rijk in 330 v.Chr., waar hij later de Persepolis zou hebben platgebrand.
toch was de komst van de Arabieren in het jaar 633 een groot keerpunt in de geschiedenis van de regio, waarbij de oude Iraanse religie van Zoroastrianisme werd vervangen door de Islam. Toen begon een cyclus van Heerschappij verschuiven tussen de Arabieren, Turken en de Mongolen, en nog veel meer daartussenin.
“ik reisde naar Iran om Perzië te zien”, zei een medereiziger, en het is gegarandeerd dat je dat zult zien. Het centrale deel van het land, waar de meeste reizigers veel tijd doorbrengen, onthult een schat aan oudheid en cultuur.
wilt u een kleine Avonturentoer boeken naar Iran? Bekijk deze ontdek Perzië reis.Het is moeilijk te geloven dat Teheran, in de 19e eeuw, een dorp was met prachtig weer en Perzische tuinen, temidden van een bergachtige achtergrond. Nu is het een stoffige, door het verkeer geteisterde, onopvallende stad, maar met de fenomenale buzz die afkomstig is van de menigte van een grote bevolking in open plein en steegjes gedomineerd door markten, winkels, eetgelegenheden en…motoren.
It ‘ s everything you expect of a developed Middle Eastern capital city. Mensen stroomden hier als het werd beschouwd als een stad met gelijke kansen, hoewel verdeeld in het super-rijke noorden en het minder welvarende zuiden (waar de meeste van de hotels zijn gevestigd). Echter, binnen de grijze en beige en drukte, veelkleurige mozaïektegels steken door – de paleizen en zomerverblijven van de generaties van koninklijke Heerschappij, graven en de moskeeën. Nationale schatten, waarvan de geldwaarde meer waard is dan het hele land zoals het nu is, zijn ondergebracht in zwaar bewaakte musea zoals het Jewels Museum.
het Oude Perzië is gekoesterd, hoewel veel van zijn meer recente geschiedenis is te zien – de geheime gevangenis van de dagen van Reza Shah, waar video ‘ s en documenten spreken van ‘gewetensgevangenen’ onder de Koninklijke Regel en de revolutie aangeduid als ‘glorieuze’; waar de foto ’s niet zijn toegestaan, maar waar je wordt aangemoedigd om foto’ s te nemen van haar meest bekende gevangene – de huidige Opperste Leider Ali Khamenei. Je vindt het ook in het Martelaren Museum dat de tragische Iran-Irak oorlog van de jaren 80 en de VS Den van Spionage documenteert – de voormalige Amerikaanse ambassade overgenomen door studenten om Spionage te bevestigen en waar werknemers werden gegijzeld voor 444 dagen.Yazd is het centrum van Zoroastrianisme (gebaseerd op het geloof in natuurverschijnselen en alles wat leeft wordt aanbeden) met de oudste vuurvlam ter wereld en waar bezoekers de stoffige woestijnpaden kunnen beklimmen naar de towers of Silence begraafplaatsen.Eternal Flame, Yazd, Iran, Zoroastarian
Zoroastrianisme was de religie in Perzië tot de 7e eeuw totdat de Arabieren kwamen en de Islam afdwingen (degenen die niet wilden bekeren werd gevraagd om ofwel het land te verlaten of het dubbele van de belastingen te betalen). Terwijl veel Zoroastriërs naar India vluchtten (een historische belofte die nog steeds geldt – dat ze binnengelaten konden worden, maar dat ze niemand konden bekeren tot hun religie), vele bedevaarten naar Yazd elk jaar. Yazd herbergt ook de hoogste moskee minaretten in heel Iran.
Kerman, ooit het centrum van metaal-en koperen vakmanschap, straalt de oude Perzische geschiedenis uit de Grote bazaar, het oude badhuis (nu een museum) en het ondergrondse theehuis. Het is echter ook een belangrijk gebied voor de opiumteelt (die nog steeds wordt gebruikt in de Perzische traditionele geneeskunde) en dus is het geen verrassing dat het op een drugssmokkel route ligt – vandaar alle politie-haltes op de snelwegen die uiteindelijk leiden naar de Pakistaanse grens. De enige bedreiging voor toeristen hier is een overvloed aan fascinatie.
Shiraz blijft een van mijn favoriete bestemmingen – de stad die wordt beschouwd als de culturele hoofdstad van Iran. Het oude Perzië blijft hier en u kunt zich gemakkelijk de beschrijvingen van tuinen en nachtegalen in de dagboeken van degenen die de Zijderoute doorkruisen voorstellen. Er zijn nog maar weinig tuinen over, naast een Koranpoort-een van de oorspronkelijke zeven-en de oude Citadel (ooit de residentie van de koning voordat hij door Reza Shah in een gevangenis werd veranderd). Shiraz voelt zich meer ontspannen, romantisch en vrij. Het graf van Hafez (de Perzische dichter van de liefde) is een van de meest geliefde lokale hangouts.
vanuit Shiraz gaat u naar de ongelooflijke ruïnes van de Persepolis (Griekse naam betekent ‘stad van de Perzen’) – het grootste symbool van het Achaemenidische Rijk. Hier is jullie kans om in het centrum van de meest succesvolle oude beschaving aller tijden te staan.
Isfahan (Isfahan) is het islamitische centrum van het land en is conservatiever (de meeste regerings – en toppolitiefunctionarissen komen hier vandaan) en de mensen die serieuzer van aard zijn-door verschillende periodes van de geschiedenis geconditioneerd om hard en sterk te zijn. Echter, Isfahan is de thuisbasis van Imam Square-een UNESCO site van moskeeën en paleizen binnen en de tweede grootste plein in de wereld na Tiananmen Square, Beijing. Overdag verbergt het plein een kronkelend doolhof van steegjes en bazaars; ‘ s nachts schittert het met pasteltinten als de lokale bevolking hier massaal zit aan het water en ontsnappen aan de drukte van de gemoderniseerde, belangrijkste straten van de stad.
de weg naar de Waterbergen was een rit door een land van gouden valleien, zoutvlakten en blauwe luchten. Onze eerste stop was in de stad Ardistan in het centrale punt van de woestijn. Verwoest en herbouwd vele malen over, de moskee hier werd niet verwoest en wordt vereerd omdat het vroeger een van de belangrijkste tempels van Zoroastrians in de woestijn. Nabijgelegen dorpen, zoals Zedehan, zijn ook de thuisbasis van oude moskeeën die ooit Zoroastrische vuurtempels waren. Het zijn misschien geen weelderige dorpen, maar ze zijn een deur naar het oude Perzië en wat er nog steeds van staat.= = Plaatsen in de nabije omgeving = = de onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 8 km rond Abyeneh. Het is hier waar u de verschillende subculturen die bestaan binnen de Iraanse samenleving te zien, verder afbreken van het stereotype-vrouwen dragen nog steeds de lange, bloemmotief sjaals en mannen don baggy zwarte broek. Er wordt gezegd dat de regering heeft geprobeerd om dit te veranderen, maar deze oude culturele gewoonte gaat door, maar ten koste van het zijn uitgegroeid tot een hele toeristische attractie.
Keshan is het centrum van pottenbakkerijen en is nu beroemd om rozen en wereldberoemd rozenwater. Zozeer zelfs dat na Hadj in Mekka, rozenwater wordt geïmporteerd van hier voor de post opruimen en grote naam geparfumeerde merken worden aangehaald als de belangrijkste klanten. Velen komen hier wel voor de Vinentuin, waarvan de constante stroom van water uit een onbekende bron komt.
in werkelijkheid zou je je maandenlang bezig kunnen houden met het blootleggen van de oude structuren en historische bolwerken van het oude Perzië, maar dat is niet om de bredere kwesties die hier vandaag bestaan te negeren…
reizen in het hedendaagse Iran
Iran is geen land van Amerikaanse hatende extremisten en in burka geklede vrouwen. Het is geen land van wapens dragende, nucleaire wapens zwaaiende oorlogsstokers. Je vooroordelen zullen spoedig verbrijzeld worden als je aankomt, omdat de lokale bevolking Je verwelkomt in hun land in gretigheid om je te laten zien dat het imago niet is zoals de westerse media het afbeeldt. Iran verbergt ook niet precies zijn nucleaire energie sites (Ik reed langs de ene Natanz. Het nabijgelegen Qum is volledig ondergronds gegaan), ondanks de weigering om internationaal samen te werken of samen te werken met een land dat zelf het grootste aantal nucleaire capaciteiten ter wereld bezit.
de hedendaagse geschiedenis is complex en is iets anders dat belangrijk is om te leren en toe te passen op uw reizen hier.Tijdens de Eerste Wereldoorlog bezetten Groot-Brittannië en Rusland voornamelijk delen van Iran, maar in 1921 voerde Reza Khan (de toenmalige premier van Iran) een staatsgreep uit en wierp de Qajardynastie om, waardoor hij de eerste Sjah van Iran werd. Zijn grote hoop om Perzië te moderniseren, in dezelfde geest als wat Ataturk deed in het naburige Turkije, maakte hem veel vijanden – niet iedereen kon zich verbinden met zijn ideeën. Hij werd gedwongen in ballingschap in 1941, en al snel nadat de Britten maatregelen getroffen voor zijn zoon, Mohammad Reza om hem op te volgen. In 1943 ondertekenden Groot-Brittannië, Rusland en de Verenigde Staten tijdens de Conferentie van Teheran de aanvaarding van de onafhankelijkheid van Iran.Maar de oppositie tegen de Sjah, vooral van degenen die conservatiever waren, brouwde en tegen het begin van de jaren zestig kwam Ayatollah Ruhollah Khomeini naar voren als het boegbeeld van de oppositie (en werd later verbannen door de Sjah in 1964). De moderne Iraanse samenleving was verdeeld tussen degenen die snelle hervormingen wilden en vrome moslims die wilden dat ze werden gedood, en naast andere factoren zoals de Sjah die werd gezien als verspillend met geld, en buitenlandse aanwezigheid die de cultuur ruïneerde en alle olie nam, groeide de oppositie alleen maar. Khomeini ‘ s terugkeer naar het land op 1 februari 1979 was het begin van een belangrijke verandering onder vermelding van: “From now on, it is I who will name the government” waar hij de Islamitische Republiek stichtte, met zichzelf aan het roer als de hoogste leider. Het was hetzelfde jaar dat studenten de Amerikaanse ambassade bestormden en 52 personeelsleden meer dan 400 dagen gijzelden vanwege Spionage. Tegen 1980 probeerde Saddam Hoessein olierijk land in te nemen, waarmee een achtjarige oorlog zou beginnen die alleen de steun voor de Islamitische Revolutie versterkte.Toen Khomeini in 1989 overleed, betekende dit niet het einde, want zijn positie werd gewoon overgedragen aan de voormalige President Ali Khamenei. In 2009 mislukte een opstand (die al 10 jaar werd voorspeld) en sindsdien worden meedogenloze repressie voortgezet. De huidige President is echter de golf van gematigdheid die de weg vrijmaakt voor een nieuwe toekomst.
wees Open-Minded en zie zelf
reizen in Iran betekent een mindset hebben die overschakelt van het oude Perzische wonder naar de moderne frustratie. Het kan lastig zijn om zelfs Iran binnen te komen met de Visum-en nationaliteitsbeperkingen, moeilijk te begrijpen waarom het leven zo anders is dan het onze.
zien hoe vrouwen altijd hoofddoek en hijab moeten dragen terwijl hun mannelijke tegenhangers zich vrijer kleden (vrouwen staan natuurlijk centraal in de aandacht van de ‘Moraliteitspolitie’ die toezicht houdt) kan moeilijk te slikken zijn. Afgezien van theehuizen, geen vorm van ‘ s avonds entertainment hangouts (zoals bars) bestaan en het internet is beperkt en sociale media geblokkeerd.
toch praten mensen graag over politiek, maatschappelijke ontwikkelingen en aspiraties. Strenge kledingregels worden geduwd door modes zoals hoofddoeken gedragen halverwege terug te laten zien een gekleurd en gestyled haar en hijab die slechts net houden aan de gewenste lengte. Mensen houden privé bijeenkomsten en feesten. Een zwarte markt bloeit. Veel mensen hebben in het buitenland gestudeerd om vaardigheden en levenservaring op te doen en zijn teruggekeerd met kennis van hoe anders dingen zijn dan wat hen wordt verteld. VPN ‘ s worden gedownload en zorgen voor een constante verbinding met de buitenwereld.Het lijkt erop dat een samenleving – waarvan de politiek berust op één Opperste Leider met een Raad van geestelijken en islamitische juristen die een veto kunnen uitspreken over elke wet die door het Parlement is aangenomen – misschien niet in staat is om vast te houden aan de aspiraties van een generatie die te gretig is voor verandering en die Iran wil helpen in de moderne makelij te komen.
en hoewel de regering zou proberen de interactie tussen Iraniërs en bezoekers te beperken, is het onvermijdelijk en natuurlijk en een mooie zaak. Interactie is de sleutel, en als je er bent, niet afgekeurd op enigerlei wijze. Bezoekers om te komen en te begrijpen, net zoals het cruciaal is voor Iraniërs om zich bewust te zijn van de psyche van het Westen – beide een middel om stereotypen aan beide kanten af te breken.
het zijn buitenlandse bezoekers die zullen komen en zien dat het Westen vaak verslag doet van het absolute ergste van alles, zonder de bevolking van zijn regering te scheiden.
echter, in alle media hype die velen domweg in de steek laten (en als gevolg daarvan landen als deze niet kunnen bezoeken), moeten we echt een stap terug doen van te verwachten dat het Westen naar binnen stormt of denkt dat het de dingen kan rechtzetten door dit te doen. Westerse machten kunnen niet noodzakelijk veranderingen afdwingen die anders thuis goed werken.
Waarom? Want als jullie Iran bezoeken zullen jullie allemaal snel zien dat er al verandering komt.
het gebeurt op natuurlijke wijze, maar het cruciale omslagpunt moet nog worden bereikt.
maar een ding is zeker, je kunt nog steeds naar Perzië reizen en jezelf in de diepten van zijn eeuwenoude geschiedenis vinden, maar een nieuw Iran is zeker in opkomst.
Things To Know About Modern Iran and Ancient Persia
- als gevolg van wijzigingen in de regels voor Britse reizigers in februari 2014, moest ik reizen naar Iran geleid. Ik bezocht Iran met G Adventures op hun Discover Persia 14 daagse reis, die gedeeltelijk werd gesponsord om het gemak van reizen hier te benadrukken, ondanks beperkingen. Echter, alle gedachten over bestemmingen en algemene sociale commentaar worden op geen enkele manier beïnvloed door hen.
- Lees meer: voor een uitgebreid overzicht over pre-planning en reizen, kijk op mijn Iran gids hier.