stel je voor dat je een vis bent die miljoenen jaren geleden door de oceaan zwemt, wanneer een haai op je uitwerpt, zijn mond Gapend om te bijten. De horror van uw hachelijke situatie neemt toe als de onderkaak van het roofdier ook naar beneden strekt aan beide zijden, zodat nieuwere, scherpere tanden die eerder plat langs de zijkant van de kaak lagen nu krommen.
wetenschappers ontdekten onlangs deze nachtmerrie in een fossiel van een 370 miljoen jaar oude haai die ooit wateren bewoonde in de buurt van wat nu Marokko is. De voorheen niet beschreven soort, genaamd Ferromirum oukherbouchi, had een kaak die naar binnen draaide toen de mond gesloten was, en naar buiten toen de mond open was.
in tegenstelling tot moderne haaien, waarbij versleten tanden voortdurend worden verplaatst door nieuwe tanden, ontkiemde deze haai zijn nieuwere tanden in een rij aan de binnenkant van de kaak, naast de oudere tanden. Toen de nieuwe tanden groeiden, kromden ze naar de tong van de haai. Toen de haai zijn mond opende, boog het kraakbeen aan de achterkant van de kaak zo dat de zijkanten van de kaak “neergeklapt” en nieuwere tanden naar boven draaiden, waardoor de haai met zoveel mogelijk tanden in zijn prooi kon bijten, volgens een nieuwe studie.Gerelateerd: 8 vreemde feiten over haaien
F. oukherbouchi had een klein, slank lichaam van ongeveer 33 centimeter lang, en zijn snuit was driehoekig en kort; zijn ogen waren ongewoon groot, met banen die ongeveer 30% van de totale lengte van de hersenpan beslaan, zo rapporteerden de wetenschappers. De kaak en tongboog van de haai — kraakbeenstructuren achter de kaak — werden in 3D bewaard, wat intrigerende aanwijzingen biedt over de kaakstructuur en functie bij oude haaien.
omdat de kaak zo goed bewaard was gebleven, konden de onderzoekers het scannen met computertomografie (CT) en het vervolgens digitaal modelleren in 3D om mechanische tests uit te voeren. Ze ontdekten dat de kaak van de haai niet in het midden versmolten was, dus hij kon naar buiten buigen langs deze flexibele naad als de mond open was.
” door deze rotatie werden de jongere, Grotere en scherpere tanden, die meestal naar de binnenkant van de mond wezen, in een rechtopstaande positie gebracht. Dit maakte het makkelijker voor dieren om hun prooi te spietsen, ” zei lead study auteur Linda Frey, een promovendus bij het Institut für Paläontologie und Paläontologisches Museum aan de Universiteit van Zürich in Zwitserland.
toen de kaak van de haai zich sloot, snelde zeewater in zijn bek om de prooi naar de keel te duwen. Op hetzelfde moment, de sluitende kaak draaide de tanden naar binnen te immobiliseren en de vangst van de haai maaltijd, Frey zei in een verklaring. Dit patroon van kaakbeweging is anders dan alles wat bekend is bij levende vissen, schreven de wetenschappers in de studie.Eerdere studies van kaken bij vroege chondrichtyans-de groep die haaien, roggen en roggen omvat-werden gehinderd door het slechte behoud van fossielen. Maar slechts een paar goed bewaarde 3D fossielen zoals deze kunnen paleontologen helpen een duidelijker beeld te krijgen van hoe de kaken van oude haaien in 3D presteerden, zelfs als de meeste van de bestaande fossiele exemplaren onvolledig of “afgeplat” zijn, volgens de studie.
begrijpen hoe deze gespecialiseerde combinatie van kaakbeweging en tandplaatsing over de stamboom van haaien werd verdeeld, zou ook kunnen verklaren hoe de assemblagelijn van steeds groeiende tandclusters bij moderne haaien evolueerde, rapporteerden de onderzoekers.
de bevindingen werden online in november gepubliceerd. 17 in het tijdschrift Communications Biology.
oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.
Recent nieuws