Charles Edward Miller
Democratische kandidaten hebben afstand genomen van het ondersteunen van charterscholen. Voor een verder-linkse kandidaat zoals Bernie Sanders, een oproep om charter expansie te beëindigen is niet ver verwijderd van zijn andere anti-corporate posities. Maar zelfs oude onderwijshervormers als Cory Booker trekken zich terug en praten over een einde aan ” het plunderen van openbare scholen.”Anderen, zoals Pete Buttigieg, proberen de Hillary Clinton lijn van 2016 te herhalen, sommige variatie van” Ik ben tegen for-profit charters, maar non-profit charter scholen zijn prima.”Aangezien dit weer deel uitmaakt van het gesprek, laten we eens kijken naar de manieren waarop dit een onderscheid zonder verschil is.
1. For-Profit charterscholen zijn zeldzamer dan eenhoorns
op dit moment is Arizona de enige staat in het land die for-profit charterscholen toestaat. Er waren er meer, maar charters voor winstbejag hebben zich al in een vroeg stadium als doel voor regulering gesteld. Plus, het leek voor veel mensen duidelijk dat een for-profit charter school de financiële belangen van de eigenaren tegenover de educatieve belangen van de studenten. Een standpunt innemen tegen for-profit charters is als opstaan tegen Yeti aanvallen.
als winstbejag zo zeldzaam is, waarom levert een twitter-zoekopdracht op #Anotherdayanother Charterscandal dan zoveel voorbeelden op van fraude en wangedrag?
2. Het is vrij gemakkelijk om te profiteren van een non-profit Charter
laten we zeggen dat Ik wil krijgen in de charter business. Ik heb een non-profit Basisschool opgericht. Dan uitbesteed ik meteen alle operationele functies-lesgeven, schoonmaken, cafetaria – aan een bedrijf met winstoogmerk. Zogenaamde “sweeps contracten” toegestaan charters om bijna elke cent van de geïnde belastingdollars door te geven aan een for-profit management bedrijf. In sommige gevallen, De for-profit kan eigenlijk uiteindelijk het bezit van de activa gekocht voor de school met openbare dollars. In bijzonder opvallende gevallen, zoals die van Baker Mitchell in North Carolina, kan één individu eigenaar zijn van de charter school en de bedrijven die het charter dienen. In Florida, James Blount bekroond zijn eigen bedrijf een contract voor het ontwikkelen van een curriculum voor zijn charter school, hoewel hij heeft geen educatieve achtergrond. Charter scholen geassocieerd met de Turkse geestelijke Fethullah Gulen zijn al lang beschuldigd van het doorsluizen van Amerikaanse belastingdollars naar zijn “regering in ballingschap.”En een goed deel van de charter school industrie is niet gezaaid door opvoeders, maar in plaats daarvan is opgebouwd door onroerend goed ontwikkelaars die hebben gevonden charter scholen een nuttig instrument voor het gebruik van openbare belastingdollars om particuliere activa te verwerven.
en als het gaat om persoonlijke winst, kan het zo eenvoudig zijn als het ondertekenen van een cheque. Eva Moskowitz, CEO van de Success Academy charter network—die zich inschrijft rond 17.000 studenten—landde een loonpakket van meer dan driekwart van een miljoen dollar (een deel van die van particuliere donoren) in 2016. Dit is geen anomalie onder de leiders van het Handvest. Daarentegen, Kanselier van de New York City Department of Education Richard Carranza wordt betaald de tot nu toe ongehoorde salaris van $ 345K om toezicht te houden op de NYC-systeem van 1,1 miljoen studenten.
met andere woorden, het verschil tussen charters zonder winstoogmerk en charters met winstoogmerk is gewoon een kwestie van boekhouding en organisatieschema ‘ s. Het fundamentele principe blijft hetzelfde-iemand verwacht winst te maken, en hoe minder geld wordt besteed aan het opleiden van studenten, hoe meer geld in iemands persoonlijke zak gaat.
of een charterschool nu met winstoogmerk of zonder winstoogmerk is, de belasting op de openbare school blijft gelijk.
3. De basis wiskunde blijft hetzelfde
of een charterschool voor winst of non-profit is, de belasting op de openbare school financiën blijft hetzelfde. Dit blijft een van de fundamentele drogredenen in het hart van de charterbeweging—de bewering dat steden twee, drie of tien parallelle schoolsystemen kunnen runnen voor hetzelfde geld dat voorheen werd gebruikt om slechts één systeem te runnen. Het noemen van een school een non-profit verlicht dit probleem niet in het minst; charterscholen verwateren nog steeds de publieke financiering van het onderwijs en zorgen voor weinig transparantie of publiek toezicht op hun uitgaven.
4. Wie is verantwoordelijk voor
charters zonder winstoogmerk hebben een ander belangrijk kenmerk: ze zijn geen eigendom van of worden geëxploiteerd door het publiek. Staatswetten verschillen, maar in de meeste staten zijn charterscholen eigendom van, beheerd en verantwoording verschuldigd aan particuliere bedrijven of individuen—niet aan het publiek.
het is niet alleen een kwestie van waar het geld naartoe gaat. We moeten ons ook afvragen wie de leiding wil hebben over het onderwijssysteem. Willen we gekozen vertegenwoordigers die op een open en transparante manier moeten werken, of willen we dat ons onderwijssysteem wordt geleid als een bedrijf—door niet-gekozen individuen die alleen verantwoording afleggen aan de eigenaren van het bedrijf zelf? Het bedrijf een non-profit noemen verandert niets aan die vraag.
kandidaten kunnen niet dezelfde naald gebruiken als Clinton in 2016. Voor deze campagne kunnen kandidaten charterscholen ondersteunen of niet, maar proberen charterscholen te sorteren in non-profit en for-profit is gewoon proberen om een zinvolle verklaring over het onderwerp te vermijden. Democratische kandidaten zouden het onderwijssysteem moeten ondersteunen dat eigendom is van, beheerd wordt door en verantwoording verschuldigd is aan het publiek—en in de meeste staten zijn dat geen charterscholen.