definities van biomedisch onderzoek
woorden die worden gebruikt om verschillende soorten biomedisch onderzoek te beschrijven
Biomedisch Onderzoek: het wetenschappelijke gebied dat gewijd is aan de studie van de processen van het leven, de preventie en behandeling van ziekten, en de genetische en omgevingsfactoren die verband houden met ziekte en gezondheid.
fundamenteel of “zuiver” onderzoek: onderzoek dat wordt uitgevoerd om de basiskennis en het begrip van de fysische, chemische en functionele mechanismen van levensprocessen en ziekten te vergroten. Het is fundamenteel en niet gericht op het oplossen van een bepaald biomedisch probleem bij mensen of dieren. Dit type onderzoek omvat vaak observeren, beschrijven, meten en experimentele manipulatie en levert de bouwstenen waarop de andere soorten onderzoek (toegepast en klinisch) zijn gebaseerd. Een basisonderzoeker wil bijdragen aan de opslag van kennis over hoe levende dingen werken. Experimenten van een fundamentele onderzoeker voegen stukken toe aan de immens complexe puzzels van het leven.
voorbeelden van fundamenteel onderzoek:
hoe brengen zenuwen signalen over naar de hersenen via biochemicaliën?
hoe veranderen smaak en geur met de leeftijd?
hoe regenereert het lichaam van een octopus een afgehakte tentakel?
Toegepast Onderzoek: Onderzoek dat gericht is op specifieke doelstellingen zoals de ontwikkeling van een nieuw geneesmiddel, therapie of chirurgische ingreep. Het gaat om de toepassing van bestaande kennis, waarvan een groot deel wordt verkregen door fundamenteel onderzoek, op een specifiek biomedisch probleem. Toegepast onderzoek kan worden uitgevoerd met dieren, niet-dierlijke alternatieven zoals computermodellen of weefselculturen, of met mensen.
voorbeelden van Toegepast Onderzoek:
welk geneesmiddel kan worden ontwikkeld om kanker van de huid te helpen genezen?
kunnen we het lichaam van een MUIS” leren ” om een afgehakt been te regenereren?
klinisch onderzoek: gebruik maken van de kennis die is opgedaan in fundamenteel en toegepast onderzoek om (in het algemeen met mensen) onderzoek uit te voeren naar de behandeling van ziekte of dysfunctie op een nieuwe manier.
onderzoek dat plaatsvindt in een ziekenhuis of klinische omgeving en gericht is op de behandeling van specifieke ziekten bij mens en dier en andere kwalen. Klinisch onderzoek bouwt voort op de kennis die wordt geleerd door toegepast en fundamenteel onderzoek. Klinisch onderzoek wordt uitgevoerd op mensen en krijgt vorm in behandelingen en medicijnen die de menselijke gezondheidszorg direct verbeteren.
voorbeelden van klinisch onderzoek:
Wat zijn de bijwerkingen van een specifiek nieuw geneesmiddel?Biologische modelsysteem: een systeem dat kan worden waargenomen in plaats van het oorspronkelijke systeem, mens of dier, dat van ultiem belang is voor het onderzoek.
onderzoekers gebruiken modellen omdat ze helpen vragen te beantwoorden die niet konden worden beantwoord met behulp van het oorspronkelijke systeem met de bestaande technologie en methoden. Door een model te gebruiken, verhogen onderzoekers hun vermogen om bepaalde functies te isoleren en te bestuderen die te complex zouden zijn om te bestuderen of onmogelijk om in het oorspronkelijke systeem te isoleren.
soorten modellen gebruikt in biomedisch onderzoek:
hele levende dieren (menselijk en niet-menselijk)
levende systemen bestaande uit monsters van het oorspronkelijke dier (d.w.z. weefselkweek)
niet-levende mechanische of moleculaire systemen
wiskundige modellen (d.w.z. computersimulaties)