WWII and the Fair Employment Practices Committee

WWII highlights uit de archieven en collecties van de Truman Library

Marching to Victory: Civil Rights
5 juni 1945

President Truman wist dat de overwinning in de Tweede Wereldoorlog afhankelijk was van de volledige deelname van “alle beschikbare arbeiders ongeacht ras, geloof of kleur.”Toen het Congres abrupt de kredieten voor de Fair Employment Practice Committee (FEPC) – het Agentschap dat verantwoordelijk is voor het beschermen van Amerikanen tegen discriminatie in de defensie – industrie of de overheid-in de lente van 1945, Truman gestart met een gepassioneerde verdediging van de FEPC en burgerrechten.In een brief aan voorzitter Adolph Sabath van de Commissie voor het reglement van het Huis van afgevaardigden op 5 juni 1945 drong president Truman aan op onmiddellijke maatregelen voor de oprichting van een permanente commissie voor eerlijke werkgelegenheid, die al weken vastzat in de Commissie voor het reglement.”Het is ondenkbaar om op dit moment af te zien van het fundamentele principe waarop de Fair Employment Practice Committee werd opgericht”, schreef president Truman in een brief aan de voorzitter van de House Rules Committee, Adolph J. Sabath. De reden: “de oorlog is nog niet voorbij. In feite ligt er een bitter en dodelijk conflict voor ons.”

totale oorlog vereiste deelname van alle mensen, ongeacht ras. Het defunderen van de FEPC bedreigde minderheidsarbeiders, defensiewerk zelf, en de principes waar Amerika voor vocht.

“discriminatie in de kwestie van de werkgelegenheid tegen goed gekwalificeerde personen vanwege hun ras, geloof, of kleur is niet alleen on-amerikaans van aard, maar zal uiteindelijk leiden tot industriële conflicten en onrust,” evenals wijdverspreide armoede.Als voorbode van zijn ‘watershed Executive Order 9981’ dat rassendiscriminatie in het leger zou afschaffen, benadrukte Truman dat een eerlijk werkgelegenheidsbeleid verder moet gaan dan de oorlogsinspanning.

” het beginsel en het beleid van eerlijke werkgelegenheid moeten permanent worden vastgelegd als onderdeel van onze nationale wetgeving”, verklaarde hij. Hoewel Truman in 1945 slechts een gedeeltelijke overwinning behaalde voor de burgerrechten – het Congres stemde voor de financiering van de FEPC voor een jaar voordat hij definitief werd gesloten – zou hij na de Tweede Wereldoorlog een gedenkwaardige strijd voeren met de Zuidelijke Democraten voor de burgerrechten. In de naoorlogse jaren zou Truman het Comité voor burgerrechten van de President oprichten en voortbouwen op hun bevindingen om aan te dringen op een breed pakket van progressieve wetgeving, waaronder een permanente FEPC.

geschreven door Will Hickox, Ph. D. Hij schreef voor The New York Times en werkte mee aan verschillende digitale geschiedenisprojecten.