Sacristan

gelieve te helpen ondersteunen de missie van de nieuwe Advent en krijg de volledige inhoud van deze website als een instant download. Inclusief de Katholieke encyclopedie, kerkvaders, Summa, Bijbel en meer-allemaal voor slechts $ 19.99…

een officier die belast is met de zorg voor de sacristie, de kerk, en hun inhoud. In de oudheid werden vele taken van de sacristan uitgevoerd door de poortwachters (ostiarii), later door de mansionarii en de schatbewaarders. De Decretalen van Gregorius IX (lib. Ik, tiet. xxvi, ” de officio sacristae spreken van de sacristan alsof hij een eervol ambt had verbonden aan een bepaalde weldoener, en zeggen dat het zijn plicht was om te zorgen voor de heilige vaten, gewaden, lichten, enz. Tegenwoordig wordt de koster gekozen of benoemd. De “Cæremoniale episcoporum” wordt voorgeschreven dat in de kathedraal en collegiale kerken de koster moet een priester, en hij beschrijft zijn taken met betrekking tot de sacristie, de heilige Eucharistie, de doopvont, de heilige oliën, de heilige relikwieën, de decoratie van de kerk voor de verschillende seizoenen en feesten, de voorbereiding van wat nodig is voor de verschillende ceremoniën, de pregustation in de pauselijke Mis, het luiden van de kerkklokken, het behoud van de orde in de kerk, en de verdeling van de Massa ‘ s; en tenslotte stelt het voor dat elk jaar een of twee kanunniken worden benoemd om toezicht te houden op het werk van de sacristan en zijn assistenten.

het onder-sacristan (custos) wordt ook genoemd in de Decretalen (lib. Ik, tiet. xxvii, “de officio custodis”). Hij was de assistent van de sacristan, was onderworpen aan de aartsdiaken en vervulde taken die vergelijkbaar waren met die van de sacristan. Nu is het kantoor bijna nooit verbonden aan een benefice, maar is meestal een betaalde functie. Het Concilie van Trente wenste dat, volgens de oude kanunniken, geestelijken dergelijke ambten zouden bekleden; maar in de meeste kerken, vanwege de moeilijkheid of onmogelijkheid om geestelijken te verkrijgen, vervullen leken veel van de taken van de sacristan en onder-sacristan.

Altaargenootschappen

er zijn altaargenootschappen in verband met de meeste parochiekerken. De taken van de leden variëren naar gelang van de omstandigheden, in sommige gevallen inclusief die welke gewoonlijk binnen de provincie sacristan vallen, zoals de gewaden en altaarvaten, het gereedmaken voor de Mis van de priester, enzovoort, maar in het algemeen bestaan ze uit het betalen van jaarlijkse contributies in een fonds voor het onderhoud en de reparatie van de accessoires gebruikt in de ceremonies van de kerk en meestal ook van een bepaalde hoeveelheid arbeid voor dit doel. Altaargenootschappen verschillen van tabernakelgenootschappen in die zin dat hun werk ten goede komt aan de kerk waaraan zij zijn gehecht. (Zie tabernakel genootschappen).De Sodaliteit van Sint-Jan Berchmans, bekend als de Vrome Vereniging van Misdienaren en Sacristanen, werd opgericht door Vincent Basile, S. J., Missionaris Apostolisch onder de zuidelijke Slaven, voor leken acolieten, koorjongens, sacristanen, en allen die enige plicht hebben om in de diensten van de kerk te verrichten. Haar doel is al haar leden ertoe te bewegen hun plichten vroom en op een wijze te vervullen die past bij de ceremoniën waaraan zij deelnemen, ter ere van God en de stichting van de gelovigen. De regels van Pater Basile binden de leden tot absolute stilte in de kerk, tot devote kniebuiging bij het passeren voor het Heilig Sacrament, en tot de duidelijke uitspraak van de woorden van de liturgische gebeden. Deze zelfde omzichtigheid wordt verwacht om hun gedrag te karakteriseren, zelfs in de sacristie, en ze zijn verplicht om maandelijkse vergadering bij te wonen en om de Heilige Communie ten minste eenmaal per maand te ontvangen. De directeur moet ofwel de pastor of een door hem benoemde priester zijn. Hoewel het niet echt een broederschap is, werd deze sodaliteit goedgekeurd door Paus Pius IX, 21 Sept., 1865, en aflaten werden verleend aan haar leden, onder de gebruikelijke voorwaarden.