bijwerkingen
ervaring in klinische studies
de volgende ernstige bijwerkingen worden in andere rubrieken van het etiket nader besproken:
- Foetale Toxiciteit
- Anafylactische Reacties en het Hoofd en de Nek angio-oedeem
- Hypotensie
Omdat klinische studies zijn uitgevoerd onder uiteenlopende omstandigheden, de negatieve reactie tarieven waargenomen in de klinische studies van een drug kan niet rechtstreeks worden vergeleken met de tarieven in de klinische proeven van een andere drug en kan niet overeen met de tarieven in de praktijk waargenomen.
volwassen hypertensie
de hieronder beschreven gegevens weerspiegelen de beoordeling van de veiligheid van Tekturna bij meer dan 6.460 patiënten, waaronder meer dan 1.740 patiënten die langer dan 6 maanden werden behandeld en meer dan 1.250 patiënten die langer dan 1 jaar werden behandeld. In placebogecontroleerde klinische onderzoeken werd bij 2,2% van de met Tekturna behandelde patiënten gestopt met de behandeling als gevolg van een klinische bijwerking, waaronder ongecontroleerde hypertensie, versus 3,5% van de patiënten die placebo kregen. Deze gegevens bevatten geen informatie uit de ALTITUDESTUDIE waarin het gebruik van aliskiren in combinatie met ARBs of ACE-remmers werd geëvalueerd .
angio-oedeem
twee gevallen van angio-oedeem met respiratoire symptomen werden gemeld bij gebruik van Tekturna in de klinische onderzoeken. Twee andere gevallen van periorbitaal oedeem zonder respiratoire symptomen werden gemeld als mogelijk angio-oedeem en resulteerden in stopzetting. Het percentage van deze gevallen van angio-oedeem in de voltooide onderzoeken was 0,06%.
daarnaast werden 26 andere gevallen van oedeem in het gezicht, de handen of het hele lichaam gemeld bij gebruik van Tekturna, waaronder 4 die leidden tot stopzetting.
in de placebogecontroleerde studies was de incidentie van oedeem in het gezicht, de handen of het hele lichaam echter 0,4% bij Tekturna vergeleken met 0,5% bij placebo. In een langetermijnonderzoek met actieve controle met Tekturna en hydrochloorthiazide (hctz)-armen was de incidentie van oedeem in het gezicht, de hand of het hele lichaam 0,4% in beide behandelingsarmen .
gastro-intestinaal
Tekturna veroorzaakt dosisgerelateerde gastro-intestinale (GI) bijwerkingen. Diarree werd gemeld door 2,3% van de patiënten bij 300 mg, vergeleken met 1,2% bij placebopatiënten. Bij vrouwen en ouderen (65 jaar en ouder) was een toename van de diarree zichtbaar vanaf een dosis van 150 mg per dag, waarbij de percentages voor deze subgroepen bij 150 mg vergelijkbaar waren met die voor mannen of jongere patiënten bij 300 mg (alle percentages waren ongeveer 2,0% tot 2,3%). Andere gastro-intestinale symptomen waren buikpijn, dyspepsie en gastro-oesofageale reflux, hoewel de verhoogde percentages voor buikpijn en dyspepsie alleen werden onderscheiden van placebo bij 600 mg per dag. Diarree en andere gastro-intestinale symptomen waren doorgaans mild en leidden zelden tot stopzetting.
hoest
Tekturna werd geassocieerd met een lichte toename van hoest in de placebogecontroleerde onderzoeken (1,1% voor elk gebruik van Tekturna versus 0,6% voor placebo). In actief-gecontroleerde onderzoeken met ACE-remmer (ramipril, lisinopril)-armen waren de hoestpercentages voor de Tekturna-armen ongeveer een derde tot de helft van de percentages in de ACE-remmer-armen.
aanvallen
eenmalige episodes van tonisch-clonische aanvallen met bewustzijnsverlies werden gemeld bij 2 patiënten die in de klinische onderzoeken met Tekturna werden behandeld. Eén van deze patiënten had een predisponerende oorzaak voor aanvallen en had een negatief elektro-encefalogram (EEG) en cerebrale beeldvorming na de aanvallen (voor de andere patiënt werden EEG en beeldvormingsresultaten niet gemeld). De behandeling met Tekturna werd gestaakt en er was geen nieuwe toediening.
andere bijwerkingen met verhoogde frequentie voor Tekturna in vergelijking met placebo waren huiduitslag (1% versus 0,3%), verhoogd urinezuur (0,4% versus 0,1%), jicht (0,2% versus 0,1%) en nierstenen (0,2% versus 0%).
het effect van Aliskiren op de ECG-intervallen werd onderzocht in een gerandomiseerd, dubbelblind, placebo-en actiefgecontroleerd (moxifloxacine) 7-daagse herhalingsstudie met Holter-monitoring en 12 lead ECG ‘ s gedurende het interdoseringsinterval. Er werd geen effect van aliskiren op het QT-interval gezien.
pediatrische hypertensie
Aliskiren is op veiligheid beoordeeld bij 267 pediatrische hypertensieve patiënten in de leeftijd van 6 tot 17 jaar; waaronder 208 patiënten die 52 weken werden behandeld . Deze onderzoeken brachten geen onverwachte bijwerkingen aan het licht. De bijwerkingen bij pediatrische patiënten van 6 jaar en ouder zijn naar verwachting vergelijkbaar met die bij volwassenen.
klinische laboratoriumbevindingen
in gecontroleerde klinische onderzoeken werden klinisch relevante veranderingen in standaard laboratoriumparameters zelden geassocieerd met de toediening van Tekturna bij patiënten met hypertensie die niet gelijktijdig werden behandeld met een ARB of ACE-remmer. In onderzoeken met meervoudige doses bij hypertensieve patiënten had Tekturna geen klinisch belangrijke effecten op totaal cholesterol, HDL, nuchtere triglyceriden of nuchtere glucose.
bloedureumstikstof, Creatinine
bij patiënten met hypertensie die niet gelijktijdig werden behandeld met een ARB of ACE-remmer, werden lichte verhogingen van bloedureumstikstof (BUN) of serumcreatinine waargenomen bij minder dan 7% van de patiënten behandeld met Tekturna alleen versus 6% op placebo .
hemoglobine en hematocriet
kleine dalingen in hemoglobine en hematocriet (gemiddelde dalingen van respectievelijk ongeveer 0,08 g/dL en 0,16 volumeprocent voor alle aliskiren monotherapie) werden waargenomen. De afnames waren dosisafhankelijk en bedroegen 0,24 g/dL en 0.79 volumeprocent voor 600 mg per dag. Dit effect wordt ook waargenomen met andere middelen die een werking hebben op het renine-angiotensinesysteem, zoals angiotensineremmers en ARB ‘ s, en kan worden gemedieerd door reductie van angiotensine II, die de productie van erythropoëtine via de AT1-receptor stimuleert. Deze dalingen leidden tot lichte toenames in de mate van anemie met aliskiren in vergelijking met placebo werden waargenomen (0,1% voor elk gebruik van aliskiren, 0,3% voor 600 mg aliskiren per dag, versus 0% voor placebo). Er waren geen patiënten die de behandeling stopten vanwege bloedarmoede.
serumkalium
bij patiënten met hypertensie die niet gelijktijdig werden behandeld met een ARB of ACE-remmer, kwamen verhogingen in serumkalium van meer dan 5,5 mEq/L niet vaak voor (0,9% vergeleken met 0,6% met placebo) .
Serumurinezuur
monotherapie van Aliskiren gaf kleine mediane verhogingen van serumurinezuur (ongeveer 6 micromol/L) terwijl HCTZ grotere verhogingen (ongeveer 30 micromol/L) veroorzaakte. De combinatie van aliskiren met HCTZ lijkt additief te zijn (een toename van ongeveer 40 micromol/l). De verhogingen van urinezuur lijken te leiden tot lichte verhogingen van urinezuur-gerelateerde bijwerkingen: verhoogd urinezuur (0,4% versus 0,1%), jicht (0,2% versus. 0,1%), en nierstenen (0,2% versus 0%).
Creatine kinase
verhogingen van creatine kinase van meer dan 300% werden waargenomen bij ongeveer 1% van de patiënten met aliskiren monotherapie versus 0,5% van de patiënten met placebo. Vijf gevallen van creatine kinase-stijgingen, 3 leidend tot stopzetting en 1 gediagnosticeerd als subklinische rabdomyolyse, en een ander als myositis, werden gemeld als bijwerkingen bij het gebruik van aliskiren in de klinische onderzoeken. Er werden geen gevallen geassocieerd met nierdisfunctie.
postmarketingervaring
de volgende bijwerkingen zijn gemeld tijdens aliskiren postmarketingervaring. Omdat deze reacties vrijwillig worden gemeld bij een populatie van onzekere omvang, is het niet altijd mogelijk om de frequentie ervan in te schatten of een causaal verband met blootstelling aan het geneesmiddel vast te stellen.
overgevoeligheid: anafylactische reacties en angio-oedeem die luchtwegbehandeling en ziekenhuisopname vereisen
Urticaria
perifeer oedeem
toename van leverenzymen met klinische symptomen van leverdisfunctie
ernstige cutane bijwerkingen, waaronder Stevens-Johnson-syndroom en toxische epidermale necrolyse
Pruritus
erytheem
hyponatriëmie
misselijkheid, braken
lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Tekturna (Aliskirentabletten)