Waar Cheerleading rangschikt in veiligheid onder de middelbare school sporten

denken aan een gevaarlijke middelbare school sport, en voetbal is waarschijnlijk de eerste die opkomt. Je zou niet denken aan die studenten in uniform aan de zijlijn, juichen voor de spelers.

en toch is cheerleading niet zo veilig als je zou denken, wat een van de redenen was dat de staat New York — na 34 andere staten en Washington, D. C. — Het vorige maand als een officiële schoolsport heeft geclassificeerd.

de berichtgeving in de Media over het Besluit van New York richtte zich voornamelijk op de veiligheid van atleten — in sommige gevallen werd cheerleading als een van de gevaarlijkste sporten bestempeld. De ruwe statistiek dat cheerleading goed is voor twee derde van alle catastrofale verwondingen onder vrouwelijke high school atleten werd herhaald door nieuwsuitzendingen in New York.1 sommigen, zoals de Wall Street Journal hier, toonden een iteratie van een grafiek vergelijkbaar met deze:

de gegevens voor deze grafiek werden getrokken uit het 29e jaarverslag van het National Center for Catastrophic Sports Injury Research, een onafhankelijk onderzoeksorgaan aan de Universiteit van North Carolina.2 het centrum classificeert catastrofale verwondingen als “ernstig”, ” niet fataal “of” fataal.”Een blessure wordt als ernstig beschouwd wanneer het ernstig is, maar heeft geen voortdurende functionele handicap. Bijvoorbeeld, een 17-jarige cheerleader in 1998 probeerde een back flip, gleed uit op nat kunstgras en landde op haar hoofd, schokkend haar ruggenmerg en het veroorzaken van tijdelijke verlamming. Niet-fatale verwondingen leiden tot permanente handicaps. Dodelijke verwondingen hebben geen verklaring nodig.

maar het zijn niet de ruwe getallen die mensen bang moeten maken. (Deze nummers zijn misleidend, zoals Ik zal uitleggen in een beetje.) In plaats daarvan, het is hoe deze cheerleaders worden gewond dat moet reden tot bezorgdheid.Cheerleading verschilt op één kritische manier van elke andere middelbare schoolsport (waarvoor blessure-tracking gegevens beschikbaar zijn): meer cheerleaders raken gewond tijdens de training dan in de competitie. En dat is de reden waarom cheerleading ‘ s officiële aanwijzing als een sport kan een lange weg in de richting van het verminderen van het aantal blessures die het riskant te maken.

de vroegste incarnatie van middelbare school cheerleading-denk aan meisjes in schoolletter truien en dikke rokken die een voetbalteam aanmoedigen-is veranderd in een hypercompetitieve en acrobatische instelling. En alle salto ‘ s, worpen, sprongen en menselijke piramides hebben geresulteerd in meer verwondingen. Veel meer verwondingen. Daarom is het verleidelijk geweest voor mediaorganisaties om ruwe cijfers te rapporteren.

maar het is het percentage letsel dat telt.3

een percentage maakt een wereld van verschil in hoe mensen gevaren en risico ‘ s interpreteren. Bijvoorbeeld, als ik je zou vertellen dat er 179 niet uitgelokte haaienaanvallen waren in de VS van 2006 tot 2010, zou je bang kunnen worden. Maar als ik dat omzet in een percentage — door er rekening mee te houden dat 200 miljoen mensen elk jaar stranden bezoeken, en ze bezoeken ze meerdere keren — dan laat dat zien dat de kans om aangevallen te worden door een haai 1 op 11,5 miljoen is. Dat is veel minder beangstigend.Ook wanneer we rekening houden met hoeveel middelbare scholieren deelnemen aan cheerleading, krijgen we een ander perspectief op “the most dangerous sport” verhaal.4

de auteurs van het eerder genoemde rapport hebben twee participatienummers aan cheerleading genoemd. Een persbericht uit 2009 van de National Federation of State High School Associations zei dat er 400.000 middelbare school cheerleaders in de VS waren (het aantal maakte echter geen onderscheid tussen competitieve en niet-competitieve cheerleaders.) Een 2010-11 High school participation survey toonde significant lagere deelname: 96.718 meisjes en 2.846 jongens voor een totaal van bijna 100.000 deelnemers aan competitieve cheerleading teams.

de auteurs besloten bij de schatting van het schadepercentage de 100 000 telling te volgen. Omdat er één catastrofaal letsel was dat schooljaar, zeiden ze dat het effectieve percentage één catastrofaal letsel per 100.000 deelnemers was. Als ze waren gegaan met de meer inclusieve schatting, zouden ze 0,25 catastrofale verwondingen per 100.000 deelnemers krijgen. Een paar jaar eerder, studie coauteur Frederick Mueller vertelde The Washington Post dat hij het tarief van 1982 tot 2007 geschat op 2,68 catastrofale verwondingen per 100.000 middelbare scholieren deelnemers, een cijfer afgeleid door het delen van de 67 bekende catastrofale verwondingen door een schatting van 2,5 miljoen middelbare school cheerleaders over de 25 jaar. Vergelijk die tarieven met deze andere middelbare school sporten:

het is cruciaal om perspectief te krijgen op deze cijfers. Laten we aannemen dat Mueller ‘ s schatting-2.68 catastrofale verwondingen voor elke 100.000 middelbare school cheerleaders-klopt. Ter vergelijking, elk jaar 17,9 van elke 100.000 inwoners van de staat New York worden opgenomen in het ziekenhuis voor verkeer-gerelateerde voetgangers verwondingen — bijna zeven keer hoger dan de bovengrens katastrofisch-letselpercentage voor middelbare school cheerleaders. Dus, zelfs als cheerleading de gevaarlijkste middelbare school sport is, is het misschien minder gevaarlijk dan naar het werk lopen.

maar hoe zit het met meer voorkomende, niet-catastrofale verwondingen, zoals hersenschuddingen?Dawn Comstock, professor aan de Colorado School of Public Health in Denver, beheert High School RIO, een nationale database die sinds 2005 20 middelbare school sporten heeft gevolgd. Ze verwees me naar een 2012 paper gepubliceerd in het American Journal of Sports Medicine. De paper, gebaseerd op High School RIO gegevens, keek naar hersenschuddingen onder middelbare school atleten — waar ze plaatsvonden (in de praktijk of competitie) en in welke sport — evenals de participatiegraden tijdens de 2008-10 schooljaren. De vondst?”Cheerleading is lang niet zo gevaarlijk een sport als sommige van de vorige onderzoek schilderde het te zijn,” Comstock zei. “Het heeft de 10e hoogste hersenschudding van de 20.”

hersenschuddingen zijn een dwingende dataset voor het volgen van de gevaren van een sport, omdat ze relatief vaak voorkomen, en toch ernstig genoeg zijn om te worden gerapporteerd (in tegenstelling tot, Laten we zeggen, verstuikingen en spanningen). Maar ze hebben vaak geen langetermijneffect. Hier zijn de concursiecijfers voor hersenschuddingen per 100.000 atleetblootstellingen:5

Cheerleading valt in het midden van de roedel. Het totale aantal hersenschuddingen in alle meisjessport is 41 hersenschuddingen per 100.000 blootstelling aan wedstrijdsporter; cheerleading heeft een percentage dat ongeveer drie tiende daarvan is.

maar wanneer we rekening houden met de in de praktijk opgebouwde hersenschuddingen, zien we iets interessants. In elke sport, behalve cheerleading, daalt het percentage sterk — hersenschuddingen in de praktijk gebeuren ongeveer een zesde zo vaak als hersenschuddingen in de competitie. Cheerleading was de enige sport van de 20 ondervraagden met een hoger risico op hersenschudding in de praktijk (14 per 100.000) dan in de competitie (12 per 100.000).

” wanneer we dieper ingaan op de gegevens, kunnen we eigenlijk uit te vinden waar praktijk-gerelateerde hersenschuddingen zich voordoen, ” Comstock zei. “Met cheerleading, komen ze overal voor. Ze komen voor op asfalt, op gras, op tegels. En als je erover nadenkt, als cheerleading niet wordt beschouwd als een sport, kan niet worden geboden dezelfde middelen-zelfs voor de praktijk-als andere sporten.”

hier is Comstock ‘ s theorie over waarom het letselpercentage hoger is tijdens de praktijk: Als cheerleading niet officieel is aangewezen als een sport op een school, zijn er betere kansen dat het team niet oefent op atletische matten en in plaats daarvan het opzetten in, laten we zeggen, een parkeerplaats of school cafetaria. In de competitie, echter, de studenten zijn waarschijnlijk op de juiste matten en dus minder kans op het krijgen van een hersenschudding. De rapporten van de catastrofale letselstudie van 2011 bij UNC lijken dit te bevestigen; een groot aantal letsels lijkt zowel tijdens de training als als gevolg van contact met een hard oppervlak voor te komen.

wat betekent dat? “Het herkennen van cheerleading als een sport kan eigenlijk maken de sport veiliger, omdat ze dan moet worden gegeven een aangewezen ruimte om te oefenen,” Comstock zei. Officiële sportstatus betekent dat geld, apparatuur en middelen afkomstig zijn van scholen, niet noodzakelijkerwijs van de cheerleaders zelf of alternatieve bronnen.Is er een verschil in het aantal hersenschuddingen en blessures tussen de 35 staten die van cheerleading een sport hebben gemaakt en de 15 die dat niet hebben gedaan? We weten het niet, omdat de gegevens nog niet bestaan voor dat soort determinatie. Maar Comstock ‘ s team werkt eraan.

hoewel het aantal onbeschadigde letsels bij cheerleading een headline-grabbing verhaal kan vertellen, is het belangrijk om deze cijfers in hun context te bekijken. Ja, catastrofale verwondingen gebeuren, net als hersenschuddingen. Maar rekening houdend met het feit dat veel kinderen cheerleading zijn — en dat we elke dag risico ’s kunnen nemen die nog grimmiger statistieken hebben — kunnen we een beter beeld krijgen van de werkelijke risico’ s.