American Experience

de soldaten van Ft. Stoddert, Louisiana Territory, nam de voortvluchtige Aaron Burr op een Februari ochtend in 1807, op een modderige weg in de buurt van het gehucht Wakefield. Burr ‘ s val uit de gratie leek totaal. De voormalige vicepresident, die zich net zo mooi had gekleed als ieder staatshoofd, droeg een gehavende beverhoed en een wollen jas. De dandy die vrouwen had gecharmeerd door de score droeg een scruffy gewas van snorharen. Aaron Burr was zes maanden eerder naar het Westen gereisd om zijn eigen rijk uit te bouwen. Nu zou hij terugkeren naar het Oosten om terecht te staan voor verraad.Bijna 200 jaar later zijn de precieze details van wat bekend werd als de Burr Conspiracy-Aaron Burr ‘ s poging om de westelijke staten en het Louisiana Territorium los te maken van de Unie-nog onbekend. Maar de samenzwering begon waarschijnlijk ergens in het begin van 1804, enkele maanden voordat Burr Alexander Hamilton doodde in een duel. Vice President Burr ‘ s politieke hoop in het Oosten vervaagde tegen die tijd. En nadat hij Alexander Hamilton doodde in een duel op 11 juli, zouden ze volledig sterven. Maar Burr zag een kans om zijn fortuin te doen herleven. Als het Oosten hem niet zou kronen, zou het Westen het wel doen.Burr wierp zijn ogen op het nieuw verworven grondgebied van Louisiana. Het land was grotendeels onrustig. De grenzen werden betwist door Spanje. En veel van zijn bewoners spraken openlijk over afscheiding. Burr geloofde dat met een relatief klein en goed bewapend leger, hij kon wrikken grondgebied van Louisiana en bouwen zijn eigen rijk. Misschien neemt hij zelfs Mexico in.Burr zou mankracht nodig hebben om zijn doelstellingen te bereiken. Zijn belangrijkste mede-samenzweerder was generaal James Wilkinson, opperbevelhebber van het Amerikaanse leger. Arrogant, gewetenloos, en overdreven dol op drank, had Wilkinson bevriend Burr tijdens de revolutie. Burr had President Thomas Jefferson overtuigd om Wilkinson te benoemen tot gouverneur van Noord-Louisiana.Ondanks zijn fouten was Wilkinson een logische keuze voor Burr. Als opperbevelhebber controleerde Wilkinson het leger en kon hij zonder argwaan door het Westen trekken om allianties te cultiveren. Maar Burr trolde ook de wateren voor supporters met nog meer macht.In augustus 1804 nam de vicepresident contact op met Anthony Merry, de Britse Minister van de Verenigde Staten. Burr bood aan om Groot-Brittannië te helpen Westelijk grondgebied van de Verenigde Staten over te nemen. Merry stuurde onmiddellijk een bericht naar Groot-Brittannië, waarin Burr ‘ s aanbod om “een scheiding van het westelijke deel van de Verenigde Staten” uit te voeren van de rest van het land. In ruil daarvoor wilde Burr geld en schepen om zijn verovering uit te voeren.In April 1805, kort na het einde van zijn ambtstermijn als vicepresident, reisde Burr naar het Westen voor een verkenningsmissie. In stad na stad liet hij hints van de komende expeditie vallen. En in stad na stad, ontmoette hij mannen waarvan hij geloofde dat ze hem zouden steunen in zijn onderneming. Een van deze mannen, Harman Blennerhassett, zou een trouwe volgeling zijn. Blennerhassett, een excentrieke Ierse Heer, was naar de Verenigde Staten gekomen met een fortuin in de hand. Op een klein eiland in de Ohio rivier bij Marietta, had hij zelf een herenhuis gebouwd. Daar, met zijn vrouw en kinderen, leefde hij een leven van luxe. Maar dankzij Aaron Burr ’s plan zou Blennerhassett’ s paradise spoedig instorten. Burr vervolgde zijn westelijke Odyssee, bezocht met Wilkinson een fort in het westen en dropte zuidwaarts naar New Orleans. Tegen de tijd dat Burr terugkeerde naar Washington in November, had hij een aantal supporters, waaronder voormalige U. S. Senator Jonathan Dayton en leden van de Mexico Society, een groep van New Orleans zakenlieden die voorkeur annexatie van Mexicaans grondgebied in het Westen.
toch bleven er problemen bestaan. De steun van de Britten was nog niet aangekomen. In feite zou het nooit-noch zou de hulp van Spanje. Misschien erger, geruchten over Burr ‘ s plannen waren begonnen te circuleren en waren zelfs gepubliceerd in oostelijke kranten. Onbewogen zette Burr zijn zoektocht naar steun voort.
ondertussen begon het grensconflict met Spanje aan te wakkeren. Dit past perfect in Burr ‘ s plan. Jefferson zou Wilkinson met Amerikaanse troepen naar Louisiana sturen. In naam van de Amerikaanse soevereiniteit konden Wilkinson en Burr Texas of zelfs Mexico aanvallen. Burr kon zich dan tot heerser van de veroverde landen verklaren. Toen Burr eindelijk klaar was om verder te gaan, stuurde hij een gecodeerde brief naar Wilkinson waarin hij zijn plannen uiteenzette. Het document zou bekend worden als de Cipher Letter, en zou prominent aanwezig zijn bij Burr ‘ s verraad proces. Burr vertrok uit Pittsburgh in augustus 1806. Zijn eerste stop was Blennerhassett ‘ s, waar hij de Ier beval zijn eiland als militair kamp op te richten. Toen Burr hobnobbelde rond Ohio, Kentucky en Tennessee, werd de stroom van geruchten over hem een stortvloed. Bijzonder problematisch voor Burr was de Amerikaanse rechtbank in Frankfort, Kentucky. Burr werd drie keer door de rechtbank opgeroepen om beschuldigingen van verraad te beantwoorden. Elke keer dat hij werd vrijgesproken.Begin December 1806 was Burr ‘ s plan volledig in duigen gevallen, hoewel hij het niet wist. Wilkinson, die nu geloofde dat Burr ‘ s plan zou mislukken, koos ervoor om zijn eigen huid te redden. Op 9 oktober had hij een brief gestuurd aan president Thomas Jefferson waarin hij de samenzwering uiteenzette, maar zonder Burr te noemen. Jefferson reageerde met een staakt-het-vuren. Burr werd niet specifiek genoemd, maar dat hoefde niet. De kranten stonden vol verraad, en Burr ‘ s naam was prominent aanwezig. Op 9 December 1806 sloegen de autoriteiten de eerste slag tegen Burr. Ohio milities veroverden de meeste van zijn boten en voorraden op een Marietta werf. Op 11 December viel de militie het eiland Blennerhassett binnen, maar de meeste mannen waren al stroomafwaarts gevlucht. Blennerhassett ‘ s herenhuis werd geplunderd.Toen Burr tegen het einde van December een ontmoeting had met Blennerhassett bij de Ohio-rivier, verwachtte hij een klein leger. In plaats daarvan ontmoette hij een leger van minder dan 100 man. Een minder ambitieuze (of wijzer) leider zou zijn gestopt. Maar Burr ging verder, pakte wat nieuwe rekruten hij kon toen ze over de Mississippi dreven. Bij Bayou Pierre, slechts 50 km boven New Orleans, kwam de laatste klap. Een vriend gaf Burr een New Orleans krant. Het kondigde een beloning aan voor de gevangenneming van Aaron Burr en reproduceerde een volledige vertaling van de gecodeerde brief die Burr naar Wilkinson had gestuurd. Burr gaf zich over aan de autoriteiten van Bayou Pierre en werd voorgeleid voor een grand jury. Burr en zijn mannen stonden erop dat ze niet van plan waren om het Amerikaanse grondgebied aan te vallen, en de jury slaagde er niet in om een aanklacht in te dienen. Toch beval een van de twee betrokken rechters Burr terug te keren naar de rechtszaal. Ervan overtuigd dat hij op de rails zou worden gezet, vluchtte Burr de wildernis in. Op 13 februari 1807 werd een natte en bedorven Burr gevangen genomen en naar de federale rechtbank in Richmond, Virginia gebracht, om terecht te staan voor verraad.Dit was echt het proces van de eeuw, en Aaron Burr vocht voor zijn leven. Zowel de aanklager als de verdediging gebruikten de Versleutelbrief om hun zaak te bewijzen. Maar uiteindelijk nam de Versleutelingsbrief een achterbank naar een ander, nog meer gerenommeerd document: de grondwet, die verraad heel specifiek definieert. Rechter John Marshall van het Hooggerechtshof drong aan op absolute naleving van deze strikte definitie-waaraan Burr ‘ s acties niet voldeden. En dus werd hij vrijgesproken.
maar als Burr zegevierde in de rechtbank, verloor hij in de rechtbank van de publieke opinie. In heel Amerika werd hij verbrand in beeltenis. Verschillende staten dienden extra aanklachten tegen hem in en hij leefde in angst voor zijn leven. Burr vluchtte wijselijk weer-deze keer naar Europa, waar hij zonder succes probeerde Engeland en Frankrijk te overtuigen om andere Noord-Amerikaanse invasiecomplotten te steunen.Na vier jaar ballingschap keerde Aaron Burr terug naar Amerika. Halverwege 1812 stond het land op het punt van oorlog met Groot-Brittannië, en de Burr samenzwering leek oude geschiedenis. Aaron Burr zette zijn dakpan in New York als advocaat en vond klaar zaken. Hij zou de rest van zijn leven in relatieve obscuriteit leven, zijn dromen van imperium voor altijd ongedaan gemaakt.