deze aflevering is gebaseerd op de film “Betrayal” van Harold Pinter (winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur, 2005). De film speelde Jeremy Irons en Ben Kingsley als oude vrienden en zakenpartners. Als de film opent, ontmoet Irons ‘personage Patricia Hodge, de vrouw van Kingsley’ s personage, om herinneringen op te halen over een affaire die ze ongeveer een jaar eerder hadden verbroken. De film beweegt dan terug in de tijd tot de afsluitende scène die zich net voor Irons en Hodge beginnen aan hun affaire. Op elk moment weet het publiek meer dan de personages, wat het verhaal een meeslepend aangrijpend geeft.
Seinfeld brengt deze verwaandheid tot hysterisch grappige niveaus door voortdurend “voorafgaande” informatie te introduceren die wat we net zagen gebeuren “later” nog grappiger maakt. De aflevering bevat ook een aantal inside jokes: er zijn verschillende “love triangles” gaande (Elaine, Susan, Pinter vormen een; Jerry, George, en Nina de andere) en natuurlijk, het karakter van Pinter is een hommage aan Harold Pinter. Het feit dat ze allemaal naar India gaan voor de bruiloft kan een knipoog zijn naar Kingsley ‘ s erfgoed (hij is half Indiaas).Deze aflevering was erg creatief en grappig en bewees dat “Seinfeld” zelfs in het 9e seizoen fris en innovatief kon zijn.