ik denk dat het begrijpen van informatie over de hersenen essentieel is om een basis te leggen voor woedebeheersing. Je hersenen zijn het centrum van je logica en emoties. Door te begrijpen hoe je lichaam werkt, kun je beter begrijpen waarom je denkt en voelt wat je doet als je boos bent.
wetenschappers hebben een specifiek deel van de hersenen, de amygdala genaamd, geïdentificeerd als het deel van de hersenen dat angst verwerkt, woede veroorzaakt en ons motiveert om te handelen. Het waarschuwt ons voor gevaar en activeert de vecht-of vluchtreactie. Onderzoekers hebben ook ontdekt dat de prefrontale cortex het gebied van de hersenen is dat redeneren, oordeel controleert en ons helpt logisch te denken voordat we handelen.Stereotiep gezien worden vrouwen als emotioneel en mannen als logisch, maar de biologie onthult dit als onwaar. Vreemd genoeg is het omgekeerde waar. Wetenschappers hebben ontdekt dat mannen een groter deel van hun hersenen hebben gewijd aan emotionele reacties en een kleiner gebied voor logisch denken dan vrouwen. Dit is logisch als je de energie die nodig is om waakzaam te zijn voor zelfbescherming te overwegen. Mannen zijn sterk gemaakt voor jacht, competitie en dominantie. Hun krachtige emotionele uitbarstingen van woede, gezien door de hunter gatherer lens, zijn nuttig om te komen op de top tijdens een confrontatie.
mannen in de jager-verzamelaars wereld hadden een grote amygdala nodig om snel te reageren bij het scannen van het terrein op potentieel gevaar: is dit slecht? Kan het me pijn doen? Als de informatie als gevaarlijk wordt geregistreerd, zendt de amygdala een noodsignaal uit naar de hele hersenen, wat op zijn beurt een cascade van fysiologische reacties veroorzaakt van een snelle hartslag tot verhoogde bloeddruk tot gespannen spieren tot het vrijkomen van adrenaline. Binnen milliseconden exploderen mannen van woede of bevriezen ze van angst, lang voordat hun prefrontale cortex kan begrijpen wat er gebeurt.
bijvoorbeeld, stel dat je in een druk restaurant bent en het lawaai van gebabbel van tientallen gesprekken vult de lucht. Plotseling laat een ober een dienblad vallen met verschillende glazen, die crasht en verbrijzelt als ze de vloer raken. Automatisch komt het restaurant tot een dramatische stilstand als iedereen tegelijkertijd tot een stilte valt. Er is een instinctieve reflex om te stoppen en te bevriezen wanneer er een plotseling hard geluid is.
dit roept het belangrijke punt op dat de hersenen niet onmiddellijk weten of een ervaring echt of ingebeeld is. Hoe kan dit? Terwijl de amygdala en de prefrontale cortex naar hetzelfde doel werken, om je te helpen overleven, komen ze vanuit verschillende richtingen op het probleem af.
zeg dat je een film kijkt. Als het een enge film is en je hoort een geluid buiten, zal je amygdala zeggen, Sta op en doe de deur op slot. Je prefrontale cortex weet dat er geen bijlmoordenaar buiten is, maar je zal waarschijnlijk opstaan en de deur toch op slot doen. Of zeg dat je naar een trieste film kijkt. Je weet dat het een film is en niemand stierf, maar je kan toch beginnen te huilen. Al deze omstandigheden zetten valse alarmen af, die hetzelfde niveau van gevoel ontketenen alsof de echte gebeurtenis aan het gebeuren was. Dit betekent dat als de hersenen niet kunnen vertellen wat gevaarlijk is en wat niet, alles lijkt alsof een bedreigd.
de emotionele reactie van amygdala biedt een mechanisme om de beperking van het redeneren van de prefrontale cortex te omzeilen. Bijvoorbeeld, de prefrontale cortex zal zich herinneren hoe je ex-partner eruit ziet, die kleine brunette die je dumpte voor een nieuwe minnaar. Het is de amygdala die verantwoordelijk is voor de golf van woede die je lichaam overstroomt als je iemand ziet die zelfs vaag lijkt op je voormalige partner.
en” vaag ” is hier het juiste woord. Want als de amygdala probeert te beoordelen of een huidige situatie gevaarlijk is, vergelijkt ze die situatie met je verzameling van emotioneel geladen herinneringen uit het verleden. Als er ook maar enigszins gelijkende sleutelelementen zijnhet geluid van een stem, laat de uitdrukking op een gezichtje amygdala onmiddellijk zijn waarschuwende sirenes en een bijbehorende emotionele explosie Los.
dit betekent dat zelfs vage gelijkenissen angstsignalen in de hersenen kunnen veroorzaken, die u waarschuwen voor een bedreiging. Dit valse alarm gebeurt omdat het doel is om te overleven, is er een voordeel om eerst te reageren en later te denken.