We love bees. Die pluizige workaholics houden onze planeet in leven, en de honing die ze produceren is vloeibaar goud – een goddelijke, voedzame en helende nectar. Dat gezegd hebbende, onze eigen genegenheid voor de insecten is niets vergeleken met die van Barr Hill Gin oprichter Todd Hardie, die zijn eerste Bijenkorf kocht in 1976 op de grote leeftijd van twaalf.Deze bevlieging leidde tot een levenslange obsessie en tien jaar later, in 1986, opende Hardie Honingtuinen bijenstallen. Hij bracht dertig jaar werken met en het maken van geld uit honing, alleen afwijken van de cursus in 2009 toen hij greep van een 15 Liter vuur verwarmde pot nog steeds en begon te sleutelen rond met geesten. Slechts een jaar later besloot hij dat hij misschien licht zou krijgen om rauwe honing te distilleren, en – wie weet – Gin was toevallig een geweldige match.Zodra hij Caledonia Spirits lanceerde (genoemd naar het graafschap Vermont dat hij thuis noemt), zocht Hardie een distilleerder om hem te helpen. Hij ontmoette de eigenaar van een lokale brouwerij, Ryan Christiansen, die – met een bijna perverse interesse in fermentatie-graag een parttime positie accepteerde. De alchemie van destillatie bracht Christiansen snel genoeg binnen, dus verkocht hij zijn winkel en ging fulltime bij Hardie.In het eerste jaar verkocht Barr Hill Gin en Barr Hill Vodka 235 kratten met elkaar. Dit had ook zijn nadelen, want Christiansen had een taak om gelijke tred te houden met de vraag, met 450 distilleerderijen in het eerste jaar alleen al. In 2015 verkocht Hardie de distilleerderij aan Christiansen, maar hij stapte niet helemaal weg. In plaats daarvan kocht hij een boerderij, Thornhill, waar hij gerst, rogge en vlierbessen plantte om de Caledonische geesten te voorzien.Barr Hill Gin is een unieke onderneming omdat er slechts twee plantaardige ingrediënten worden gebruikt: jeneverbes en honing. Jeneverbes wordt toegevoegd aan een neutrale spirit en laat een periode macereren voordat ze door Caledonia Spirit ‘ s speciaal ontworpen 300-gallon extractie nog wordt gebracht. De spirit wordt vervolgens tot 45% gemengd met water voordat de honing wordt toegevoegd.
Barr Hill Gin naar smaak …
gezien de eenvoud van het recept hadden we niet zo ‘ n ingewikkelde aanval op de zintuigen verwacht, maar Barr Hill is een van de meest verrassende gins die we hebben meegemaakt. Geuren van wasachtige bloemen zo sterk dat je bijna voelt dat de bijen het stuifmeel stelen en uit de glazen ring zoemen, gevolgd door strenge, zware jeneverbes dennen en een gekonfijte honingnoot.
naar smaak komt de honing op de eerste plaats. Het landt op de tong en rolt zijwaarts, en vult de mond met een zoetheid die volkomen bevredigend en gevaarlijk moreish is. De honing wordt nooit toegeëigend; in plaats daarvan stapt de jeneverbes in en neemt hem bij de hand, en leidt de mond diep in het hart van een weelderig (bijna plakkerig) dennenbos. Die vrede wordt alleen verbrijzeld door de alcohol, die hoog genoeg is om een lichte alcohol steek te brengen. Geen harde brandwond, maar een zachte, troostende warmte. Barr Hill Gin ‘ s afscheidscadeau is een laatste adem van wilde bloemen, delicaat en zoet.
smaakte netjes, het is alles wat het zegt op het etiket, maar we zouden nog een stap verder gaan zeggen dat het het beste is dat jeneverbes en honing in een fles kunnen hopen. Caledonia Spirits heeft de balans van de twee, met beide botanicals luid en duidelijk. Het is een indrukwekkende prestatie.
bij tonic wordt de complexiteit verminderd. Dat wil niet zeggen dat het een kleinere G&T is; er is nog steeds een grote mond vol dennenjeneverbes en een grote lepel honing, maar er is minder symbiose tussen de twee ingrediënten. De jeneverbes staat op en laadt, voordat de honing het wegveegt, de mond overspoelt met nectar. Het is gewoon heerlijk.Toen Christiansen het gebruik van rauwe honing toelichtte, zei hij: “het stelt ons in staat om ons te onderscheiden van de menigte. De honing brengt een meeslepende diepte die het een geniet sippable gin maakt.”Het stelt Caledonia Spirits ook in staat om de landbouw te ondersteunen. “We zijn geworteld in een bijzonder deel van Vermont waar landbouw en lokaal eten een manier van leven is”, legt hij uit. “Distillatie is een kans om boeren te ondersteunen en tegelijkertijd fascinerende sterke drank op de markt te brengen.”
Caledonia Spirits heeft ook een andere gin in zijn arsenaal: Tom Cat. De distilleerderij lanceerde haar vat-aged editie in 2014 en het liep weg als een uit de hand gelopen trein, de verkoop van een hele jaren ter waarde van voorraad in slechts drie weken. Een tonentekort stond in de weg om meer te produceren, dus trouw aan hun ‘support local’ ethos, werkten Hardie en Christiansen zes maanden samen met lokale boswachters om hun eigen vaten te bouwen, met een beetje hulp van Meester Cooper Bob Hockert.
Barr Hill Reserve Tom Cat Gin naar smaak…
dit is zeker minder genuanceerd dan zijn tegenhanger, met hout domineert de neus in een typisch brute capaciteit. Dat gezegd hebbende, de peperige jeneverbes vindt het nog steeds een weg door, als een dunne stroom van licht in de scheuren van een oud vat. Een gefluister van honingklokjes op de achtergrond, hoewel het gedempt is en mogelijk meer een resultaat van de geest die bereid is om er te zijn gezien de amberkleur die de gin heeft aangenomen.
naar smaak domineert hout op de voorgrond met zijn typische volumineuze vanillins. Juniper doet mee om de gin langs een – en dat zeggen we voorzichtig – macho route te sturen, maar speelt tweede viool met een oaked effect dat vertrouwen wint langs de reis. De honing is aanwezig in de hele, Het toevoegen van rijkdom en diepte over zoetheid, met een eerste snoep hit snel opzij geduwd. Het begint weer op te komen tegen het einde, waarbij de mond is bevlekt met een verbrande karamel smaak, toe te voegen aan de typische zoete tonen en lange afdronk die Amerikaanse eik verleent op sterke dranken.
dit is ongetwijfeld een nippend gin, en moet zeker worden geduwd in de richting van Garde(e)y fans, vooral in een ouderwetse (gebruik orange bitters als je dat doet) als het een mooi voorbeeld van de effecten van hout. Helaas is het gewoon niet zo geslaagd als het vlaggenschip, waarvan de eenvoudige zuiverheid van smaken een complexe smaak doordringt, als een prisma van glas dat een veelheid aan kleuren kan breken. Hier is de eik te bullish en invasief om echt elke finesse te laten ontstaan en terwijl het vlaggenschip is een tour de force, de leeftijd expressie is een licht cliched voorbeeld van de over-afhankelijkheid van zware charing en veroudering te geven duidelijke en volumineuze smaken zonder echt na te denken hoe ze gestructureerd, evoluerend of genuanceerd. Het heeft ons behoorlijk op gespannen voet gezet, en met de enorme high van de een, de tekortkomingen van de ander hebben ons gefrustreerd.
met tonic is het vreemd, maar dat is par voor de kuur met oude gins. We zijn van mening dat hout en tonic een no go zijn, en hoewel dit verre van onaangenaam is, is het ook verre van een natuurlijke combinatie. Probeer soda of Ginger Ale als je op zoek bent naar een lang drankje als beide zijn betere opties, maar dit is een voor nippen netjes op ijs, of in een klassieke cocktail als een Martinez.
Barr Hill Gin (and it ‘ s aged sister) wordt geleverd in een heldere glazen fles met een lichte honingtint. De fles is verzegeld met bijenwas en opgeborgen in een etiket dat het verhaal van de Caledonische gemeenschap vertelt. Het is zoet en buiten, met groene lettertype die het land en schetsen bergen geven een duidelijke indruk van het terrein.
momenteel is de gin verkrijgbaar in 29 staten en vijf andere landen: Canada, Denemarken, Japan, China en – dank u – het Verenigd Koninkrijk. Dat gezegd hebbende … er is geen aandelen in het Verenigd Koninkrijk op dit moment, dus het lijkt erop dat we moeten pauzeren voordat we investeren. Helaas.Barr Hill Gin, kunnen we gerust zeggen, is een van Amerika ‘ s grote gins. Zacht en zoet, maar nooit, nooit vergeten zijn jeneverbessen hart, het is een van de beste voorbeelden van hoe het houden van het eenvoudig niet betekent dat het hebben van een eendimensionaal product – verre van. Het legt inderdaad de lat heel hoog voor wat’ new wave ‘ gins kunnen en kunnen zijn als ze de juiste aandacht krijgen en zich richten op bijzondere kwaliteit. We zijn er volledig en volkomen door verbijsterd, en als je toevallig de oostkant van Amerika haalt, zoek het dan uit. Dat is geen verzoek, het is een eis.