in 1968, University of California Berkeley afgestudeerde studenten Emma Gee en Yuji Ichioka nodig had een naam voor hun studentenorganisatie, die was gericht op het vergroten van de zichtbaarheid van activisten van Aziatische afkomst. Terwijl de Black Power-beweging, de American Indian Movement en anti-oorlogsbewegingen zich uitbreidden, zagen Gee en Ichioka een kans. Ze wilden een term bedenken die alle verschillende groepen mensen van Aziatische afkomst samen zou brengen onder één, grotere paraplu.Ze noemden hun groep de Asian American Political Alliance (AAPA) — wat het eerste publieke gebruik van de term “Asian American.”Asian American” is nu overal, van Aziatische Amerikaanse studies afdelingen in universiteiten tot May ‘ s aanwijzing als Asian Pacific American Heritage Month, maar dit was niet altijd het geval. Voor de opkomst, mensen van Aziatische afkomst in de VS zou over het algemeen verwijzen naar zichzelf door hun specifieke etnische subgroep, zoals Japans-Amerikaanse, Filipino-amerikaanse, enzovoort. Wanneer een brede term werd gebruikt, was het vaak “Oosters”, die racistische en kolonialistische connotaties had. Maar “Aziatisch-Amerikaans” was niet alleen een handige overkoepelende term: door deze subgroepen taalkundig te verenigen, hielp het ook activisten te verenigen in hun strijd voor grotere gelijkheid.
” er waren zoveel Aziaten in de politieke demonstraties, maar we hadden geen effectiviteit. Iedereen was verloren in de grotere rally. We dachten dat als we ons achter ons eigen vaandel zouden scharen, achter een Aziatisch-Amerikaanse vaandel, we een effect zouden hebben op het grote publiek. We konden de invloed uitbreiden buiten onszelf, naar andere Aziatische Amerikanen,” Ichioka zei later in een interview met Yến Lê Espiritu, auteur van Asian American Panethnicity: Bridging Institutions and Identities.Gee en Ichioka waren niet alleen strategisch in hun naamgeving, maar ook in hun organisatiemethoden. Om leden te werven, zochten de twee naar studenten met Aziatische achternamen op de directory ‘ s van verschillende campus politieke groepen. “Het is zeer belangrijk dat Ichioka en Gee gebruikte de methodologie van het trekken van alle Aziatische achternamen-in plaats van gewoon proberen om leden van een enkele etnische groep te identificeren—omdat het aantoont dat vanaf het allereerste begin, AAPA werd expliciet voorgesteld als een multi-etnische groep voor alle Aziaten. Inderdaad, AAPA trok een diverse groep van Aziatische Amerikanen als de eerste leden geworven leden van hun eigen organisaties en netwerken,” schrijft Daryl Joji Maeda in Rethinking the Asian American Movement.Gee en Ichioka zelf waren een voorbeeld van de integratie van verschillende Aziatische Amerikaanse subgroepen in die tijd: Gee, die Chinees-Amerikaans was, en Ichioka, die Japans-Amerikaans was, waren een pan-Aziatisch Amerikaans koppel. “In het naoorlogse tijdperk werd de segregatie tussen Aziatische groepen verminderd, en je had verschillende Aziatische groepen samenleven, en het soort scheiding veroorzaakt door Chinatowns en Japantowns ging omlaag omdat de etnische enclaves begonnen om andere Aziatische groepen huisvesten,” legt Espiritu uit.
dat integratie echter niet het enige was dat Aziatische Amerikanen samenbracht in de jaren voor en na de invoering van de term. Discriminatie maakte geen onderscheid tussen etnische subgroepen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, de opsluiting van Japanse Amerikanen — met inbegrip van ichioka ‘ s familie — leidde andere Aziatische Amerikanen om knopen en badges die hun etniciteit weergegeven dragen, omdat ambtenaren anders zou kunnen falen om het verschil te zien. De Vietnamoorlog diende ook als een katalysator voor de Aziatische Amerikaanse organisatie, hoewel de meeste wijdverspreide anti-oorlog bewegingen niet dezelfde idealen hadden die veel Aziatische Amerikanen in gedachten hadden. “Aziaten waren kijken naar dit ontvouwen op het nieuws en realiseerde zich dat de ‘vijand’ had gezichten als hun eigen. De mainstream anti-oorlog beweging was een soort van zeggen ‘ Breng onze jongens naar huis,’ maar voor Aziaten, ze zeiden ‘stop met het doden van onze Aziatische broeders en zusters'” legt Espiritu.In 1968 vormde het Third World Liberation Front, een coalitie tussen AAPA, de Black Student Union en andere studentengroepen aan de San Francisco State University, en nam deel aan de langste studentenstaking in de Amerikaanse geschiedenis. Als gevolg daarvan, de universiteit vestigde de eerste College van etnische Studies in de VS de beweging inspireerde een tweede staking bij UC Berkeley. In 1969, ichioka, die stierf in 2002, gaf de eerste cursus aan UCLA ‘ s Asian American Studies Center, die hij ook hielp gevonden. Asian American studies afdelingen bleven vormen aan universiteiten in de VS, institutionaliseren van de term.
maar de redenen voor de Aziatische Amerikaanse eenheid zijn blijven bestaan. Decennia later, de 1982 moord op Vincent Chin, een Chinese Amerikaan, door twee blanke mannen die dachten dat hij Japans was, verder gewezen op de noodzaak van pan-Aziatische Amerikaanse mobilisatie. Het incident vond plaats in Detroit, waar de auto-industrie achteruitging, die velen de schuld van het succes van de Japanse autofabrikanten. “Het enige wat er toe deed was dat je er Aziatisch uitzag. Het feit dat een Aziaat wordt gedood, en het rechtssysteem niet opvolgt, dat vereist iedereen om samen te werken,” zegt Espiritu.
en vandaag, met de opkomst van door pandemie aangewakkerd racisme, heeft de term Aziatisch-Amerikaans zijn belang behouden. “Racisme”, zegt Espiritu, ” maakt geen onderscheid.”
Schrijf naar Anna Purna Kambhampaty op [email protected].