het volgende is een fragment uit Cabinet of Curiosities, van Gordon Grice.
een schedel is de benige kom die de hersenen van een dier beschermt. Niet alle dieren hebben schedels. Insecten en octopussen hebben bijvoorbeeld helemaal geen botten. Maar zoogdieren wel—en hun schedels en tanden zijn vrij gemakkelijk te vinden voor een ontluikende verzamelaar.
Bouw een rariteitenkabinet
bij de meeste zoogdieren zijn de bovenste tanden aan de schedel bevestigd. De onderste tanden zijn bevestigd aan de onderkaak. De onderkaak is geen deel van de schedel. Wanneer het dier leeft, wordt de onderkaak bevestigd aan de schedel door zachte weefsels. Als een dier sterft, bederven die zachte weefsels. Dus als je een schedel in het wild vindt, vind je misschien niet de onderkaak ermee. Beide stukken-de onderkaak en de schedel-zijn leuk om te verzamelen. Vaak blijven de tanden geplant in de schedel of onderkaak, wat u kan helpen erachter te komen wat voor soort schedel u hebt. Elk zoogdier heeft een bepaald aantal van elke soort tand. Wetenschappers noemen deze informatie een ” tandformule.”Het is het eerste waar ze naar kijken als ze een schedel willen identificeren.
Skunk (genus Mephitis)
er zijn twaalf verschillende soorten stinkdieren. Stinkdieren eten een breed scala aan voedingsmiddelen, waaronder insecten, wormen, planten, afval, en voedsel voor huisdieren mensen weg te laten voor hun katten en honden. Die laatste gewoonte brengt hen vaak in conflict met mensen. Het stinkdier wint meestal. In tegenstelling tot veel wilde dieren, lopen stinkdieren niet snel weg wanneer ze geconfronteerd worden met een mens. Hun vermogen om een vreselijk ruikende vloeistof te spuiten maakt ze brutaal. Ze blijven eten wat ze willen en waggelen alleen weg als ze klaar zijn.
zoals de meeste vleeseters eten ze ook vlees. Ze verkrijgen het vlees door te azen op kleine dieren zoals hagedissen, kikkers en muizen, en ook door aasetende dieren die al dood zijn. Hun schedels passen bij hun vleesetende manieren. De tandformule van een veel voorkomende soort, de gestreepte stinkdier (Mephitis mephitis), is . De schedel is klein genoeg om in je handpalm te houden, en de rand van carnassiale tanden zal duidelijk zichtbaar zijn aan de zijkanten. Andere tanden vallen vaak uit na de dood, maar bij een goed exemplaar kun je nog steeds de gaten zien waarin ze zaten.Geitenschedel
de geit is al minstens tienduizend jaar nauw verbonden met de mens en is een van de meest bruikbare dieren geworden. De melk is geschikt om te drinken. (Het smaakt sterker en minder zoet dan koemelk.) Het vlees is een nietje in sommige delen van de wereld. Zijn huid kan worden gemaakt in kleding. Zelfs het haar van sommige rassen kan worden gesponnen tot wol.
Geitenschedels komen veel voor in een verzameling omdat ze vrij gemakkelijk te vinden zijn. Geiten komen voor in het wild of op boerderijen. Veel van hen hebben twee lange, gebogen hoorns die uit de top van hun schedels steken. De gebitsformule wel . Als je de schedel zonder de onderkaak vindt, zullen er helemaal geen tanden voor zijn, alleen de afgeplatte premolaren en kiezen achter. Dat komt omdat een geit meestal planten eet.
Eekhoornschedels (genus Sciurus)
Eekhoornschedels zijn klein genoeg om in uw handpalm te passen. Eekhoorns hebben, net als andere knaagdieren, ongewone tanden. Aan de voorzijde van het hoofd van een eekhoorn zijn een paar zeer lange, scherpe snijtanden. De snijtanden van de eekhoorn kunnen een stuk voedsel afbijten, zoals het Onze doen, maar ze zijn ook goed in het knagen aan dingen, zoals de harde schelpen van noten. De eekhoorn draagt zijn snijtanden naar beneden knagend door harde dingen, maar ze groeien snel te houden met de slijtage. (Ratten, die ook knaagdieren zijn, kunnen zelfs door beton en staal knagen.)
knaagdieren – waaronder eekhoorns, ratten, muizen, gerbils, cavia ‘ s, bevers en andere—hebben geen hoektanden. Waar hun hoektanden zouden zijn, is een lege ruimte. Het knaagdier gebruikt deze lege ruimte om dingen vast te houden die het als eikels wil knagen. Met een eikel strak in die lege kaakruimte, kan een eekhoorn echt aan het werk met zijn snijtanden. In het geval van een gemeenschappelijke soort genaamd de oostelijke grijze eekhoorn (Sciurus carolinensis ), de lege ruimte is groot genoeg voor een walnoot. De kiezen van de eekhoorn—meestal drie aan elke kant van de bovenkaak—zijn klein in vergelijking met die van een persoon.
een ander opvallend kenmerk van een eekhoornschedel zijn de grote ooggaten, of oogkassen. Voor een klein dier heeft een eekhoorn enorme ogen. Hij gebruikt ze om roofdieren te zoeken. Eekhoorns hebben een uitstekend zicht nodig om sprongen tussen takken te kunnen beoordelen.
rariteitenkabinet: Het verzamelen en begrijpen van de wonderen van de natuur
koe (genus Bos)
op het eerste gezicht lijkt de schedel van een koe niet van een koe te komen. Het mist de brede, fluweelzachte neus en de twitchy oren. Deze delen zijn gemaakt van zacht weefsel in plaats van bot, dus ze gaan niet lang mee. Er is niets meer over van zijn oren om je te laten weten welke krachtige instrumenten ze waren. Een koe kan geluiden te diep en te hoog horen voor menselijke oren.
de neus is een andere zaak. Ook al is het vlezige uiteinde weg, de schedel zal nog steeds de lange snuit onthullen. Het grote formaat van de snuit is een hint dat de koe ook een goed reukvermogen had. Vee kan soms roofdieren mijlen ver detecteren alleen door de geur.
dan zijn er de ogen. Hun voetjes zijn aan de zijkanten van het hoofd geplaatst, zodat de koe in bijna elke richting tegelijk kan zien. Dit is een nuttige eigenschap voor een prooisoort die constant op roofdieren moet letten.
* dit artikel is bijgewerkt op 3 februari 2017. Een foto van wat geïdentificeerd werd als een eekhoorn werd verwijderd. Op de foto stond een konijn.