Pilosebaceous eenheden bestaan uit de haarfollikel en talgklieren. Zij zijn gespecialiseerde epidermale adnexal structuren die verantwoordelijk zijn voor haargroei en het houden van haar gezond.
de haarfollikel bestaat uit de haarbol in het onderste gedeelte van de haarfollikel en de haarschacht, die uit de haarfollikel komt. Talgklieren zijn verbonden met haarfollikels en produceren talg, een vette stof die haar en huid gehydrateerd houdt.
tumoren die uit de haarfollikel ontstaan, maken deel uit van een grote en diverse groep neoplasmata die adnexale huidtumoren worden genoemd. Haarfollikeltumoren kunnen goedaardige of kwaadaardige gezwellen zijn.
| Benign hair follicle tumours | Malignant hair follicle tumours |
|---|---|
|
|
klik voor meer informatie op individuele haarfollikeltumoren en hun pathologie.
tumoren met talgklieren omvatten:
- sebaceous hyperplasia
- sebaceous naevus
- sebaceoom / talgadenoom
- talgkliercarcinoom.
behandeling van haarfollikeltumoren
de meeste haarfollikeltumoren zijn goedaardig en kunnen worden verwijderd met lokale volledige chirurgische excisie. Het is echter belangrijk om een correcte diagnose te stellen van de uitgesneden tumor voor het geval de patiënt risico loopt op interne maligniteiten. Sommige specifieke haarfollikeltumoren worden gezien in syndromen geassocieerd met interne maligniteiten,b.v. trichilemmomen in de ziekte van Cowden. Ook hebben veel goedaardige tumoren een kwaadaardige tegenhanger die, hoewel zeldzaam, lokaal agressief kan zijn en het potentieel hebben om zich te verspreiden en metastaseren.
om een nauwkeurige diagnose van adnexale huidtumoren te bereiken, dient de pathologische evaluatie van huidmonsters te worden ondersteund met de volgende informatie::
- leeftijd en geslacht van de patiënt
- plaats (en) van de laesie
- groeisnelheid van de tumor
- laesie is solitair of meerdere
- alle geassocieerde erfelijke of systemische ziekten.
kleine of oppervlakkige biopsie van een laesie wordt niet aanbevolen omdat dit kan leiden tot een onnauwkeurige diagnose. Diepe en perifere chirurgische resectie marges moeten worden uitgevoerd om volledige excisie te verzekeren. Patiënten met maligne tumoren dienen nauwlettend gevolgd te worden op mogelijke regionale en verre metastase.