Syndroom van Down en leukemie

door Sara Ryding, B. Sc. beoordeeld door Dr. Jennifer Logan, MD, MPH

Down syndroom, ook bekend als trisomie 21, is een aandoening waarbij er drie kopieën van chromosoom 21, in plaats van twee. Die met het syndroom van Down hebben een 20 tot 500 keer hoger risico om leukemie te ontwikkelen.

beeld door: Kateryna Kon/. com

kinderen en leukemie

syndroom van Down treft tussen 1 op de 700 en 1 op de 1000 pasgeborenen. De scherpe megakaryoblastic leukemie, die anders vrij zeldzaam is, is 500 keer waarschijnlijker in kinderen met syndroom van Down, terwijl de scherpe lymfoblastic leukemie 20 keer waarschijnlijker is. Ondanks dit, hebben de kinderen met het syndroom van Down een lager risico van stevige tumorontwikkeling.

Acute megakaryoblastische leukemie heeft de neiging jongere kinderen jonger dan 4 jaar te treffen, terwijl acute lymfoblastische leukemie optreedt bij oudere kinderen. De meeste gevallen van scherpe megakaryoblastic leukemie komen tussen 1 en 2 jaar oud voor.

ten minste de helft van alle gevallen van leukemie in het syndroom van Down getroffen kinderen lijken te zijn toe te schrijven aan acute megakaryoblastische leukemie.Er zijn aanwijzingen dat de aanmaak van bloedceltypes en bloedplaatjes, ook wel hematopoëse genoemd, abnormaal is bij kinderen met het syndroom van Down. Dit kan leiden tot een groter volume rode bloedcellen, waardoor de tegenstrijdige aard van de trisomie 21-toestand en het effect hiervan op het bloed en het immuunsysteem worden benadrukt.

Acute megakaryoblastische leukemie

personen met het syndroom van Down komen vaak erytroleukemie voor, en veel van deze cellen hebben eigenschappen van megakaryoblasten. Het zou, daarom, verschijnen dat de meeste gevallen van scherpe megakaryoblastic leukemie in downsyndroom individuen uit de proliferatie van een hematopoietic voorlopercel komt die zowel megakaryocytes als erytroïde voorloper cellen kunnen worden.

Acute megakaryoblastische leukemie wordt altijd gezien met mutaties in het GATA1-gen, dat codeert voor een regulator van erytromegakaryocytaire vorming. De veranderingen komen in de baarmoeder voor, waarschijnlijk naast andere genetische gebeurtenissen die waarschijnlijk nodig zijn om leukemie te ontwikkelen.De Epigeneticastudies hebben één syndroom-specifieke golf van Down aangewezen waar er een verlies van methylation van DNA, gevolgd door een golf van leukemie-specifieke hypermethylation is. Terwijl de eerste golf genen die worden geassocieerd met ontwikkelingsstoornissen richt, richt de tweede golf genen die worden geassocieerd met hematopoiese en de regulering van de celgroei.

dit kan helpen verklaren waarom kinderen met het syndroom van Down vaker acute megakaryoblastische leukemie hebben, aangezien beide golven van epigenetische veranderingen duidelijk verschillen van die van kinderen zonder het syndroom van Down.

Acute lymfoblastische leukemie

Acute lymfoblastische leukemie treedt op wanneer lymfoblasten, afgeleid van lymfoïde stamcellen, kanker worden. De aangetaste cellen zijn meestal B-lymfocyten en T-lymfocyten in pediatrische gevallen.

naast het toegenomen voorkomen hebben kinderen met het syndroom van Down kinderen en acute lymfoblastische leukemie een lagere totale overlevingskans dan kinderen zonder het syndroom van Down (70% versus 80%).

de progressie wordt geassocieerd met mutaties in JAK2, CRLF2, NOTCH1 en incidenteel PRAME. Mutaties in JAK2 worden gevonden in 20% van de gevallen van Down syndroom lymfoblastic leukemie en crlf2 mutaties in 60% van de patiënten. De patiënten die ook veranderingen in het RAS gen hebben maken omhoog ruwweg 1/3 van die met syndroom scherpe lymfoblastic leukemie van Down.

therapieën en uitdagingen

omdat er vele soorten leukemie en vele mogelijke verstorende factoren zijn wanneer het gelijktijdig met het syndroom van Down optreedt, kan het moeilijk zijn om effectief te behandelen. Veel patiënten die behandeling krijgen voor leukemie zullen terugvallen.

sommige oplossingen suggereren het richten van pre-leukemische cellen en het doden van leukemische stamcellen, maar zelfs identificatie van deze cellen kan moeilijk zijn. Bovendien, in sommige patiënten met syndroom van Down, komen scherpe megakaryoblastic leukemie, en scherpe lymfoblastic leukemie gelijktijdig voor.In het algemeen wordt epigenetica gezien als de toekomst van zowel de studie als de oplossing van Down syndroom-geassocieerde leukemie. Het is echter onbekend of veranderingen in epigenetische patronen bijdragen aan de ziekte of als ze indicaties zijn van de onderliggende genetische laesies.

verder lezen

• All Down Syndrome Content
• Down Syndrome-Wat is Down Syndrome?
• Down syndroom symptomen
• Down syndroom complicaties
• Down syndroom Screening

geschreven door

Sara Ryding

Sara is een gepassioneerd life sciences schrijfster die gespecialiseerd is in zoölogie en ornithologie. Ze is momenteel het afronden van een Ph.D. aan Deakin University in Australië, die zich richt op hoe de snavels van vogels veranderen met de opwarming van de aarde.

citaten