Multivariate analyse werd uitgevoerd om te beoordelen significante verschillen tussen elektrolyten, serum magnesium en succesvolle reanimatie een hartstilstand slachtoffers in een prospectieve gecontroleerde studie. Tweeëntwintig hartstilstandslachtoffers met ventriculaire fibrillatie of tachycardie, elektromechanische dissociatie of asystolie werden vergeleken met 19 vergelijkbare controlegroepen zonder ventriculaire aritmieën. Van de controlegroep was er één hypermagnesemisch (5%), 17 normomagnesemisch (90%) en één hypomagnesemisch (5%). In de arrestatiegroep waren er acht hypermagnesemisch (36%), negen normomagnesemisch (41%) en vijf hypomagnesemisch (23%). Dertien van de 22 slachtoffers van een hartstilstand (59%) hadden een abnormaal serummagnesiumgehalte. Alle hypermagnesemische en hypomagnesemische patiënten overleden (100%). In de normomagnesemische groep werden vier van de negen (44%) succesvol gereanimeerd. Er werd een positieve correlatie vastgesteld tussen normomagnesemie en succesvolle reanimatie (p < .01). Er was geen correlatie tussen andere elektrolyten en succesvolle reanimatie (p > .05).