Griekse onderzoekers hebben een tool ontwikkeld waarmee artsen het risico op non-Hodgkinlymfoom beter kunnen inschatten bij patiënten met het syndroom van Sjögren. De vroegtijdige identificatie van patiënten met een hoog risico kan een behandeling bij de eerste tekenen van kanker mogelijk maken en de kans op succes vergroten.
wetenschappers aan de nationale en Kapodistriaanse Universiteit van Athene in Griekenland onderzochten kenmerken van 381 Sjögren ’s patiënten en 92 Sjögren’ s patiënten die non-Hodgkinlymfoom hadden ontwikkeld.
het onderzoek, “Predicting the risk for lymphoma development in Sjögren syndrome: An easy tool for clinical use”, gepubliceerd in het tijdschrift Medicine, omvatte patiënten zonder andere auto-immuunziekten.Het syndroom van Sjögren is een auto-immuunziekte die scheuren en speekselklieren aanvalt, wat leidt tot droge ogen en mond. De ziekte kan ook vernietigen klieren in andere delen van het lichaam. Een ernstigere complicatie is de kans om lymfoom te ontwikkelen, die ongeveer 5% van de patiënten, maar verhoogt het risico van de Sjögren’ s patiënten tot 7 – 19 keer hoger dan het risico voor de rest van de algemene bevolking.Bij vergelijking van de symptomen ten tijde van de diagnose van het syndroom van Sjögren tussen de twee groepen bleek dat vergrote speekselklieren, abnormale lymfeklieren, het fenomeen van Raynaud en de aanwezigheid van bepaalde auto-antilichamen en andere eiwitten in het bloed alle vaker voorkwamen bij patiënten die later lymfoom ontwikkelden.
bij het construeren van een scoresysteem gebaseerd op het aantal risicofactoren dat door individuele patiënten werd gedragen, berekende het team een percentage risico op lymfoom.
patiënten met één tot twee risicofactoren hadden een waarschijnlijkheid van 3,8% voor lymfoom. Het risico sprong naar 39,9% toen drie tot zes risicofactoren in de vergelijking werden berekend. Voor patiënten met alle zeven van de geïdentificeerde factoren, het krijgen van lymfoom was onvermijdelijk.
wetenschappers weten niet zeker waarom patiënten met het geïsoleerde syndroom van Sjögren vaker lymfoom ontwikkelen, vooral het is onbegrijpelijk waarom patiënten met andere reumatische aandoeningen zoals reumatoïde artritis en systemische lupus erythematosus, die vaak samen met Sjögren optreden, geen hoog risico lopen op lymfoom.
nader onderzoek naar de bevindingen van het onderzoek zou meer inzicht kunnen geven in de mechanismen die de patiënten van Sjögren in gevaar brengen, en eerdere studies ondersteunen die aantonen hoe abnormale immuunmechanismen en de aanwezigheid van bepaalde virussen kunnen bijdragen aan processen die leiden tot lymfoom bij patiënten van Sjögren.