streptokokken zijn niet-beweeglijke, Gram-positieve coccen met een sterk variërend pathogeen potentieel dat in paren of ketens voorkomt. Streptococcus sanguinis, een lid van de menselijke inheemse orale microflora, is al lang erkend als een belangrijke speler in de bacteriële kolonisatie van de mond. S. sanguinis bindt zich direct aan het mondoppervlak en dient als bindmiddel voor de bevestiging van een verscheidenheid aan andere orale micro-organismen die het tandoppervlak koloniseren, tandplak vormen en bijdragen aan de etiologie van zowel cariës als parodontale aandoeningen. Bovendien wordt S. sanguinis al lang erkend als een belangrijke oorzaak van bacteriële endocarditis, een ziekte met een hoge morbiditeit die dodelijk is als deze niet wordt behandeld. Daarnaast komen S. sanguinis en andere viridans streptokokken in de mond naar voren als belangrijke bloedstroompathogenen bij infecties die neutropenische patiënten bedreigen (patiënten met een verlaagd aantal neutrofielen in hun bloed). De redenen die ten grondslag liggen aan deze voorheen niet-herkende virulentie die nu wordt opgewekt door de viridans streptokokken zijn onbekend. Dergelijke infecties worden nog verergerd door de toenemende frequentie waarmee penicillineresistentie in deze groep organismen wordt waargenomen. Enkele van de meer centrale kenmerken van S. sanguinis omvatten productie van glucanen uit sucrose, plaatjesbinding, binding aan extracellulaire matrixeiwitten (bijv. laminine, fibronectine), binding aan speekseleiwitten, vermogen om specifiek samen te voegen met andere orale microflora, en genetische competentie (aangepast van www.sanguinis.mic.vcu.edu/background.htm).