James Brown treedt op in de Kcop Studios op de Lloyd Thaxton Show Met Lloyd Thaxton in 1964. Brown hielp bij het populariseren van boogaloo-stijl dansen, hier getoond. Michael Ochs Archives / Getty Images Verberg bijschrift
toggle bijschrift
Michael Ochs Archives / Getty Images
James Brown treedt op in de Kcop Studios op de Lloyd Thaxton Show Met Lloyd Thaxton in 1964. Brown hielp bij het populariseren van boogaloo-stijl dansen, hier getoond.
Michael Ochs Archives / Getty Images
in de zakken van extreemrechtse en anarchistische groepen is er een woord dat vaak wordt gebruikt: “boogaloo.”In januari meldde NPR voor het eerst dat fringe bewegingen, waaronder rechtse milities en “patriotgroepen” het woord “boogaloo” begonnen te gebruiken op sociale media als een dun versluierde code voor een op ras gebaseerde of Burgeroorlog. Dergelijke discussies-die vaak bestaan in de vorm van memes en anonieme berichten op 4Chan, Reddit en Facebook – groepen-zijn kritisch over de regering, moedigen geweld en gewapend verzet aan en maken vaak gebruik van racistische en xenofobe taal.
hoewel het vinden van het grootste deel van de rechtse boogaloo-inhoud door de messageboards moet worden kammen of toegang moet krijgen tot beveiligde Discord-servers, zijn voorstanders van boogaloo uit de schaduw gestapt. Een dergelijke “Boogaloo Boy” uit Texas werd gearresteerd in April na te dreigen met het vermoorden van politieagenten op Facebook Live; hij had eerder memes gedeeld van boogaloo Facebook groepen.
het coronavirus heeft de roep van extremisten om “boogaloo” versneld, volgens de New York Times, en de verplichte lockdowns worden gebruikt als bewijs van een steeds totalitarischer staat. Een April rapport van de Tech Transparency Project bleek dat nieuw gecreëerde boogaloo groepen op sociale media hebben geprofiteerd van pandemie-gerelateerde ontevredenheid, het trekken van tienduizenden leden tijdens quarantaine alleen. Nu extreemrechts de krantenkoppen haalt met zijn perversie van boogaloo, is er een nieuwe kans om meer te weten te komen over de echte geschiedenis van het woord. Boogaloo is geen cultuuroorlog, maar eerder een culturele brug die een opleving ervaart. En de racistische samenwerking van Extreem-rechts heeft een vreemde ironie: boogaloo werd ontwikkeld door en voor zwarte en bruine gemeenschappen.Soms gestileerd als bugalu, boogaloo is zowel een dans en muzikaal genre. Het is het meest populair een mix van Latijnse stijlen, zoals mambo, cha cha en pachanga, met doo-wop en soul. En het is vrolijk en makkelijk om op te dansen — een vrije dans waar lichamen op tijd rukken op de muziek. Ellebogen en armen worden gegooid naar de zijkanten of over de schouders, en dansers zijn vrij om zo veel fancy voetenwerk toe te voegen als ze kunnen. Het woord boogaloo wordt toegeschreven aan verschillende bronnen in de Verenigde Staten In de jaren 50 van de vorige eeuw speelde Kent Harris liederen als Boogaloo and His Gallant Crew. Toen kwam Tom en Jerrio ’s 1965 soul-twist hit” Boo-ga-loo ” in de jaren 1960; het Chicago duo naar verluidt gecrediteerd het woord aan een dans lokale tieners had gebracht naar het Midwesten van Spanish Harlem.
toch beweren sommige geleerden dat boogaloo ‘ s oorsprong kan worden getraceerd tot Bogalusa, La., waar The Deacons for Defense and Justice de Klu Klux Klan in het midden van de jaren’60 confronteerde en mogelijk James Brown inspireerde, die door het zuiden toerde op het Chitlin Circuit en een dance en zijn single uit 1966 naar de stad had kunnen vernoemen (hoewel een archiefvideo Brown dancing The boogaloo al in 1963 laat zien).
James Brown, dancing The Boogaloo
YouTube
het Amerikaanse publiek was al lang geboeid door novelty en Rage dansen zoals de aardappelpuree en de twist, die ze zagen op Programma ‘ s als American Bandstand, Shindig en, later, Soul Train. Als de extreem populaire James Brown verscheen op een programma dansen in een nieuwe stijl, zouden die bewegingen deel worden van het publieke discours-met inbegrip van de boogaloo. Funk en soul artiesten werkten de boogaloo voor decennia, met inbegrip van Brown en de fantastische Johnny C, wiens “Boogaloo Down Broadway” gekraakt de Billboard top 10 in 1967.
voor degenen die niet bekend zijn met het muziekgenre, kan “boogaloo” echter gemakkelijker een film oproepen die alleen tangentieel gerelateerd is aan de dans: Breakin’ 2: Electric Boogaloo. De 1984 flop-turned-cult klassieker over breakdancing naar verluidt kreeg zijn ondertitel van de artiestennaam van een van de sterren: Michael “Boogaloo Shrimp” Chambers. Terwijl de film nu met liefde wordt herinnerd, wordt de zin “Electric Boogaloo” al meer dan een decennium gebruikt als afkorting voor een onnodig vervolg. “Je ziet dit helemaal terug naar de tweede Bush herverkiezing, , George Bush 2: Electric Boogaloo,” zegt James Stone Lunde, een graduate onderzoeker aan UC Berkeley ‘ s history department die is de voorbereiding van een paper over de rechtervleugel internet cultuur.
Turbo (Michael Chambers) danst op het plafond in een scène uit ‘Breakin’ 2.’
TM & © MGM (1984) YouTube
het is deze film die “boogaloo” veranderde in een meme — en, na verloop van tijd, gevangen met extremisten die misschien nostalgisch waren voor het “witte Amerika” van de jaren ‘ 80. het woord klinkt immers grappig en alliteratief, waardoor het gemakkelijk is om in de hersenen te blijven en zich te verspreiden in een steeds meer zelfreferentiële internetcultuur, Lunde stelt. Zelfs in de jaren ‘ 60 trok de auditieve aantrekkingskracht van het woord “boogaloo” de aandacht van een artiest die één van zijn levende legendes zou worden: Joe Bataan, een Afro-Filipijnse zanger en bandleider. “Ik vond het een leuke term, zoals de Watusi of een andere dans”, zegt Bataan.
hij sprong met zijn hoofd in de boogaloo-scene van New York, die in 1967 in volle gang was in de Latino-gemeenschappen van de stad. Muzikanten als Ricardo Ray, Joe Cuba en Johnny Colón waren de jonge Afro-Latino ’s die het genre heilig verklaren; zij zetten boogaloo’ s sonische standaard als uptempo, aanstekelijk en enigszins amateuristisch. Het was een geluid gemaakt door de jeugd, voor de jeugd. Deze tienermuzikanten – velen van hen groeiden op in El Barrio, of Spanish Harlem, met zwarte en Latinx vrienden – weigerden de Latijnse muziektraditie van het eerst werken onder gevestigde bandleiders te volgen, en cementeerden boogaloo als een inherent politiek genre vanwege zijn niet-conformistische waarden en toewijding aan de multi-etnische fusie van ziel en traditionele Latijnse klanken.
de Latijnse boogaloo-scene ontwikkelde zich gedeeltelijk op het podium toen jonge bands — soms vier keer per nacht speelden voor een publiek dat probeerde oud te lijken-leerden dansen, kleden en hun instrumenten vakkundig bespelen voor een publiek. Ze repeteerden in kelders en kerken van appartementen, en traden voor weinig geld op in buurthuizen en enkele van de grotere clubs van de stad in een tijd waarin meer mainstream, “volwassen” Latijnse muziek in verval was.
” de boogaloo komt langs en, pow, alles begint weer te werken. De boogaloo, denk ik, was iets dat mensen overbrugde, dat culturen overbrugde, dat culturen overstegen,” Johnny Colón vertelde Wax Poetics magazine in 2010. “Zonder twijfel iets dat voortkomt uit het resultaat van een milieu-effect. Het is net graffiti.”
of de boogaloo nu systematisch werd vernietigd door platenlabels, zoals sommige boogaloo-veteranen beweren, of smaak gewoon evolueerde om salsa te bevorderen, boogaloo verdween van draaitafels door de jaren 1970. Toch hebben de muziek, en de free form dancing die daarbij hoort, een opleving ervaren naast het straaltje van minder opvallende extremistische praatjes. Bands als Sharon Jones and The Dap-Kings, het New Yorkse Spanglish Fly en het uit L. A afkomstige Boogaloo Assassins behoren tot een nieuwe generatie van appreciators die, Naast DJ ‘ s en verzamelaars, boogaloo tot een relevante, positieve boodschap blijven maken voor fans van Latin music, funk en soul. Boogaloo legende Joe Bataan geeft de extremisten niet veel aandacht aan het gebruik van boogaloo. “Als mensen die term op een denigrerende manier gebruiken, is dat vanwege onwetendheid”, zegt hij.
James Stone Lunde maakt zich ook niet al te veel zorgen. “Zelfs mensen die zich bewapenen voor verzet tegen wat dan ook zullen zijn gestopt met het gebruik van dat woord en zijn verhuisd naar een ander woord in 15 jaar tijd,” zegt hij. “Boogaloo bestaat al 60 jaar. Internetmemen duren niet zo lang.”