Händels Watermuziek is een verzameling van drie suites voor orkest. Ons luisterstuk uit dit grotere werk is “Alla Hornpipe”, het 2e deel uit de Suite In D majeur. Het is een perfect voorbeeld van Händel ‘ s nadruk op de luidere, koperen instrumenten die overal in de Watermuziek te horen is. Na het lezen van deze pagina over de oorsprong van het stuk zult u begrijpen waarom Händel nodig heeft om het volume van Water Muziek zo veel mogelijk te stimuleren. “Alla Hornpipe” is geschreven in ternaire vorm (ABA) met de opening een sectie eenmaal herhaald voordat de B-sectie begint.
Inleiding
figuur 1. “Westminster Bridge on Lord Mayor’ s Day ” door Canaletto, 1746 (detail)
de Watermuziek is een verzameling orkestbewegingen, vaak uitgegeven als drie suites, gecomponeerd door George Frideric Händel. De première vond plaats op 17 juli 1717 nadat koning George I een concert had aangevraagd op de Theems.
de Watermuziek wordt gecomponeerd voor een relatief groot orkest, waardoor het geschikt is voor buitenoptredens. Een deel van de muziek is ook bewaard gebleven in een arrangement voor een kleiner orkest; deze versie is niet geschikt voor buitenoptredens, omdat het geluid van snaarinstrumenten niet goed meedraagt in de open lucht.
structuur
de Watermuziek opent met een Franse ouverture en omvat Menuets, bourrées en hornpipes. Het is verdeeld in drie suites:
- Ouverture (Lange – Allegro)
- Adagio e staccato
- Allegro – Andante – Allegro da ‘ s Playground
- Afneemt
- Air
- Afneemt
- Bourrée
- Hornpipe
- Allegro (geen werkelijke tempo-markering)
- Allegro (variant)
- Alla Hornpipe (variant)
Suite in D-groot (HWV 349)
- Ouverture (Allegro)
- Alla Hornpipe
- Afneemt
- Lentement
- Bourrée
- Allegro
- Rigaudon
- Allegro
- Menuet
- Allegro
er zijn aanwijzingen voor de verschillende arrangement gevonden in Chrysander ’s Gesellschaft edition of Händel’ s works (in volume 47, gepubliceerd in 1886), waar de delen uit de “suites” In D en G werden vermengd en als één werk werden gepubliceerd met HWV 348. Deze volgorde is afgeleid van Samuel Arnold ‘ s eerste editie van de volledige partituur in 1788 en de handschriften die dateren uit Händels leven. Chrysander ’s editie bevat ook een eerdere versie van de eerste twee delen van Hwv 349 in de toonaard van F majeur gecomponeerd in 1715 (oorspronkelijk geschreven voor twee natuurlijke hoorns, twee hobo’ s, Fagot, strijkers en continuo), waar naast de hoornfanfares en orkestreacties, de originele versie een uitgebreide concerto-achtige eerste vioolpartij bevatte.
de muziek in elk van de suites heeft vandaag geen vaste volgorde.Eerste optreden
het eerste optreden van de Water Music suites is opgenomen in de Londense krant Courant. Rond 20.00 uur. op woensdag 17 juli 1717 gingen Koning George I en enkele aristocraten aan boord van een koninklijk schip bij Whitehall Palace voor een excursie over de Theems naar Chelsea. De vloed dreef het schip stroomopwaarts zonder te roeien. Een ander schip van de City of London bevatte ongeveer vijftig muzikanten die Händel ‘ s muziek uitvoerden. Veel andere Londenaren gingen ook naar de rivier om het concert te horen. Volgens de Courant was “de hele rivier op een bepaalde manier bedekt” met boten en binnenschepen. Bij aankomst in Chelsea verliet de koning zijn schip en keerde terug naar het rond 23: 00 voor de terugreis. De koning was zo blij met de Watermuziek dat hij beval het minstens drie keer te herhalen, zowel op de reis stroomopwaarts naar Chelsea als op de terugreis, totdat hij weer landde in Whitehall.Onder zijn metgezellen in de Royal barge bevonden zich Anne Vaughan, de Hertogin van Bolton, de Hertogin van Newcastle, De Hertog van Kingston, De Gravin van Darlington, de graaf van Godolphin, mevrouw Kilmarnock en de Graaf van Orkney. Händels orkest zou van ongeveer 20.00 uur tot ruim na middernacht hebben opgetreden, met slechts één pauze terwijl de koning aan land ging in Chelsea.Het gerucht ging dat de reden voor de spectaculaire uitvoering van de Watermuziek bedoeld was om koning George te helpen een deel van de Londense spotlight terug te stelen van de prins, die op dat moment bang was dat zijn tijd om te regeren zou worden ingekort als gevolg van het lange leven van zijn vader en die uitbundige feesten en diners organiseerde om dit te compenseren. Op lange termijn was het eerste optreden van The Water Music op het water de manier van de Koning om Londen eraan te herinneren dat hij er nog steeds was en te laten zien dat hij gebaren kon uitvoeren van nog meer grandeur dan zijn zoon.