SNU Scholar Says Tigers catched on Remote Jindo Islet
lokale Koreaanse jagers poseren voor een tijger opgejaagd door hen en een Engelse sportman Ford G. Barclay op het eiland Jindo in Zuid-Korea ‘ s Zuid-Jeolla provincie in 1903.”Zelfs op de Zuidelijke afgelegen eilanden van het Koreaanse schiereiland waren ongeveer een eeuw geleden gevuld met veel Siberische tijgers”, stelde Prof.Lee Hang van de Seoul National University in een persbericht op Februari. 19, 2012.
Prof. Lee leidt het fonds voor het behoud van Koreaanse tijgers.
hij toonde aan de lokale Koreaanse pers twee foto ‘ s van Koreaanse tijgers (Siberische of Amoertijgers) gevangen door de jagers als bewijs.De foto ‘ s komen uit het artikel “The Manchurian Tiger”, geschreven door Ford G. Barclay, geschreven in het boek “The Big Game of Asia and North America: the Gun at Home and Abroad”.Het boek werd geschreven door Ford G. Barclay en werd gepubliceerd in Londen in 1915.”The Manchurian Tiger” toont de details over hoe de Siberische tijgers werden bevolkt op het Koreaanse schiereiland en hoe ze werden bejaagd in het begin van de 20e eeuw.Prof. Lee zei dat uit het boek bleek dat er vier tijgers op Jindo Island waren op ongeveer 500 meter van de zuidwestelijke punt van het Koreaanse schiereiland.
nu is het eiland verbonden met het vasteland door de Jindobrug.
een Engelse sportman Ford G. Barclay poseert met zijn lokale Koreaanse jagers voor een tijger gejaagd door hen in Mokpo in Zuid-Korea Zuid Jeolla provincie.Deze ongedateerde fild foto werd genomen in 1903.”Dit betekent dat Koreaanse tijgers slechts een eeuw geleden op het schiereiland en zelfs op de hoeken van de geïsoleerde eilanden werden bevolkt”, zei Prof.Lee. “Ook dit bewijst dat tijgers goede zwemmers zijn”
volgens het boek werden een volwassen mannelijke en vrouwelijke tijgersoort gejaagd door de lokale jagers op Jindo Island.Mr. Barclay en de lokale jagers achtervolgden de andere twee tijgers op het eiland gedurende ongeveer 10 dagen, maar konden ze niet vinden.
op het strand vonden ze alleen de voetstappen van de tijgers die naar het vasteland gedrukt werden.Ze dachten dat de tijgers naar het land vluchtten door de zee over te steken, maar drie weken later vonden ze de voetstappen van de tijgers weer.Mr. Barclay ’s verslagen zeggen ook dat legendes ook het populaire bestaan van de tijgers op het eiland en andere eilanden ten zuiden van het Koreaanse schiereiland beschrijven, zo’ n 100 jaar geleden.Een andere hoogleraar aan de Seoul National University, Kim Dong-Jin, die lid is van het fonds, zei dat tijgers zelfs in de kustgebieden en vele eilanden van Korea veel voorkomen.”Geschiedenisboeken beschrijven een aantal gevallen waarin mensen werden aangevallen door de tijgers in het verleden”, aldus prof. Kim.
hij zei dat veel nationale boerderijen van het vasteland naar het eiland moesten worden verplaatst om het gevaar van tijgeraanvallen te vermijden, maar zelfs op de eilanden verschenen regelmatig tijgers.Hij voerde aan dat de nationale troepen waren gemobiliseerd voor de tijgerjacht op de eilanden.
in Zuid-Korea zijn tijgers uitgestorven. Zwaar versterkte muren van prikkeldraad in 4 km brede gedemilitariseerde zone (DMZ) blokkeren alle wilde dieren van het reizen tussen Zuid-en Noord-Korea.
het was 1922 dat de laatste tijger werd gezien en gejaagd op Mt. Daedeuk in Gyeongju, Zuid-Korea ‘ s Noord-Gyeongsang provincie.Momenteel zijn er ongeveer 400 Siberische tijgers (Koreanen noemen ze Koreaanse tijgers), voornamelijk in het Verre Oosten van Rusland. De Siberische tijgers worden ook wel Amoertijgers genoemd.Onlangs publiceerde een onderzoeksteam van de Seoul National University een rapport waarin stond dat Koreaanse tijgers hetzelfde DNA hebben als de Siberische tijgers.
het volgende verhaal is onderdeel van “The Manchurian Tiger”, geschreven door Ford G. Barclay.
mijn eigen succesvolste jacht was op het eiland Chindo, zo ‘ n dertig mijl hemelsbreed ten zuidoosten van de open Haven van Mokpo, gelegen in de zuidwesthoek van Korea. Het wordt van het vasteland gescheiden door een kanaal tussen twee en drie mijlen breed, waardoor de stroming zo snel waait, dat het slechts mogelijk is om in een grote boot ongeveer dertig minuten over te steken bij elke bocht van het getij, en toch wordt de tijger het best regelmatig geconfronteerd met dit felle getij.
het eiland is ongeveer zo groot als het Isle of Wight, en er is weinig dekking op het eiland als er sneeuw op de dorpeling is dat authentiek nieuws van verse tijgersporen royaal zal worden beloond. Op een bezoek werd ik begroet met de intelligentie dat er vier tijgers waren, een mannetje en een vrouwtje van redelijke grootte, en twee driejarige vrouwtjes.
de eerste twee kwamen een dag of twee later, de andere twee braken terug door de kloppers in een rit ongeveer twaalf mijl van het dichtstbijzijnde deel van het kanaal. De volgende morgen werden hun sporen gemeld in de getijden modder, op weg over de straat naar het vasteland, maar nog steeds sceptisch over de tijger geconfronteerd met een dergelijke zwemmen in de diepte van de winter zette ik mijn jacht voor tien dagen, waarin geen freshtracks werden gezien.
drie weken later leidde het nieuws van een ander paar op het eiland me terug, maar hoewel we er een sprongen zag ik nooit meer dan de voetafdrukken. Een week later werden deze twee ook gevolgd over de modder naar de straat en het vasteland. Begin dit jaar (1914) werd het lichaam van een tijger aangespoeld.