Predynastisch Egypte

Predynastisch Egypte: Egypte in het vierde millennium v. Chr., waarin het steeds meer verenigd werd, culminerend in de uiteindelijke eenwording van het land door koning Narmer.

de Predynastische leeftijd

de Nijl

het Predynastische tijdperk (ongeveer het vijfde en vierde millennium v.Chr.) is de periode in de Egyptische geschiedenis vóór de eenwording van boven-en onder-Egypte. De belangrijkste archeologische culturen van deze periode worden Badari (ca. 4400-ca.4000 v.Chr.) en Naqada (CA.4000-ca. 3000 v. Chr.) genoemd.

Badari

de Badari-cultuur is vernoemd naar El-Badari, een stad in Midden-Egypte. Op basis van bevindingen in Badarische graven, zou men kunnen stellen dat het een egalitaire samenleving was die al bezig was met het leven na de dood, een belangrijk concept in de Egyptische geschiedenis. De graven zijn klein en gemaakt van hout. Naast grafgoederen kregen de overledenen voedsel om hen in het hiernamaals te onderhouden.Badariaanse nederzettingen waren klein en vaak tijdelijk, met inwoners die voornamelijk bezig waren met landbouw, veeteelt en visserij in de Nijl. Een kenmerk van de Badari cultuur is het uitzonderlijke dunwandige aardewerk.

Naqada I-II, Aquatische dieren

Naqada I, Vaas

Naqada Periode, Kleine pot

Naqada Periode, Nijlpaard-vormige vaas

Naqada I

De zegevierende koning, het uitvoeren van drie Krijgsgevangenen, op een Naqada II muurschildering van Hierakonpolis. Dit motief zou worden herhaald tot de Romeinse tijd.

de Naqada-cultuur, die Badari moest vervangen, kan worden onderverdeeld in drie fasen: Naqada I (of Amritian), Naqada II (of Gerzean), en Naqada III (of Semainean). Het is mogelijk dat de eerste Naqadans uit de woestijn kwamen, die onderhevig was aan klimaatsverandering.let op de belangrijkste centra zijn Abydos, Naqada, en Hierakonpolis.

hoewel Naqada I (ca.4000-CA.3500 v.Chr.) en Badari overeenkomsten vertonen, waren Naqada I-nederzettingen groter en welvarender. Ze waren ook meer sedentair van aard. Mogelijk waren de bewoners van deze nederzettingen de eersten die gebruik maakten van de mogelijkheden die de Nijl bood: overstromingen en irrigatie.

Naqada II

A mace: evidence for policing and, therefore, an increasingly stratified society

tijdens Naqada II (ca.3500-CA.3200 v.Chr.) vond een andere belangrijke ontwikkeling plaats: de egalitaire samenleving ontwikkelde zich tot een gelaagde samenleving met een leider en een elite. Tijdens Naqada II werd een belangrijk artistiek motief geïntroduceerd dat regelmatig zou terugkomen in de Egyptische kunst: de zegevierende krijger.

de toegenomen stratificatie komt ook tot uiting in zowel de vorm als de inhoud van de graven, en ook in de verschillende vormen van huisvesting. Er is een zekere specialisatie in de ambachten, wat betekent dat in ieder geval sommige leden van de samenleving tijd hadden voor andere activiteiten dan de productie van landbouwproducten. Dit impliceert op zijn beurt arbeidsdeling, een distributienetwerk – kortom, verschillende aspecten van een steeds meer gelaagde samenleving.

Naqada II dorpen waren gecentreerd op de Qena bocht van de Nijl in Opper-Egypte (Zuid-Egypte), maar grotere politieke en religieuze centra zoals Hierakonpolis en Abydos waren ook in ontwikkeling. Een ander groot centrum met een sterk economisch belang was Naqada zelf. De naam betekent “Goudstad”, vermoedelijk naar de lokale metaalmijnen.

Naqada II, Aardewerk met “boten”

Naqada II, Aardewerk met kranen

Naqada II, Vaas met giraffen

Naqada II, Aardewerk met “boten”

Naqada II, Vis-vormige palet

Naqada II, Aardewerk

Naqada II, een Beeldje van een vrouw die het brouwen van bier

Naqada III, Vaas

Naqada III

Naqada III is de laatste en meest belangrijke fase van de Predynastische leeftijd. In deze periode (ca.3200-ca.3000 v.Chr.) vond de Vereniging van Opper-Egypte en Neder-Egypte plaats. Daarnaast werden verschillende terugkerende kenmerken van de Egyptische beschaving geïntroduceerd tijdens Naqada III, waaronder koningschap en de conventies binnen de Egyptische kunst.

stenen vaas, versierd met vogels (Dynasty 0)

de exploitatie van de jaarlijkse overstroming van de Nijl werd in dit stadium geperfectioneerd door middel van goed georganiseerde irrigatie. Als gevolg daarvan hebben de landbouwoverschotten voor bepaalde leden van de samenleving mogelijkheden gecreëerd om deel te nemen aan andere, meer gespecialiseerde activiteiten. Het resultaat was een verdere toename van de stratificatie van de samenleving die haar leden in verschillende rollen te werpen. Bovendien werden de nederzettingen steeds groter en konden ze zelfs botsen.Koning Narmer

Naqada III-stamhoofden maakten vermoedelijk belangrijke stappen naar de eenwording van Egypte. Waarschijnlijk was Opper-Egypte al in een vroeg stadium van Naqada III verenigd en geregeerd door één enkele koning. Egyptologen noemen deze koningen meestal “dynastie nul”. Een interessant bewijsstuk dat het verenigingsproces documenteert is de combinatie van de witte hedjet kroon van Hierakonpolis en de rode deshret kroon van Naqada tot de dubbele pschent kroon, die de Vereniging van twee naties vertegenwoordigt. Later zouden deze twee naties worden geïdentificeerd als Opper-en Neder-Egypte. De twee kronen zouden het symbool zijn van de Koninklijke regering voor meer dan drie millennia.

Montuhotep II het dragen van de rode deshret kroon

Thebe, Mentuhotep II het dragen van de witte hedjet kroon

Abydos, Sety I, draagt het dubbele pschent kroon

Edfu, Ptolemaeïsche Horus, het dragen van de dubbele pschent kroon

De vereniging van Opper-en beneden-Egypte is van oudsher toegeschreven aan één man: koning Narmer. Echter, de Egyptische historicus Manetho, die schreef in het Hellenistische tijdperk, noemt een koning Menes als eerste koning van verenigd Egypte. Dit wordt bevestigd door de Abydos koningslijst, die een zekere Meni vermeldt. Traditioneel, Egyptologen beweren dat Menes was een epitheton van Narmer en beide namen verwijzen naar dezelfde persoon.

de bewering dat Narmer verenigd Egypte is gebaseerd op het belangrijkste bewijs dat we over dit onderwerp hebben: het Narmer palet, dat werd ontdekt in Hierakonpolis in 1898. Op de voorzijde van het palet (hieronder), is koning Narmer prominent weergegeven in het midden, het dragen van de witte hedjet Kroon. Zijn vijand ligt op de grond aan zijn rechterhand en Narmer heeft hem met zijn rechterhand bij zijn haar gegrepen. In zijn linkerhand houdt hij een knots vast waarmee hij op het punt staat zijn vijand het hoofd in te slaan. Narmer is dus afgeschilderd als”de zegevierende krijger”. Op de keerzijde van het palet is Narmer weergegeven in de linkerbovenhoek aan het einde van wat een processie lijkt te zijn. Hier wordt hij afgebeeld met de rode deshretkroon.

aan beide zijden van het palet is de naam van Koning Narmer geschreven in een serekh, de voorganger van de cartouche (een ovale vorm waarin de naam van de koning werd geschreven). De serekh is een rechthoekige vorm die lijkt op een paleisgevel. Bovenop deze rechthoekige vorm zit een valk, die een zeer archaïsche voorstelling kan zijn van de valkgod Horus, waarmee de Egyptische koningen later zouden worden geassocieerd.

Hierakonpolis, Narmer Palet, voorzijde

Hierakonpolis, Narmer Palet, reverse

Beker met de serekh van koning Djer

Stèle met de serekh van Den koning

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Previous post Het Os Trigonum syndroom
Next post Keto Pancake siroop