broedplaats
in tegenstelling tot de meeste vogelsoorten legt de keizerspinguïn zijn eieren tijdens de harde Antarctische wintermaanden mei of juni. Dit is opmerkelijk als men zich herinnert dat in die tijd van het jaar temperaturen zo laag kunnen zijn als – 40 graden Celsius, met wind van 90mph of meer. Dit zijn, in feite, twee van de redenen waarom keizerspinguïns zo ver landinwaarts reizen om broedplaatsen te bereiken, de zogenaamde rookeries.
Rookeries bevinden zich meestal aan de voet van permanente ijskliffen die enige beschutting bieden tegen het vrieskou. Het ijs van deze kliffen mag niet smelten totdat de kuikens volledig zijn ontwikkeld, wat kan duren tot de vroege zomermaanden (November op het zuidelijk halfrond). Dit is de reden waarom keizerspinguïns zo ver landinwaarts zullen reizen om te broeden.
zodra het ei is gelegd, wordt het overgedragen aan het mannetje dat het ei zorgvuldig op zijn voeten balanceert en het vervolgens bedekt met een huidplooi. Bijna onmiddellijk verlaat het vrouwtje het mannetje en voegt zich bij andere vrouwtjes uit de kolonie als ze terug naar de zee gaan om zich te voeden. De mannetjes worden gewoon achtergelaten “het houden van de baby” voor maximaal twee maanden.
zonder de warmte en bescherming van het lichaam van het mannetje en de isolatie van de poten zou het kuiken in het ei snel sterven, zodat de mannelijke pinguïn moet blijven waar hij is totdat het ei uitkomt of het vrouwtje terugkeert. Vaak verzamelen de mannetjes zich in grote groepen voor bescherming tegen de ijzige wind en stormen. Ze hebben geen middelen om voedsel te krijgen in deze periode en dus leven ze van hun bronnen van vet. Beweging is beperkt tot een paar voorzichtige stappen (met het ei nog steeds in balans op de voeten).
het vrouwtje blijft ongeveer zeven of acht weken op zee alvorens, goed gevoed, terug te keren naar de kolonie. Ze is in staat om haar partner te vinden ondanks het grote aantal nu zeer uitgemergelde mannetjes aanwezig en ze neemt dan de laatste stadia van incubatie over.
het is een verbazingwekkend feit dat als het kuiken uitkomt voordat het vrouwtje terugkeert, het mannetje het kan voeden door middel van regurgitatie, ondanks het feit dat de pinguïn al weken niet gegeten heeft.
als het vrouwtje veilig bij het kuiken is, kan het mannetje nu (zwak) zelf naar de zee gaan om zwaar te eten en de vele kilo ‘ s aan te raken die hij tijdens de moeilijke incubatieperiode heeft verloren.
Lees Verder: Happy Feet