waarom het CDC-Uitzettingsverbod niet echt een verbod is: ‘I Have Nowhere To Go’

toen Tiffany Robinson hoorde over een bevel van de Centers for Disease Control and Prevention om uitzettingen te stoppen, leek het alsof het reddingsvlot dat ze nodig had.

” ik dacht dat dit zou helpen,” zei Robinson, “dit zal me beschermen.”

maar Robinson ontdekte al snel dat wat vaak wordt aangeduid als de “CDC uitzetting verbod” is nauwelijks een verbod. Dit jaar na de uitbraak van de coronapandemie verloor Robinson haar baan bij het beheren van bouwplaatsen. Ze woonde in Bridge City, Texas, en worstelde om te overleven en haar drie kinderen op te voeden met werkloosheidsuitkeringen alleen. Toen ze achter raakte met haar huur, diende haar huisbaas een uitzettings zaak in.

een Texaanse rechtbank ging een vonnis in waarin Robinson ‘ s uitzetting werd bevolen, maar ze was nog steeds in haar appartement toen het CDC-bevel in werking trad.

dus ging zij naar de website van de CDC, drukte het vereiste formulier uit om te verklaren dat zij aan de criteria voldeed, ondertekende het en gaf het aan haar huisbaas. In theorie zou dat een uitzetting moeten stoppen als een huurder inkomsten heeft verloren en nergens anders heen kan.

maar op Nov. 5, Robinson ‘ s huisbaas vertelde haar dat zij en haar familie hadden 24 uur om hun bezittingen te verzamelen en uit het appartement. Dat, of de sheriff zou ze eruit zetten.

omdat ze het CDC-formulier had ingevuld, dacht Robinson dat het een bluf zou kunnen zijn. Maar ze was bezorgd genoeg om een klacht in te dienen en om hulp te smeken op de website van de officier van Justitie.

” ik kan nergens heen. Ik voldoe aan alle criteria voor bescherming,” schreef ze. “Ik heb drie kinderen die morgen dakloos zullen zijn als ik dit niet kan stoppen. Dit is verkeerd.”

maar om 9 uur stonden twee mannen en een vrouw voor haar deur. Het waren buren van hetzelfde appartementencomplex die, naar ze aanneemt, door haar huisbaas werden ingehuurd.

Robinson zei dat ze lakens en dekens van de bedden haalden, ze op de vloer spreiden en ze stapelden met elektronica, lampen, kleding, kinderschilderijen.

“alles uit de kamer, in het dekbed, bind het op als een ransel”; dan zegt ze dat ze gooide de bundels van de tweede verdieping balkon en naar beneden in de tuin beneden.

terwijl dit allemaal gebeurde, was haar 12-jarige zoon op afstand onderwijs aan het doen in zijn slaapkamer totdat ze het Wi-Fi-systeem uit de muur rukten.”I shut his bedroom door and told them that room is last,” zegt Robinson. “Hij doet schoolwerk. Ga daar niet naar binnen.”

Robinson, die onlangs gescheiden is van haar man, sprak met NPR van een hotel waar ze verblijft met haar kinderen, terwijl ze probeert een andere plek te vinden om te wonen.

uitzettingen zullen naar verwachting zonder meer hulp toenemen

voor mensen als Robinson hangt er veel af van de laatste compromise relief bill in het Congres. Als het niet op tijd voorbij gaat, zullen zo ‘ n 12 miljoen Amerikanen hun werkloosheidsuitkering de dag na Kerstmis verliezen.

“tientallen miljoenen mensen kunnen hun huis verliezen deze winter tijdens dit hoogtepunt van COVID-19,” zegt Diane Yentel, voorzitter van de National Low Income Housing Coalition. “En de gevolgen daarvan zouden catastrofaal zijn voor kinderen, voor gezinnen en voor het vermogen van ons land om de pandemie in te Dammen.”

al een studie heeft duizenden doden in Texas alleen al toegeschreven aan uitzettingen omdat ontheemde gezinnen gedwongen werden in meer overvolle leefsituaties waar ze COVID-19 gevangen en verspreidden.

daarom heeft de CDC het bevel uitgevaardigd, maar het zal aan het einde van het jaar aflopen.

het compromis covid-19 relief bill in het Congres zal naar verwachting $25 miljard voor noodhuurhulp hebben en zou het CDC-bevel tot januari kunnen verlengen.

voorstanders van huisvesting zeggen dat dat een goede zaak is. Yentel zegt dat de huurhulp hard nodig is en dat het CDC-bevel veel mensen beschermt. Maar ze zegt dat de orde zelf ook moet worden versterkt omdat er veel andere gevallen zijn waar het niet werkt.

” een van de gebreken is dat het niet automatisch is, en dus huurders moeten weten dat de bescherming bestaat en ze moeten weten welke acties te nemen om die bescherming te ontvangen, ” Yentel zegt.

de orde wordt ook anders behandeld door rechters in de VS. dus de resultaten variëren enorm, afhankelijk van waar mensen wonen of in welke rechtbank ze eindigen.

Robinson in Texas is zich daar nu goed van bewust. Ze zegt dat haar zoon nog steeds geschokt is sinds de uitzetting.

“hij heeft mijn zijde niet willen verlaten,” zegt ze. “Zelfs niet om naar het toilet te gaan, verlaat mijn zij, alsof hij buiten de deur staat.”

haar huisbaas zei in een e-mail aan NPR dat de uitzetting volledig werd voltooid via het rechtssysteem.”

het is onduidelijk wat er precies gebeurde in Robinson ‘ s geval. Rechtsbijstand advocaten zeggen dat de CDC orde heeft duistere juridische grijze gebieden – en veel rechters vaak gewoon de kant van de verhuurder.

John Pollock is een advocaat die de Nationale Coalitie voor een burgerlijk recht op een advocaat leidt, die ervoor pleit dat huurders toegang krijgen tot een advocaat voordat een uitzetting kan plaatsvinden. Hij zegt dat de meeste huurders geen advocaat hebben. “Het is in principe in elk geval, je gaat een enorme onbalans van de macht te hebben.”

hij zegt daarom dat de CDC een eenvoudig algemeen verbod op uitzettingen tijdens de pandemie zou moeten bevelen, net zoals sommige staten eerder dit jaar hadden gedaan.

hij zegt dat als er een federale moratorium als dat, ” de huurder zou niet hoeft te doen iets bevestigend te worden beschermd.”En hij zegt,” de rechtbank zou niet hoeven te krijgen in, ” nou, dekt dit deze situatie of die situatie?””

Pollock zegt dat hij ook hoort over duizenden klachten bij wetshandhavings-en rechtshulpkantoren in het hele land van mensen die het gevoel hebben dat hun huisbaas hen onjuist uitzet.

in haar geval is Robinson ervan overtuigd dat ze oneerlijk werd behandeld. Ze heeft klachten ingediend bij verschillende wetshandhavingsinstanties. Ze zegt dat ze zelfs de FBI heeft gebeld om hulp te vragen.

” ik zette het op de luidspreker zodat de kinderen het konden horen. Ze zegt dat ze wil dat ze weten dat ik niet zomaar heb opgegeven, omdat ik alles had gedaan wat ik kon doen en ik dacht dat dat ons zou beschermen.”